CONFERENTIE PREDIKANTEN GEREFORMEERDE BOND

Als naar gewoonte beginnen wij thans te zeggen, zijn onze predikanten in onze Januari-conferentie (6 en 7 Januari) te Woudschoten bijeen geweest.

De opkomst bewees wel, dat zulk een samenkomst op prijs wordt gesteld en naar wij geloven, ook in een behoefte voorziet.

Er heerste een opgewekte en prettige geest en een levendige belangstelling, zoals uit de uitvoerige discussies kon blijken, waaraan door vele predikanten werd deelgenomen en waarbij uit de aard der zaak verschillende belangen naar voren werden gebracht of zelfs tot een onderwerp van bespreking werden gemaakt.

De beide referaten gaven wegens hun actueel karakter daartoe trouwens gerede aanleiding.

Ds. S. van der Linde, Hervormd pred. te Loenen a/d Vecht, refereerde over :

„Wegen en middelen tot sanering van ons kerkelijk leven".

Dit is het oude thema van de Geref. Bond. De Geref. Bond blijft in de Hervormde Kerk, aan genezing niet wanhopend krachtens Psalm 130. De geschiedenis er van wordt kort gememoreerd —de tekorten, die men bij anderen constateert, uiteengezet en dan uitvoerig nagegaan wat bij ons zelf ziek en zwak moet heten.

Met name een onbijbelse uitwerking der verkiezing, een onkerkelijke levens­houding, onzekerheid omtrent de bevinding, worden besproken. Inzake de therapie acht referent zich geen Columbus, die nieuwe werelddelen wil ontdekken, maar liever een Jozua, op zoek naar verstopte bronnen en onontgonnen land. Onze kerkelijke practijk wordt bezien en in een alzijdig intens beleefd pastoraat een der krachtigste medicijnen aangeprezen.

Na een rondgang door heel de kerkelijke practijk, o.a. onze houding tegenover de Nieuwe Kerkorde, wordt besloten.

Prof. dr. I. A. Diepenhorst sprak over . „De Kerk in een zich veranderende maatschappij".

Hij ging eerst nader in op de omschrijving van zijn onderwerp, dat hij in bepaalde opzichten , , versimpelde". De Kerk — en er waren vele Kerken ! De maatschappij — maar moest men zich tot het Westen, dan wel tot het Oosten wenden, of, als men keuze deed, was er dan een Westerse maatschappij?

Vervolgens besprak hij het element der verandering ; enerzijds verschilde de maatschappij, de samenleving der antieken of der middeleeuwen stellig van de moderne, anderzijds kon ook weer ruime overeenkomstigheid worden aangetoond.

Na een verdere belijning van het begrip , , Maatschappij" zelf, handelde het betoog uitvoerig over kenmerken, inzonderheid aan de moderne maatschappij eigen, voor zover deze voor de Kerk van betekenis waren. Breed werd uitgewijd over de noodzaak voor de Kerk om, zonder ooit aan wereldgelijkvormigheid toe te geven, de wereld te kennen.

De spreker noemde een aantal, voor het Protestantisme te onzent ontstellende gegevens. Met kracht bepleitte hij nauwe orthodox-protestantse samenwerking bij de aanpak der nijpendste problemen, die door de verstedelijking, de industrialisatie, de ontbinding van het gezin, de toenemende ontkerstening werden opgeroepen. Scherp waarschuwde hij tegen een houding die, uit beduchtheid voor gevaren, zich door lijdelijkheid kenmerkte. Hij eindigde met een dringend beroep om, ten bate van Kerk en volk, waar dit mogelijk was, de eenheid te betrachten.

Beide sprekers hadden een dankbaar gehoor.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen