Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DE NIEUWE WEG

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE NIEUWE WEG

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Feuilleton

door ]. W, Ooms

Deze mogelijkheid moest niet ge- < heel uitgesloten geacht worden, want Botermans had immers verklaard, dat Toontje de Lange hem toegeschreeuwd had, dat als hij Boelhouwer niet terugnemen zou in zijn dienst, hij 't zou moeten bezuren. Het was een dreigement, dat niet verwaarloosd mocht worden en in ieder geval rechtvaardigde het een nauwgezet politie-onderzoek.

Maar de bekentenis van Leentje Pierhagen was zonder twijfel van het allergrootste, belang. Het meest voor de hand liggende was, dat de jonge straatmuzikant had liggen roken nadat hij in het hooi gekropen was en dat daardoor brand ontstaan was. Het ging er dus om, de jongen met de viool te achterhalen. En dit was nog temeer geboden, omdat de mannen uit het arme buurtje ten stelligste ontkend hadden, iets met de hooibergbrand te maken te hebben.

Intussen bleef bij sommige .boeren de hardnekkige gedachte leven, dat de nieuwe weg er indirect de oorzaak van was, dat Botermans een hooiberg, opgetast met prima koehooi, door de vlammen verloren had.

Bart Kooijman dacht een tijdlang zijn dochter strak en kort te kunnen houden, door hoegenaamd niet tegen haar te spreken. Hij meende, dat dit het enige was, waardoor hij zou kunnen bereiken, dat zij haar omgang met de jonge opzichter zou beëindigen. Hij dacht werkelijk, dat hij dit doen moest in het belang van zijn kind. Als Martijntje zich met die jonge opzichter zou blijven bemoeien, zag hij daar slechts narigheid en levensellende uit voortkomen. Het middel dat hij nu gebruikte was hard ; somtijds deed het hem oprecht leed, dat hij zo tegen Martijntje moest optreden. Hij had het zo graag anders gezien, tot levensgeluk van zijn dochter en hemzelf.

Hij was vader, maar hij móést driest optreden, dacht hij. De grootste narigheden tussen ouders en kinderen kwamen tegenwoordig voort uit het slappe

beleid van de oudelui, meende hij stellig. Dat verkondigde hij ook, als hij in zijn kwaliteit van ouderling in gezinnen kwam, waar veel narigheid over de kinderen bleek te zijn. Zelf moest hij hierin het voorbeeld geven en flink tegen Martijntje optreden.

Hij had onverwacht een nieuwe pijl op zijn boog gekregen.

, .Martijntje, " begon hij 's morgens, toen hij bezig was met het schoonboenen van de kaasvaten, „de lui van de nieuwe weg zijn vijanden van onze boerenstand. Ze zoeken ons tegen te werken. Dat is nu aan het licht gekomen."

, , Maar vader, waarom zeg je dat nou zo ineens ? " vroeg Martijntje verwonderd. h o m a

„Omdat de opzichter, waarmee jij je durft afgeven, een brand gesticht heeft, " gaf Bart met gestrenge stem zijn dochter ten antwoord. d b

, , Een brand ? " vroeg Martijntje verschrikt. h r

, , Ja, een brand. En daarom zeg ik het. 5

Jij moet tot nadenken komen en dan wijzer worden, meidje ! Bij Botermans is vannacht een hooiberg afgebrand en er wordt gezegd, dat die opzichter dat hooi aangestoken heeft. Hij kan zeker niet hebben, dat wij boerenmensen in deze zomer schappelijk veel hooi gewonnen hebben."

„Nee, vader ! Dat moet je niet zeggen ! Want zó is Siebren vast niet !" zei Martijntje verontwaardigd. , , Het wordt algemeen gezegd, " zei Bart stug. „En met eigen ogen heb ik gezien, dat de burgemeester en de veldwachter hem ondervraagden. „Het kan niet, het kan niet !" riep Martijntje.

, , Ze ondervraagden hem. En geen koe zo bont, of er is wel een plekje aan."

Martijntje was vuurrood geworden. , , Zoiets dóet Siebren niet ! Hoe kunt u dat van hem denken !"

„Ik denk niet veel goeds over hem, " antwoordde Bart zijn dochter met droge stem. , , Het was te wensen, dat jij daar eens over nadacht en ook tot die conclusie kwam. Want nooit zal ik er mijn fiat op geven, dat jij aanpapt met die opzichter."

Na dit woord liep hij weg. Het viel hem niet gemakkelijk om zo hard en onvervaard tot zijn dochter te spreken, maar hij had de overtuiging, dat hij niet anders kon. Dit was volgens hem nog de enige weg om Martijntje tot rede te rengen.

Martijntje was door de woorden van aar vader helemaal van streek geaakt.

4

(Wordt vervolgd)

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 februari 1954

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's

DE NIEUWE WEG

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 februari 1954

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's