HET WATER DER AFZONDERING

Een onderwijzer hangt, eer hij de kinderen iets over een leeuw gaat vertellen een plaat op, waarop de leeuw is afgebeeld. Dat aanschouwelijke onderwijs hebben de kinderen nodig. Maar dat hadden ook Gods kinderen van de oude dag nodig. Ze waren tot op de Pinksterdag eigenlijk allen onmondige kinderen. En daarom ontvangen ze aanschouwelijk onderwijs in allerlei schaduwachtige wetten.

'Hebt gij er wel eens over nagedacht, waarom de Israëlieten nooit een dode mogen aanraken ?

Moet dat toch gebeuren bij de graflegging, als de dode met het grafkleed werd omhuld, dan maakte dat de mensen, die dat deden, tot onreinen.

Ge vraagt misschien, waarom dit toch zo erg werd geacht, het aanraken van het dode lichaam of het aanraken van een dor doodsbeen.

Ik kan de dood beschouwen als het einde van het menselijk leven. Ik kan de dood voor Gods kinderen noemen de knecht, die, Gods lieve kind haalt naar het eeuwige vaderhart met zijn vele woningen. Dit is allemaal waar.

Maar ik kan de dood' ook nemen als de belichaming van de vloek Gods over de zonde. Er is immers tot het eerste mensenpaar gezegd : Ten dage, als gij daarvan eet, zult gij de dood sterven. Als ik het zo bezie, dan wordt de dood iets verschrikkelijks, iets gruwelijks.

Want nu is immers de dood het eindproces van de gruwel der zonde.

Dan zult ge ook begrijpen, dat een zondaar zoals hij van nature is, niet geschikt is om in gemeenschap met een Heilig God te staan.

Om weer in gemeenschap met God te treden is nodig, dat een mens gereinigd en gelouterd worden zal.

Voor die reiniging gebruikte men het water der afzondering. De bereiding van dit water der afzondering staat ons nauwkeurig begchreven in het 19d© hoofdstuk van Numeri.

Men moest een vaars nemen, een rode vaars, een dier zonder enig ge­ brek, een dier waarop men nog nooit een juk had gelegd.

Rood moest het zijn, omdat het bloed ook rood van kleur is. Dat rode bloed wijst op het volle leven. Het moest een vrouwelijk rund zijn, omdat uit het vrouwelijk rund weer.het leven moest voortkomen, hetwelk de strijd met de dood moest aanbinden.

En ziet nu werd de onreinheid van een mens aan die reine koe aangerekend met dit gevolg, dat die rode vaars nu gedood moest worden. De vloek van het onreine was nu in haar belichaamd;

Ik hoor in mijn gedachten de vaars ergens in de woestijn neerploffen onder het mes van de priester, die ze slachten moest.

En om nu de gruwel der zonde te tekenen, wordt ons vermeld, dat de hogepriester het zelf niet doen mocht. Zijn zoon Eleazar moest het doen en een Leviet moest de dode vaars helpen verbranden buiten de legerplaats. Immers de. priester en de leviet werden samen onrein.

Het opgevangen bloed moest nu zeven maal in de richting van de tabernakel gesprengd worden. Welk een heerlijk symbool van dat alles reinigende bloed van de Heere, Jezus Christus : Zegt niet Johannes, dat het dierbaar bloed van Jezus reinigt van alle zonden.

De as van de verbrande vaars moest echter nog zorgvuldig bewaard worden. Er werd eerst cederhout, hysop en scharlaken aan toegevoegd. Cederhout om hiermee de duurzaamheid van het offer, hysop om de reinigende kracht en scharlaken om de levenskracht daarmee aan te duiden.

Nu werd de as van die vaars met de toevoegselen een beeld van het leven, hetwelk de dood achter zich had.

Had nu iemand een dode aangeraakt dan moest hij naar de eenzaamheid, naar de plaats waar de as werd bebewaard, opdat die as met water zou worden vermengd, opdat de verontreinigde er mee besprenkeld zoude worden.

Deze besprenging geschiedde met de lange, buigzame hysopstengels. David riep het dan ook uit, als een onreine in zichzelf : Ontzondig mij met hysop en ik zal rein zijn.

O arme zondaren, in de eenzaamheid, op de knieën naar dat alles reinigende bloed gevlucht!

Twee maal moest men besprenkeld worden. Eerst op de derde dag. Op de derde dag is Gods kind met Christus uit de doden opgestaan. Maar, helaas, graflucht omgeeft mij nog. Dat zal blijven tot mijn doodsnik toe. Het is heden pas de derde dag. Straks op de zevende dag breekt de eeuwige sabbath aan. Dan zullen we als een reine maagd de vader der lichten worden voorgesteld.

Luister naar het vermaan : Wie daarentegen onrein zal zijn, en zich niet zal ontzondigen, die ziel zal uit het midden der gemeente uitgeroeid worden of wilt ge het naar de woorden des Nieuwen Testaments ? „Hoeveel te zwaarder straf zal hij waardig geacht worden, die de Zoon van God vertreden heeft en het bloed des Nieuwen Testaments heeft onrein geacht."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen