Vrede zij ulieden!

't Is de avond van de Opstandingsdag. De discipelen van de Heere Jezus, bij wie zich ook de Emmaüsgangers hebben gevoegd, zijn na een veelbewogen dag samengekomen. Om feest te vieren ? Ja, daar is inderdaad alle reden voor vanwege de opgestane Paaskoning.

Kom, discipelen, laat ons horen uw feestlied, dat u aanheft. En laat de deuren maar wijd openstaan. Dan klinkt het wat beter door naar buiten. Jeruzalem heeft het bepaald wel nodig om van de roem, de glans en de majesteit te horen, die de Paasvorst bereid is.

Maar helaas, er klinkt maar bitter weinig van een feestlied door vanuit dit huis, waar bovendien de deuren stevig op slot zijn gedaan. Maar, hoe is het dan? Leeft Jezus dan niet, is Hij niet opgestaan? O, dat ongeloof, dat zo'n geweldige rol kan spelen in het leven van discipelen van toen en nu. Is de boodschap van de opstanding dan niet overgebracht of misschien erg onduidelijk doorgegeven ? De opdracht van de engel luidde immers: Zegt het Zijn discipelen en Petrus. Ja zeker is deze opdracht uitgevoerd door de vrouwen. Maar weet u, wat de reactie was, althans van sommige discipelen: Och, 't is ijdel geklap. En bij anderen wordt de aanvankelijke blijdschap kennelijk neergeslagen door twijfel en bestrijding. Neen, ze weten niet, wat ze er eigenlijk van moeten denken. Zijn dat nu de discipelen van de Heere Jezus? Opgesloten in zichzelf. Mensen, die wegkruipen achter gesloten deuren en dat... terwijl Jezus, hun Meester, leeft! Mensen, die uitzichtloos, geboeid in banden van ongeloof, bij de pakken neerzitten en dat.... terwijl Christus zoveel eer en glorie bereid is. Is dat misschien ook uw beeld? Ongeloof, twijfel, moeite, angst, onverstand. Geen verwachting. Gesloten deuren.

Maar het is toch Paasfeest!

En bij een feest behoort toch blijdschap en vreugde van het echte soort. Inderdaad, daarom zal ook komen, wat er nog niet is. Daar staat de Paaskoning borg voor. Met het Paasfeest gaat het om de Koning, Die het alleen is en het alleen doet. Dat zal blijken. Daar is de Paasgeschiedenis vol van. Hij is opgestaan om in dezelfde kracht, waarmee Hij de dood en de deur van het graf overwonnen heeft, nog vele andere gesloten deuren te doorbreken. Is daar Zijn gehele gang van vernedering en verhoging niet op gericht om Zijn kerk uit de boeien te bevrijden en haar te doen delen in de glorie van Zijn werk? Is Hij daar niet mee bezig tot op de dag van vandaag toe? Het is Zijn eer en glorie als Vorst van Pasen om Zijn volk in de ruimte te brengen van het leven uit Hem.

Mijn vrede geef Ik u. Mijn vrede laat Ik u. Ja, dat is het. Jezus Christus breekt door gesloten deuren, door alle weerstanden heen (en die zijn er wat) om ellendigen en neergebogenen op te richten. Dat is Zijn koninklijk werk als Paaskoning. Een Koning met geweldige, onafzienbare bevoegdheden. Daar is Zijn koninklijk recht. Duur verworven. Daar is Zijn koninklijke almacht. Mij is gegeven alle macht. Daar is Zijn koninklijke liefde. Wie kan ze peilen? Daarom: Hij zal de arme en nooddruftiga verschonen en de zielen der nooddruftigen verlossen.

O, God, geef de Koning Uwe rechten en Uw gerechtigheid den Zoon des Konings. Hij heeft ze ontvangen, krachtens welke Hij de ellendigen van de druk bevrijdt en vrede gebiedt. Och, vraag niet of Hij wel een Koning is, zoals Pilatus deed. Dat is de dwaasheid gekroond. Het is Paasfeest. Heden trekt Hij uit om de werken der duisternis en van ongeloof en opgeslotenheid te verbreken.

Toen het dan avond was op dien eerste dag der week en terwijl de deuren gesloten waren, waar de discipelen vergaderd waren, om de vreze der Joden, kwam Jezus en stond in het midden en zeide tot hen : Vrede zij ulieden ! Daar staat Hij en koninklijk is Zijn woord: Vrede zij ulieden! De Paasvorst is de Vredevorst, Die de vrede gebiedt. Wat een verrassing. Er komt zelfs geen bestraffing uit Zijn mond, geen verwijt aan het adres van de discipelen, terwijl ze toch zo slecht hadden geluisterd naar de duidelijke boodschap van de opstanding.

Wat een ongeloof staal: Wij hoopten dat Hij ... Maar nu is het buiten hoop. Heere Jezus, handel niet naar onze over­leggingen. Dan wordt het nooit Paasfeest. Neen, Ik doe het ook niet om uwentwil, o huis Israels, maar om Mijns grote Naams wil. Dat leren we door schade en schande heen. Wat moeten we er met Petrus buiten vallen met al datgene wat we menen te hebben of te zijn. Heere, Uw Woord alleen. Zó wordt het Paasfeest. Al is het wat verlaat. Het had allang anders kunnen zijn. O, onverstandigen en tragen van hart om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben. Maar nu toch: vrede zij ulieden! Wat is deze gebruikelijke Joodse groet van de lippen van de Heere Jezus oneindig veel meer dan een zegenwens. Het is werkelijkheid, al wat Hij zegt en gebiedt. Hij spreekt niet slechts van vrede in hét algemeen, maar geeft die ook en juist daar, waar de Zijnen er zo hopeloos en hulpeloos aan toe zijn. Daar komt Hij binnen met Zijn zegen en vrede. Vrede, die alle verstand te boven gaat. Vrede, die alle onrust, ongeloof en vrees uitbant en overwint. Op z'n onverwachts maakt Hij Zijn belofte waar. Immers heeft Hij het gezegd: Mijn vrede geef Ik u. Mijn vrede laat Ik u. Nu spreekt Hij en de vrede is er.

Komt, vermoeiden en belasten, hier is de Paaskoning, Die Zijn vrede gebiedt in het verontrust gemoed. Hij is de door de Vader aangestelde Vredevorst om vrede te schenken, waar onvrede ons hart .voortjaagt. Zo heeft de profeet Jesaja Hem ook aangekondigd: Vredevorst. Aan de grootheid dezer heerschappij en de vrede zal geen einde zijn op de troon van David. Wat een uitzichten vanwege Zijn vrederijk!

Hebt ge Zijn Woord gehoord door de prediking van het evangelie des vredes?

Wat een onrust en onvrede om ons en in ons, bedreiging en moeite. Vanuit Zijn Woord rijst de Paaskoning hoog op om orde te scheppen in de chaos van ons leven.

Vrede zij ulieden! Wat een inhoud heeft dit woord. Alles is er in begrepen. Wat heeft het de Vredevorst ook gekost om Zijn vrede weg te schenken. De vloek, de toorn Gods, de volle onvrede doordragen. Het is de vrede door het bloed van Christus. Ziet Zijn handen en Zijn zijde er maar op na. Hij toont ze Zijn discipelen. Kijkt er maar goed naar, u, die de Man van Smarten misschien uit het oog hebt verloren. Hij toont opnieuw Zijn doorboorde handen. Vrede zij ulieden!

De discipelen dan werden verblijd, toen ze de Heere zagen, 't Is Paasfeest geworden, vanwege de Paaskoning. Vreugde vervult hun hart. Van allen ? Och, Thomas is er niet bij. Zou die dan .... Ik ben de goede Herder: Het verlorene zal Ik zoeken en het weggedrevene zal Ik wederbrengen en het gebrokene zal Ik verbinden en het kranke zal Ik sterken.

Goede Herder, gedenk ook vandaag het weggedrevene en schenk Uw vrede.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen