WONDERLIJKE LEIDING!

Wij mensen zijn geneigd, wanneer wij ergens heen moeten reizen, de kortst mogelijke weg te kiezen. Wanneer wij op onze tocht een bord tegen- I komen met de veelzeggende woorden : „wegomlegging" of : , .afgesloten rijweg", dan kunnen we een gevoel van wrevel niet onderdrukken.

Waarom dat oponthoud ? Neen, wij houden niet van dergelijke wegomleggingen.

En toch worden op de levensweg van Gods kinderen zulk soort „borden" geplaatst, door niemand m.inder dan God zélf.

Dat zien wij heel duidelijk in de geschiedenis van het volk Israël, wanneer het ontkomen is aan het harde juk van de slavernij in Egypte.

Nu gaan de kinderen Israels de vrijheid tegemoet. Kanaan, het beloofde land, wenkt reeds.

Maar langs welke weg zullen zij het land der vrijheid en der rust breiken ?

Er waren twee wegen, waarlangs zij in het beloofde land konden komen. De kortste weg was de karavaanweg, die, rechtstreeks naar het Noorden, naar Gaza, leidde ; de weg, die zo dicht mogelijk langs de kust van de Middellandse zee liep. Er was ook een veel langere weg, die niet direct naar Kanaan voerde, maar er juist van af voerde en dwars door de barre woestijn liep.

Het leed natuurlijk geen twijfel, of zij zouden de kortste weg kiezen, de weg, die de naaste verbinding vormde tussen Egypte en Kanaan. Binnen een week konden zij dan reeds de grenzen van het beloofde land bereikt hebben, Hoe vreemd echter was het hun te moede, toen zij bemerkten, dat God die weg afkeurde en hen door Zijn wolkkolom leidde op de andere, veel langere weg, dwars door de woestijn.

Zij moesten toch wel de indruk krijgen, dat ze precies verkeerd gingen ! Inplaats van naar het Noorden ging het naar het Zuiden. Waarom moest dat nu zó ? Vergiste God zich niet ? Misschien is die vraag in uw hart ook wel menigmaal opgekomen, toen ge geleid werd op een voor uw besef zo vreemde weg. Misschien maakt ge thans wel heel moeilijke ogenblikken door, waarin de vraag op u afkomt: , , doet God het wel goed ? " Ja, het gebeurt nogal eens, dat wij, kortzichtige mensen, denken dat de Heere zich vergist. Ook nu nog leidt God Zijn kinderen vaak op omwegen, die juist van het doel schijnen af te voeren. Daar is iemand, die zich voorgenomen heeft terwille van zijn gezin zo hard mogelijk te werken, want hij wil z'n jongens graag laten studeren, en zie, , ineens wordt hij neergeworpen op het ziekbed. Daar is iemand, die zo'n veelbelovende toekomst voor zich heeft, en zie, , plotseling wordt z'n vrouw van zijn zijde weggerukt, in de bloei van haar leven. Daar is een echtpaar, dat zo dolgraag het huwelijk bekroond zag met kinder-zegen, en zie, hun wens gaat niet in vervulling.

Allemaal van die wonderlijke omwegen, die God met Zijn kinderen houdt; omwegen, waarop vaak geklaagd wordt: „Heeje, waarom moet het zó ? "

God kan het naar ons besef soms zo totaal verkeerd doen. Ik denk aan Jozef, die stand hield in de verzoeking en die toch de gevangenis in ging. Ik denk aan Martha en Maria, die hun broeder Lazarus moesten missen. Waarom bleef Jezus, gehoord hebbende, dat Lazarus krank was, nog twee dagen in de plaats waar Hij was ? Ja, waaróm ?

God geeft niet altijd antwoord op de vragen omtrent Zijn wonderlijk bestuur, maar toch is er reden om in de omweg van het volk Israël Gods wijsheid en liefdevolle leiding te bewonderen.

Laat mij u tonen, hoe wijs en liefdevol het van de Heere was, om Zijn volk op die omweg te leiden.

Achteraf bleek, dat de kortste weg de veiligste niet zou zijn geweest. Als dat ongeoefende volk van Israël de kortste weg genomen had, dan zou het regelrecht- onder de voet gelopen zijn door de krijgshaftige en roofzuchtige Filistijnen.

Daarvoor is het nu echter gespaard, doordat God het volk omleidde. Bovendien zouden de Israëlieten langs de kortste weg niet de wonderlijke tocht door de Rode Zee hebben me.egemaakt.

En die doortocht achtte God nu juist nodig, niet alleen om hen te, overtuigen van eigen onvermogen en van Zijn almacht, maar ook om de Egyptenaren, de vijanden, die ze altijd nog in de rug hadden, in de Rode Zee te doen omkomen.

, , God leidde het volk om waaróm ? " Ja,

Omdat Hij het goed met Zijn volk meende, hoewel Israël het tegendeel dacht.

Wonderlijke leiding! God kiest slechts zelden de kortste weg ; God is een God van omwegen voor de Zijnen. O, hoe moeilijk is dat te verwerken ! Wij denken al gauw, dat God het verkeerd doet in ons leven.

En tóch, tóch doet Hij het goed. Dat moge u blijken niet alleen uit Zijn wonderlijke leiding met het volk Israël, dat alleen langs de omweg tenslotte in Kanaan aankwam, dat moge u bovenal blijken uit de bevinding van Jezus' discipelen, toen zij geplaatst werden voor de wondere omweg van het Kruis.

Zij hadden gewild, dat het met Jezus naar de hoogte zou gaan en zij konden maar niet begrijpen, waarom het met Hem nu juist naar de diepte moest gaan ! Zij begeerden de kortste weg : Jezus moest Koning zijn in heerlijkheid. Doch, God koos de omweg : Jezus moest eerst de kruisdood sterven.

Geen heerlijkhe, id zonder lijden, geen Koninkrijk zonder kruis. Onbegrijpelijk, dat het zó moest gaan I Deed God het wel goed ? Doch zie, al leek Gods leiding hier totaal verkeerd, later hebben zij begrepen, dat ze aan die goddelijke omweg van het Kruis nu juist de zaligheid en de hope des eeuwigen levens te danken hadden ! De. kortste weg zou betekend hebben : een Koninkrijk zonder kruis. De kortste weg zou daarom betekend hebben : ons aller ondergang.

Wie daar iets van begrijpt, die zal juist dankbaar zijn, dat God die kortste weg niet gekozen heeft. Want wie had dan voor Hem kunnen bestaan ? Gode zij dank, dat Hij de omweg van het Kruis, de omweg van de verzoening, de omweg van Jezus' dood wilde kiezen. Langs die omweg is er immers hoop !

Alleen de weg van het Kruis is de weg van het licht. Uit die wondere omweg van het Kruis moge u blijken : God doet het tóch goed, al denken wij ook dat het verkeerd gaat.

God vergist zich niet, ook niet als uw wegen heel erg moeilijk zijn. Hij leidde Zijn volk juist op de omweg, door de woestijn, opdat het langs de kortste weg niet zou bezwijken !

Hij leidde Zijn volk juist , op de omweg, opdat het Zijn almacht zou prijzen en Zijn hulp dagelijks zou ervaren. Hij leidde Zijn volk juist op de omweg, opdat Hij de vijanden voor hun ogen kon vernietigen en opdat het niet in een

overhaaste vlucht naar Egypte zou terugkeren.

Houd die wonderlijke leiding des Heeren voor ogen, wanneer ook gij klagen moet Gods doen niet te, begrijpen.

God i'S ook onbegrijpelijk en het meest onbegrijpelijke is nog het Kruis, waaraan Zijn eigen Zoon de vloek wilde dragen !

Als de Heilige Geest u bij dat Kruis gebracht heeft, dan kan het niet anders, of ge zult moeten erkennen, dat de Heere, behalve een onbegrijpelijk toch óok een wonderlijk Leidsman is, die er geen lust in heeft dat ge omkomt, maar dat ge u bekeert en leeft.

Degenen, die Hem niet kennen en het Kruis versmaden, mogen dan van omwegen weinig last hebben, benijd hen evenwel niet, want zij missen alles en komen zeker om.

Doch wij weten, dat degenen, die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede, n.l. die naar Zijn voornemen geroepen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen