GODS WOORD IS NIET GEBONDEN

Vóór enige weken konden wij van een merkwaardig bericht in de dagbladen kennis nemen. "Zoals wij allen wel weten staat de Kerk in Oost Duitsland onder voortdurende druk van de communistische regering. Plotseling kwam er verandering in de toestand. Wij lazen van een wapenstilstand, gesloten tussen de Evangelische Kerk en de haar verdrukkende regering. Er is een adempauze gekomen voor de Christenen achter het ijzeren gordijn, al zal wellicht door het verloop der verdere gebeurtenissen deze adempauze van korte duur zijn. Wij behoeven ons niet zozeer te verdiepen in de vraag, wat toch wel de oorzaak van deze toegeeflijkheid van de kant der anti-christelijke machten geweest is, om te kunnen vaststellen, dat de strijd van allen, die God en Zijn Christus haten, niet tot de overwinning geleid heeft. Zo nu en dan gevoelen degenen, die vijanden zijn van het Koninkrijk Gods, iets van hun machteloosheid. Er komt in deze wereld geen vrede tussen Gods Kerk en haar vijanden, tenzij de vijanden zich tot God bekeren.

De Heere staat er zelf voor in, dat Zijn Woord in zijn loop niet te stuiten is. Dat is de blijde tijding van het laatste woord uit de Handelingen der Apostelen,

Predikende het Koninkrijk Gods, en lerende van de Heere Jezus Christus met alle vrijmoedigheid, onverhinderd. Zo besluit Lukas het boek, waarin ons de doorgang van het Woord des evangelies getekend wordt.

Voor velen is dit slot niet erg bevredigend. Waarom wordt ons niet meer van de apostel Paulus medegedeeld ? De apostel is als een gevangene te Rome terecht gekomen. Door de haat der Joden is hij te Jeruzalem gevangen genomen. Als hij geen andere uitweg meer ziet, om aan de lagen en listen der Joden te ontkomen, beroept hij als Romeins burger zich op de keizer. De Heere wil nog niet, dat de mond van Zijn apostel zal worden gesloten. Hij moet.ook in Rome van Hem getuigen. Ons wordt medegedeeld, dat Paulus aan allen, die tot hem kwamen twee jaar lang in een woning, die hij zelf gehuurd had, wellicht met hulp van vrienden, het Koninkrijk Gods predikte en van de Heere Jezus Christus leerde. Is het dan zo erg, dat wij van Lukas niet meer horen, hoe het verder met de apostel gegaan is? Het gaat toch in het boek, dat wij de Handelingen der Apostelen noemen, veelmeer om het werk van de Koning van Gods Kerk, de Heere Jezus Christus, dat Hij door Zijn Woord en Geest verricht in de harten van mensen, die van nature vijanden zijn.

In Rome verkondigt Paulus, de gevangene om Christus' wil, met vrijmoedigheid onverhinderd het evangelie der genade Gods. Zo is dat laatste woord van Handelingen een lied der overwinning. Want Zijn Woord kan niet aan banden gelegd worden. Tot in Rome dringt het door.

Wie heeft dat gedacht? Rome is de hoofdstad van het Romeinse wereldrijk. Daar wordt de keizer als God vereerd en aangebeden. Daar heeft satan nog machtige bolwerken. Van Rome uit zal menige vervolging tegen Gods Kerk worden ingezet. Maar hier predikt Paulus twee jaar lang in vrijheid, hoewel hij dan misschien huisarrest gehad heeft, het Koninkrijk Gods.

Er is geen enkele plaats in deze wereld, waar de Heere Jezus Christus niet met het Woord der waarheid zou kunnen door-dringen. Waar is tegen de boodschap des heils meer vijandschap te vinden dan in het hart van de natuurlijke zondaar? Alles verzet zich van nature in ons tegen het evangelie. Maar wie kan de Heere tegenhouden? Waar Hij door Zijn Woord en Geest wil doordringen, kan niets Hem weerhouden.

Daar zit Paulus in zijn huis te Rome. Neen, hij is niet in de gelegenheid tot de mensen te gaan. Maar de Heere brengt de hoorders tot hem. Dag aan dag predikt hij het Koninkrijk Gods en leert hij van de Hèere Jezus Christus. Hoort 't, o mens : God is Koning. Niet de keizer, maar Hij regeert over alle dingen, die in de hemel en op de aarde zijn. Hij heeft alle macht gelegd in de handen van Hem, die in ons vlees de vloek gedragen heeft. Hij is nu na Zijn lijden en sterven en opstanding met de Vader gezeten in Zijn troon. Hij moet als Koning heersen, totdat Hij al Zijn vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Zijner voeten.

Door Zijn Woord en Geest richt de Heere hier Zijn Koninkrijk reeds op in de harten van zondige mensen. Dat is toch het doel van de prediking van het Koninkrijk Gods, n.l. dat vijanden zouden worden onderworpen aan Hem, Die met eer en heerlijkheid gekroond is. Het Woord des Konings heeft ook macht te Rome. Er worden zielen voor de Heere Jezus Christus gewonnen. Zijn Woord keert nooit ledig weder. Zelfs in het huis des keizers worden er straks gevonden, die de Naam van de Heere Jezus Christus tot zaligheid hebben leren kennen. Want in de brief aan de Filippenzen, die de apostel vanuit Rome gezonden heeft, schrijft Paulus : Al de heiligen groeten u, en meest, die van het huis des keizers zijn. Tot in het huis des keizers dringt Koning Jezus met Zijn macht door.

Is Hij uw Koning door genade geworden? Hoe gelukkig is het, hier voor het aangezicht van deze Koning zich te vernederen met de bede : Verwerp mij van Uw aangezicht toch niet ! Door de wederbarende kracht van Zijn Heilige Geest leidt de Heere een volk, dat van nature Zijn volk niet is, in Zijn Koninkrijk binnen. Dan wordt de wil des Heeren ons heilig en leren wij de zonde haten en ons van de wereld afkeren. Dan leren wij het verstaan, dat alleen Gods genade in Christus ons redden kan van het verderf. Daartoe wordt de Heere Jezus Christus ons tot verzoening voor-gesteld, opdat wij in Hem het leven zouden hebben. Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven.

Met alle vrijmoedigheid heeft de apostel te Rome het Koninkrijk Gods gepredikt en onderricht gegeven van de Heere Jezus Christus, De Heere geeft Zijn knechten, die Hij op moeilijke plaatsen stelt in deze wereld, ook dikwijls veel vrijmoedigheid om met blijdschap des harten van Hem te getuigen. Die in de wereld gekomen is, om reddelozen te redden. Paulus was verzekerd van de waarheid, dat er buiten de Heere Jezus Christus geen zaligheid en vrede met God voor de zondaar te vinden is. Van deze kennis was zijn ziel vervuld. Daarvan getuigt hij met vrijmoedigheid te Rome, De liefde van Christus dringt hem. Wij dragen allen de naam van Christen, maar zijn wij levende getuigen van Hem in een wereld, die van Hem niet wil weten?

Het is wel overbodig om op te merken, dat vrijmoedigheid niet hetzelfde is als brutaliteit. Wij ontmoeten ze beiden. De brutale spreekt met een zekere gemakkelijkheid over de waarheid, terwijl hij zichzelf zoekt. De brutale is wreed- en liefdeloos tegenover zijn naaste, maar zacht tegenover zich-

zelf. Maar het hart, dat vervuld is van de Geest der vrijmoedigheid, zoekt de ere van Christus en het heil der zielen. Daarom kan het niet nalaten met alle vrijmoedigheid Jezus Christus als Borg en Zaligmaker aan te prijzen.

De apostel wist, wie hij voor God was. Hij wist, dat de Heere de grootste der zondaren in Christus genade kan bewijzen. Alles, wat hij van zijn Borg weet, moet hij ook aan anderen voorstellen. Hij verkondigt de rijkdom van Gods goedertierenheid in de Zoon Zijner liefde.

Zo zet de Heere onverhinderd Zijn werk voort. Dat is het laatste woord van de Handelingen. Onverhinderd, zonder enige belemmering. De Koning der Kerk zorgt er zelf voor, dat Zijn Woord zonder enige verhindering doordringt in plaatsen en harten, die voor de mens ontoegankelijk zijn. De Ruiter op het witte paard is uitgereden, overwinnende en opdat Hij zou overwinnen. Het werk des Konings zal niet mislukken. Wat Zijn liefde wil bewerken, ontzegt Hem Zijn vermogen niet.

Onverhinderd. Dit woord bevat een ernstige waarschuwing voor allen, die zich tegen Hem blijven verzetten. Wie kan Zijn macht keren? Dat proberen wij van nature wel. Wij willen van nature zelf koning zijn en blijven. Wij willen ons aan Hem niet onderwerpen, Wien alle macht gegeven is in de hemel en op de aarde. Nog staat Hij aan de deur van het hart van allen, die Zijn genade niet nodig hebben. Blijf toch Mijn ontferming niet versmaden, zegt Hij.

Gods Kerk ervaart het, dat Hij onverhinderd doordringt in alle plaatsen, waar Hij heerschappij wil hebben. Hij is de grote Doorbreker, Die door alle verschansingen heenbreekt, die wij tegen Hem opwerpen. Dan verliezen wij de strijd. Maar wie hier verliest, zal met Hem en door Hem overwinnen. De toekomst is aan de Koning van Gods Kerk en aan allen, die Hem door het geloof als hun Zaligmaker en Verlosser leren kennen. In dat , , on verhinderd" biedt de Heere uitzicht aan Gods kinderen in donkerheid en bestrijding. Hoe zwaar de strijd ook zijn moge, die met ons zijn zijn meer, dan die tegen ons zijn. Dat is de rijke prediking van dat laatste woord der Handelingen : Onverhinderd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen