Meditatie

In de verzen achtentwintig tot dertig van Mattheüs elf staan tegenover elkaar het juk der zonde en het juk der genade. De zonde op zichzelf is een juk, dat God ons niet oplegt. Onszelf hebben wij dat aangemeten en de satan heeft het ons aangeboden, uit wiens hand wij het willig hebben aanvaard. Naar de mate de zonde groter en menigvuldiger werd in ons leven, naar die mate is dat juk zwaarder geworden. Geen mens, die zondaar heet, of hem drukt dat juk op de schouders. Geen wonder, dat men daar vermoeid van wordt. Het zal nooit anders zijn, de zonde vermoeit meer dan enig werk. De zonde belaadt ook, zij belast. Geldelijke zorgen, lichamelijke zorgen of huiselijke zorgen wegen niet zo zwaar ais dit juk der zonde. Dit juk maakt ook zo onrustig, zo onrustig, onrustig in het leven bij dagen en bij nachten, onrustig in het sterven. Nu komt de Verlosser van zonde en roept die allen, zonder onderscheid, om te komen tot Hem. Niemand mag de vermoeidheid of de beladenheid als een slagboom gebruiken om te beletten tot Jezus te komen, noch ook enige maat van vemoeidheid of beladenheid. Wat Hij zondaars zegt, dat zegt Hij ze allen, die maar enigszins vermoeid of beladen zijn, dat zegt Hij ze alen, die onder het bereik van het Evangelie komen: komt tot Mij!

Komt herwaarts tot Mij en die tot Mij komt zal Ik geenszins uitwerpen. Komt dan herwaarts. Gaat niet verder onder uw zware juk, want de zonde voert u altijd verder van Hem af en hoe verder op de weg der zonde, hoe verder van Hem en hoe zwaarder uw juk. Herwaarts, hierheen. Dat is het enig vaste punt in uw leven, dat is het punt waar Jezus roepend staat. Waarheen toch voeren de wegen der zonde? Dwaalwegen, vele en velerlei en alle zonder doel. Komt dan herwaarts. Dat woord zo vriendelijk, zo zacht, zo welgemeend, is het hardste woord, wat Jezus tot 'n zondaar spreekt, in het heden der genade: Komt tot Mij. Niets is er tegen om tot Hem te komen, alles is er vóór, om dat te doen.

Hij geeft rust, rust na al uw zonden, rust na alle vermoeidheid, rust van alle last, rust voor uw zielen. Als Christus spreekt van de rust voor de zielen, dan bedoelt Hij een rust voor de gehele persoon, voor het lichaam en voor de ziel beide. Hij heeft niet voor niets de last der zonde op Zich genomen, naar ziel en lichaam beide. De Zijnen zijn zo duur gekocht, zodat zij naar ziel en lichaam Zijn eigendom zin. De rust Zijner genade is dan ook zo'n weldadige rust. De rust van de slaap, de rust van een vakantie is met haar niet te vergelijken. De rust van de sabbath, die is met haar wél te vergelijken. Hier viert men van zijn boze wei^ken, hier rust men uit van zijn zonden. Hier krijgt men een voorsmaak van de eeuwige Sabbath, van de rust, die er over blijft voor het volk van God. Christus is hun rust. Hij is de rustaanbrenger, Hij is ook de rust zelf. Daarom zegt Hij: komt tot Mij. Tot Mij, Ik ben uw rust. Mijn gerechtigheid. Mijn genade. Mijn vergeving, dat is uw rust. Hier kan men waarlijk en volledig in rusten. Wat zou u dan beletten om tot Hem te komen. Leert van Hem, dat Hij zachtmoedig is en nederig van hart. Hij is zo zachtmoedig, dat Hij ook de grootste zonden niet verwijt, dat Hij ook een langdurig bedreven kwaad alleen maar vergeeft. Hij is ook zó nederig van hart, dat Hij Zich boven de diepstgezonkene niet verheft. Hier is inderdaad voor de snoodste zondaar te vinden de rust. Wat ge nergens vinden kunt, dat vindt ge wel bij Hem. Zo nederig is Hij, zo vernederde Hij Zich, dat zelfs in een herberg voor Hem geen plaats was en voor wie is er nu in een herberg geen plaats. Zo vernederde Hij Zich, dat Hij Zich met misdadigers, met moordenaars aan het kruis het rekenen. Welke zonde kan u dan beletten om tot Hem te gaan? Laat toch geen zonde of zwakheid ons weerhouden om aan Zijn dringende roepstem gehoor te geven: „Herwaarts, komt herwaarts!" Neemt Mijn juk op u, want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht. Komt nu juk voor juk? Wat wordt een mens daar beter van? Is dan de dienst van Jezus niet een zware en moeilijke dienst? Op deze drie vragen is één antwoord: „Jezus' juk is het juk der genade". Voor het juk der zonde komt het juk der genade in de plaats. Worden twee ossen onder een juk gespannen, en is de ene os groter dan de andere, dan draagt de grote het juk en de kleinere wordt alleen maar aan de andere gekoppeld om door dat juk met de grote gelijke tred te houden. Zo nu draagt Christus dit luk der genade en verbindt de zondaar aan Hem, om met Hem te gaan in de weg der genade stap voor stap. Hij draagt de „last van het juk en de zondaar draagt de „lust van het juk. Zo kan Jezus zeggen dat Zijn juk zacht is en Zijn last licht. Het juk de genade wordt al zachter, de last der genade wordt al lichter. Zelfs Jezus gebod wordt een liefdedienst, die niet verdriet. En in de weg der genade zijn Zijn geboden niet zwaar. Neemt het dan toch op u, dit juk der genade. Neemt Zijn juk, Zijn juk (niet het uwe, ook niet weer dat der zonde), keer op keer op u.

Het juk der genade verbindt u alleen maar  aan Jezus en u zult meer en meer leren, dat Hij zachtmoedig is en nederig van hart.

(Katwijk aan Zee)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen