De nieuwe weg

door J. W. OOMS

, , Als u mij verdenkt van brandstichting, acht-ik-dit-een-veel-grotere belediging, " zei Mienema bitter.

De burgemeester, die tot op dit ogenblik vrijwel nog geen woord gezegd had tijdens het vluchtige verhoor, zei

n^ : ', : „We moeten natuurlijk voorzichtig zijn met het trekken van conclusies. -Meneer Mienema, als u belooft, dat u -eventueel bereid bent om op ons verzoek nog eens naar de gemeente-secretarie te komen om zo nodig nog nadere inlichtingen te verstrekken, dan is het niet nodig, dat wij u hier in deze drukte nog langer lastig vallen."

, , Ik ben vanzelfsprekérfd tot uw beschikking, burgemeesterr Vergeef me, •als ik mij te scherp uitliet. Maar ik vond de opmerkingen van de veldwachter insinuerend, vandaar dat ik me niet bedwingen kon."

, , Neem me niet kwalijk, " mompelde de veldwachter, toen hij bemerkte, dat de burgemeester het met de opzichter «ens scheen te zijn. Toen maakte hij. dat hij weg kwam, door luid te zeggen : , , Neem me niet kwalijk, maar mijn aanwezigheid bij de spuit is driiigend noodzakelijk, want de mensen lopen nia^, raak en trappen op de slangen !'^; ^V^:7

Bijna alle dorpelingen waren naar de brand gekomen. Het was op het erf van . de boerderij van Botermans .een •drukte van belang. ' , ' * ' ' - '

Ook Bart Kooijman be; vond zich tussen het publiek. Hij ving enkele woorden 'op over opzettelijke brandstichting, en hoorde daarbij de naam van opzichter Mienema noemen.

Even later zag hij nog juist, dat de burgemeester en de veldwachter klaarblijkelijk een gesprek met Mien'èma beëindigden.

Als een lopend vuurtje ging van mond tot mond het nieuwtje, dat een opzichter van het grote werk de hooiberg van Botermans in brand gestoken had. En zoals het meestal gaat, werd het ook nu weer erger gemaakt. Sommigen zeiden al, dat Mienema gearresteerd was en dat hij zonder twijfel een heel zware straf zou krijgen, '•

De vlammen vérminderden nu zienderogen ; de mannen van de brandweer kregen de brand spoedig onder de knie en er was nu geen gevaar meer voor uitbreiding van de brand door- ovexspringende: vonken pp "de boerderij, ': ^^;

Mienema worstelde zich tussen ï; èt publiek door en ging weg. Het drukte hem terneer, dat iemand de waanzinnige veronderstelling geopperd had, dat hij de hooiberg in brand gestoken zou hebben. Het was te gek om over te praten. Maar hij begreep nu ook beter dan ooit tevoren, hoezeer sommigen in dit dorp tegen de aanleg van de nieuwe weg gekant waren. Die nieuwe verkeersweg werd er zelfs de oorzaak van, dat deze overigens brave dorpelingen allen gingen haten, die bij het grote werk van de Wegenaanleg betrokken waren. Hij had dat '.ook al gemerkt aan Martijntjes.vader, die niet onder stoelen of banken gestoken had, dat hij al de mensen, die hun medewerking verleenden bij de aanleg van de nieuwe weg, in zijn hart verfoeide.

Maar nu Mienema, eenzaam terugwandelend naar de directieketen en barakken, hierover nadacht, verminderde zijn verbittering. De mensen hier mochten dan een onjuist oordeel hebben over 'die nieuwe verkeersweg, ze meenden toch oprecht, dat hun land en hun streek geschonden werden.^ ..Was hun haat eigenlijk niet een bewys van de grot'è liefde voor hun poldertaiid ? Neen, hij mocht niet kwaad zijn op'(feze.mensen, al bleef het jammer dat ze. met betrekking tot de nieuwe weg niet in staat, bleken örh in groter verband.ïe'kumien..j denken.^^^ Bi^S^pa!iS|t*'fS*lé#f, ; , i

No: ^brep¥et^Oi

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen