Correspondentie

Zijn de Modernen gelovigen ? Zijn zij Christenen ?

Deze vraag wordt de Redactie gesteld door iemand, die er bij voegt, dat hem het antwoord van dr. Hoedemaker bekend is en dat hij onze visie zou wensen te kennen.

Aannemende, dat de vrager met, , Modernen" Vrijzinnigen bedoelt, komt zijn vraag hierop neer : Hoever kan de vrijzinnigheid gaan en kan men toch nog een Christen zijn ?

Zo althans wil ik de vraag opnemen, omdat de Vrijzinnigen, die aldus worden genoemd en ook zelf prijs stellen op die henaming, niet alleen Vrijzinnig zijn. Vrijzinnigheid komt in verschillende mate ook voor bij degenen, die hoog staan op de naam orthodox.

Vandaar mijn vraag: Hoever kan de Vrijzinnigheid gaan en kan men toch nog een Christen zijn? Of een heetje anders : Hoeveel ketterijen kan iemand aanhangen en toch nog een Christen zijn?

Hierop is maar één antwoord: Dat kunnen wij, mensen, zó maar niet uitmaken.

Edoch, er zijn grenzen!

'De apostel Johannes spreekt dat heel duidelijk uit: Vgl. de eerste brief van Johannes, het tweede Hoofdstuk, vs. 22:

, , Wie is de leugenaar, dan die loochent dat Jezus is de Christus ? Deze is de antichrist, die de Vader en de Zoon loochent. Een iegelijk, die de Zoon loochent, 'heeft ook de Vader niet". Verder Hoofdstuk 4:2: , , Hieraan kent gij de Geest van God; alle geest, die belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, die is uit God. En alle geest, die niet belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, die is uit God niet; maar dit is de geest van de antichrist, welke geest gij gehoord hebt dat komen zal, en is nu alrede in de wereld".

Zie ook de volgende verzen over de geest der waarheid en der dwaling.

De Heilige Schrift kent derhalve een vrijzinnigheid, die udt de geest van de antichrist opkomt. De kerk heeft grenzen. Dat ligt trouwens klaar en duidelijk in de goddelijke verkiezing. Wij zijn echter geen kenners der harten en wij kunnen ons gemakkelijk vergissen, als wij de gelovige van de ongelovige willen onderscheiden.

Daarom kan ook de kerk op aarde slechts naar het getuigenis van iemand oordelen, hetwelk zij toetst aan haar eigen belijdenis des geloofs. Deze belijdenis maakt scheiding tussen rechtzinnigheid en vrijzinnigheid in de kerkelijke zin.

Het behoeft niet gezegd, dat niet alle stukken des geloofs even gewichtig zijn. Men onderscheidt dan ook z.g. fundamentele stukken van minder gewichtige. Het is echter niet gemakkelijk hierbij een grens aan te wijzen, die altijd en onder alle omstandigheden gelding mag hebben.

Het gemeenschappelijk geloof is bovendien niet een zaak van geven en nemen, of een zaak van individuele interpretatie of mening, maar van een levende betrekking met de Christus, die ons in de Evangeliën wordt voorgesteld en door de apostelen verkondigd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen