Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

MEDITATIE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

MEDITATIE

Hemelvaart

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hand. 1 : 11.

U moet er eens op letten hoevele afbeeldingen er zijn van de op aarde achtergebleven discipelen, waar zij de handen uitgestrekt houden naar omhoog. Het staat niet geschreven en toch geeft het de gesteldheid van de jongeren weer, zij zien op naar de hemel en staan. Zij kijken hun Heere na, die zij toch niet meer zien kunnen.

Waarom?

Willen zij Hem met hun blikken terughalen? Dat Hij weer bij hen zal zijn, verder met hen zal rondwandelen, zichtbaar en grijpbaar, zoals het vele jaren geweest is en vooral in de laatste weken, die wondertijd na Pasen? Voelen zij, hoe zij zonder Hem verweesd zijn, radeloos en hulpeloos in een vijandige wereld vol onbarmhartigheid en ruwheid? Of wachten zij daar stil op Zijn komst. Hij zal ons hier niet laten, is hun staan en opzien de stille schreeuw: „Meester, neem ons mee? " Weg uit deze wereld van tranen, harteleed en strijd naar die wereld van onverwelkeHjke vreugde en van een heilige onverstoorbare vrede?

Sprekender dan woorden zijn de blikken van de discipelen, vragen en angst spreken eruit. Jezus verloren en dat terwijl zijn in veertig dagen, voorbijgegaan na de Opstanding, zo innig met Hem verbonden waren geweest, nu zij hadden gezien, dat lijden en heerlijkheid van Christus voorwaarden waren voor hun heerlijkheid. Sterker dan ooit voelden zij hun afliankeHjkheid. En nu is Hij verdwenen.

Ernstig is het woord der engelen in deze situatie: Wat ziet gij op naar de hemel? Is er reden om het afscheid te betreuren? De vraag roept de discipelen op tot bezinning en brengt tegelijkertijd troost. Ontdekt hen aan hun ongeloof of kleingeloof en laat aan de andere kant de woorden van Christus nagalmen in de droefheid hunner zielen.

Heeft niet de Christus gezegd, dat Hij heen zou gaan naar Zijn Vader in de Hemel? Eens hebben zij met dezelfde droefheid gestaan tegenover het sterven van Christus, hoe beschaamd zijn zij toen uitgekomen? Zijn zij nu reeds het woord van de Opgevarene vergeten, Die zei: Zie Ik ben met u, alle de dagen.... ? Alle de dagen en het eerste ogenblik, dat Hij weg is, staan zij te staren. Zij zullen het nut van Hemelvaart, waarover ook gesproken is, moeten leren zien.

Het nut van Hemelvaart. Nut, ver­weesd zijn nuttig? Ja, want hoewel intens heerlijk de omgang met Christus was, waren zij toch ook vaak alleen. Zijn woorden vertellen hen telkens dingen waar hun verstand voor stilstaat en het hart huivert. Woorden, die Hem eenzaam hoog boven en buiten Hem plaatsen. En na die vreselijke scheiding aan het kruis, verschijnt Hij wel telkens wonderbaar, maar het is verschijnen, het zijn korte ogenblikken. Dat is nu anders, Jezus is in de hemel, dat betekent een vast punt voor hun gebeden en gewijde aandacht. Aan de rechterhand van de kracht Gods, daar is nu de Christus, terstond te vinden telkens als de ziel verlangend uitgaat naar Hem.

Zovele dingen leiden de mens hier af, onze aandacht versplintert. Een mens is zo vaak met zijn nood alleen en weet niet waarheen zich te wenden. Er wordt misschien geroepen: „Hier is Jezus" of „Ga daarheen". Laten we ons dan niet laten verleiden, want wij weten waar Hij is. In de Hemel, aan 's Vaders rechterhand. Het eerste nut de wetenschap: Hij is ingegaan in de plaats Zijner heerlijkheid, niet verloren, niet verdwenen.

De apostel Paulus leert ons een ander nut van Hemelvaart: Dat wij nu ons vlees in de hemel hebben. Hij, die daar ten hemel voer vol eer. Hij is mens geweest. Hij draagt nog de menselijke gedaante. Ja, juist als mens vaart Hij ten hemel. Het wonder van Gods ontferming is dit, dat de op aarde aangenomen mensheid ten hemel vaart en de van Boven neergedaalde Godheid op de aarde blijft en daarvan nimmermeer wijken zal. Daar draagt Hij de tekenen van Zijn kruislijden voor Gods troon, als levende bezegeling van het genadeverbond. Dat vlees, dat in Adam de hemel verbeurde, wordt, door Zijn bloed geheiligd en mag in Christus de eeuwige heerlijkheid betreden.

Maar meer nog is de boodschap der Engelen. Deze Jezus.... merkwaardig woord. Deze duidt toch altijd aan, wat vlak bij is. Is het dan geen tegenspraak dit woord te gebruiken voor de ten hemel gevarene? Neen, er mag gemeenschap zijn, meer dan ooit. Jezus is nabij tot aan het einde der wereld, naar Zijn Godheid, majesteit, genade en Geest, wijkt Hij nimmermeer. Een mooie gedachte, die we eens tegenkwamen was, dat de wolk, die Christus wegnam niet anders was, dan de schaduw van Zijn licht. In die schaduw zijn Gods kinderen veilig, want het is Zijn schaduw. En waar Zijn schaduw is, daar is Hijzelf niet verre, daar staat Hij achter alle leed en waakt over de ziel in donkerheid en schaduw des doods. Juist als een ander niets ziet, als de wereld slechts eigen ellende ziet, dan schouwt het geloofsoog op en weet: Deze Jezus, deze, in Wie ik geborgen ben, die mij leven en blijdschap geeft. Zalige nabijheid.

Nu ontgaat Hem geen enkele zucht, geen enkele traan, geen enkele zonde, die nog tegen onze wil is achtergebleven in ons, waarin wij telkens terugvallen. De duivel zegt: Ge hebt niets dan uzelf. Gods kind juicht: Toch, deze Jezus! We moeten van onszelf zeggen: Niets om in te kunnen rusten, maar het geloof mag jubelen: Deze Jezus heb ik! Als de weg donker is, dan zal Gods Geest in het hart getuigen: Deze Jezus, om Hem en door Hem zal het geschieden.

Voor bedroefde mensen, discipelen van Jezus Christus, woorden van troost, balsem voor gewonde zielen. Jezus hemelvaart in enkele woorden verklaard, door terug te wijzen op woord en werk van de Heere. Troost, maar ook belofte.

En deze Jezus zal alzo wederkomen dis ge Hem naar de hemel hebt zien varen. De discipelen behoeven niet te staan en staren als mensen zonder hoop, zonder verwachting, zonder toekomst. Integendeel. Hemelvaart predikt de wederkomst De hemel open en de Zoon van God komende.

De wereld is geen ijdel spel van krachten, een opteren van wat er was en een worsteling van de enkeling om staande te kunnen bhjven. Dat niet heeft de duivel het laatste woord, dat het Sanhedrin, dat reeds zoekt de volgelingen van de gehate Nazarener wel macht heeft om het lichaam te doden, maar dat hun Heere en Heiland alle macht heeft, nu en tot in alle eeuwigheid.

Discipelen mogen de berg van Hemelvaart verlaten getroost en gesterkt de berg van hemelvaart. Zij hebben de verbinding tussen hemel en aarde gezien en gehoord. Verlangend hebben zij opgezien naar de hemel en zijn niet ledig weggezonden.

Hoort u lezer of lezeres, ook bij die starende mensen? Leeft bij u ook de vraag, waar Jezus is? Leeft er dat verlangen om getroost te worden in de eenzaamheid van uw zondenacht, temidden misschien van de wolken en donkerheid, die u hebben omvangen? Hij is van deze wereld weggegaan, het nut daarvan is reeds besproken, neen toch niet helemaal, wat heeft de Heiland gezegd? „Doch Ik zeg u in der waarheid, het is u nut, dat Ik heenga, want indien Ik niet wegga, zo zal de Trooster tot u niet komen, maar indien Ik henenga, zo zal Ik Hem tot u zenden". Vlak bij ons zijn, teken van het genadeverbond, wat baat het ons als het ons niet wordt geopenbaard? "

Gode zij dank het is geopenbaard, zoals de troost werd gewezen aan de discipelen, zo is daar ook de vertroostende Geest, die weliswaar de mens buigen leert onder de aanklacht van zijn schuldenlast, maar ook leiden zal in alle waarheid en de Christus zal verheerlijken in het leven van de zondaar. Kent ge deze Jezus al, deze Jezus, die Zichzelf stelde tot een schuldoffer, deze Jezus, die als Eersteling uit de doden ten hemel voer, deze Jezus, die de afgesloten weg tot Zijn Vader opende voor Zijn kudde? Hem te kennen, ziende de Onzienlijke is het grootste in het leven, dat is geen staren en staan, maar wandelen in de mogendheden des Heeren.

Deze Jezus wil de nevelen doen wijken en het licht doen zijn voor angstig bedroefde mensen. Altijd barmhartig en genadig, waar een mens meent, dat het zonder hoop is, is toch Jezus. Hij is niet verre, maar zijn wij bereid te buigen en te belijden? Ja, dan is het goed, want Hij komt.

Hij komt en zalig die dan het buigen reeds geleerd hebben en Hem hebben verwacht met een „Kom, Heere Jezus, ja, kom haastighjk" op de lippen.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 mei 1960

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's

MEDITATIE

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 mei 1960

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's