Kerknieuws

Beroepen te:

Aalst (Gld.), J. C. Terlouw te Lage Vuursche — Westerbork (toez.), D. Miedema te Dokkum — Oudelande-Ellewoutsdijk, cand. C. Hoogendoorn te Woerden — Voorthuizen (vac. H. A. van Slooten, toez.), J. Smit te Werkendam — Vlissingen (vac. A. Th. Rothfusz), L. M. Verseput te Kerkdriel — Middelburg, C. J. N. Kronenburg te Hellendoorn — Woudenberg, J. C. Schuurman te Schoonhoven — Groningen als jeugd-l pred., D. T. Rutgers te Diever — Gorinchem (vac. W. G. Scheeres), W. L. Mulder te Bolnes — Gorinchem (3e pred.pl.), W. v. d. Zwan te Weesp — Ferwerd, W. C. P. den Boer te Uithuizen — Siegerswoude, C. Mons te Heerlen — Nunspeet (4e pred.pl.), G. van Estrik te Genemuiden, die bedankte voor Kinderdijk — Beerta, W. Leegsma te Zuidwolde.

Aangenomen naar:

Surrey (Brits Columbia), H. Bade te Taber (Alberta, Canada), voorheen te Valthermond — Zwijndrecht (vac. H. J. van Duinen), J. P. Kakes te Appingedam — Gamerwolde-Thesinge, en tevens opdracht tot bijstand i. h. werk onder vrijz. her. in de stad Groningen, B. Kristensen te Drempt — Wapserveen, cand. C. Mondt te Leiden — Oudelande-Ellewoutsdijk (toez.), cand. C. Hoogendoom te Woerden, die bedankte voor Longerhouw-Schettens (toez.) — Den Haag (vac. C. Aalders bijz. kerkewerk), W. P. ten Kate te Delft.

Bedankt voor:

Vaassen, H. van Niel te IJmuiden-West — Wolphaartsdijk, B. Boelens te Delden — Molkwerum-Koudum, J. Kuipers te Oldeboorn — ^ Warmond, C. van Gelder te Tricht — Franeker vac. W. Reezigt, toez.), A. M. Arntzenius te Enkhuizen — St. Johannesga-Delfstrahuizen (toez.), J. Juckema te Holwierde — Eist (Utr.), A. Boerfrje te Moerkapelle — Scherpenzeel (Pr.), J. Visser te Haulerwijk — Harkema-Opeinde, F. H. Scheffer te Eriche(rn-Asch — Papendrecht, J. Zwijnenburg te Oudewater — Oosterwolde (Gld.) (toez.) C. J. van den Broek te Nieuwland-Oosterwijk.

Benoemd tot:

bijstand in het pastoraat te Heemse, A. H. Nijkamp, a.s. em. pred. te Kampen.

Adresverandering.

Het adres van ds. B.J. Wiegeraad is nu: Beatrixlaan, Bennekom, tel. (08379) 33 13.

Legaat.

Ds. Koolen ontving een legaat van ƒ 3000.— voor het nieuwe orgel in de Ichthuskerk te Reeuwijk.

Zuilichem-Nieuwaal.

Na des morgens in de Ned. Hervormde kerk te Nieuwaal te zijn bevestigd met een predikatie door ds. L. G. Zwanenburg van Stavenisse over Ezechiël 34 vs. 15: „Ik zal mijn schapen weiden en Ik zal ze legeren, spreekt de Heere Heere", deed ds. J. van Dijk, gekomen van Poortvliet, des middags intrede in de Hervormde kerk te Zuilichem. Het kerkgebouw kon de talrijke opgekomenen niet bevatten, zodat behalve de looppaden en de galerijtrappen in het kerkgebouw, ook gebruik moest worden gemaakt van de gangen, voorportaal, consistorie enz.

Onder de vele belangstellenden bevonden zich verschillende gemeenteleden uit zijn vorige gemeente Poortvliet. Nadat als openingspsalm was gezongen Psalm 17 vs. 3, werd door ds. Van Dijk gelezen de twaalf artikelen des geloofs en Matth. 16 vs. 1—20. Na gebed en gemeenschappelijk zingen van Psalm 56 vs. 4, 5 en 6, bepaalde ds. Van Dijk zijn gehoor bij zijn intreetekst Matth. 16 vs. 6b: „Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods". Uitvoerig werd door ds. Van Dijk stilgestaan bij wat de farizeeën en Sadduceeën in Christus zagen. Zij kwamen niet tot Christus in schuldverslagenheid en gebrokenheid des harten, doch om Hem te verzoeken. Daarom ging Hij van hen weg. De farizeeën en Sadduceeën dat zijn de ongelovigen, doch wat zeggen de anderen van Hem. Wat zegt de levende gemeente van Christus als zij voor de vraag gesteld wordt: „Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben". Het was zijn innige wens en bede, dat onder leiding van de Heilige Geest velen door middel van zijn prediking mochten komen tot die belijdenis van Petrus: „Gij zijt de Christus". De noodzakelijkheid van wedergeboorte en bekering hoopte en moet hij preken, maar niemand heeft het recht onbekeerd te zijn. Niet alleen als predikant heeft hij een ontzagwekkende verantwoordelijkheid, bestaande uit het leiden van Gods kinderen in de grazige weide van Gods Woord en de niet-christen en schijn-christen ernstig te vermanen, maar ook de gemeenteleden, die het Woord horen en kennen, verkeren niet vrijblijvend hieronder en moeten deze belijdenis tot de hunne kunnen maken. Een beroep op onmacht en onwil baat hier niet en is niet naar de Schrift. De liefde en barmhartigheid Gods wil de zondaar hiertoe brengen, zodat deze, zij 't dan in afhankelijkheid en met groot gebrek, enigszins kan en mag beantwoorden aan het bevel Gods „Hebt God lief en uw naaste als uzelf". Het was hem opgevallen dat men bij het beluisteren en vragen naar en aan een predikant, wel de vragen In het geding zijn of de verdoemelijke staat van de zondaar gepredikt wordt, enz., en inderdaad dit moet gepredikt worden, maar nooit werd hem gevraagd of hij de" minste zou kunnen zijn, of hij medemenselijk was, of dat. hij ook een half uur zou kunnen luisteren naar een ander, enz. Zelfs als vrijzinnig predikant destijds was hem dit nog nooit overkomen. Toch schroomde hij niet op te roepen tot humaniteit juist als gevolg van de liefde tot God. Ook de heiligmaking moet als een' vrucht des Geestes gekend worden. Met grote aandacht werd deze predikatie, die door ds. Van Dijk werd gebracht op de hem zo eigene wijze, beluisterd en ds. Van Dijk besloot met de bede uitsprekende, dat ook hier banden gelegd zouden mogen worden in en door het Woord. Bij het afscheid in Poortvliet was hem gebleken, welk een banden daar gelegd waren en dit had hem er toe gebracht zijn roeping naar hier opnieuw te beleven.

Achtereenvolgens werd ds. Van Dijk toegesproken door burgemeester Aantjes van Brakel namens de burgerlijke overheden, een afgevaar'digde namens de kerkeraad van de Geref. kerk te Zuilichem, ds. L. v. d. Sluijs van Herwijnen namens de classis, ds. G. Veldjesgraaf van Nederhemert namens de ring, ds. A. v. d. Kooij van Noorden als oud-predikant, ouderling J. van Willigen van Brakel namens de ring van Herv. Geref. Jeugdverenigingen, ds. A. N. Langhout van Brakel als consulent en ouderling Brouwer namens de kerkeraden, die de talrijke aanwezigen verzocht ds. Van Dijk toe te zingen Psalm 134 vs. 3.

Uit al de toespraken en de overweldigende grote opkomst bleek welk een grote vreugde en dankbaarheid er heerste, dat door de komst van ds. Van Dijk een einde gekomen was aan de 9-jarig bestaande vacature. Ook bleek uit de velen van Poortvliet en het eiland Tholen gekomen, welk een plaats daar ds. Van Dijk niet alleen in eigen gemeente, doch ook door zijn grote activiteit buiten Poortvliet aan de dag gelegd (o.a. stichting bejaardentehuis enz.) had ingenomen. Naast de voornoemde predikanten waren tevens o.m. ook nog aanwezig ds. B. G. van Donkersgoed van Sint Philipsland, ds. S. P. van Assenbergh van Hedel, ds. C. Nieber van Zaltbommel, enz.

Predikantsvrouwenconcio.

De jaarlijkse samenkomst van de predikantsvrouwenconcio, welke in Utrecht is gehouden, werd druk bezocht en stond onder leiding van haar presidente, mevr. M. Meyers-Van Meer.

In de morgenvergadering behandelde ds. C. A. Korevaar zijn onderwerp: „Wereldgelijkvormigheid". Hij sprak als volgt: Wereldgelijkvormigheid is een moeilijk te behandelen onderwerp, maar door haar actualiteit, ook voor u, die in een pastorie woont, van groot belang. Zo u van de gedachte uit mocht gaan tot nu toe de wereldgelijkvormigheid nog buiten uw huis te kunnen bannen, zeer zeker krijgt u er mee te maken. Denkt niet alleen aan de opgroeiende jeugd, alsof zij uitsluitend met de wereldgelijkvormigheid geconfronteerd wordt. Wel dringt de literatuur, radio en televisie zich op, zodat het jonge geslacht overspoeld wordt met allerlei ideeën die van de wereld zijn. Moeten wij dit tegengaan met alleen neen te zeggen tegen datgene wat wereldgelijkvormigheid is? Ds. Korevaar wees erop, dat dit niet de juiste houding is. Niet negatief oordelen, klagen of erin berusten dat de moeilijkheden van de jeugd zorgen zijn van de jongere generatie zonder meer. Wij hebben er allen persoonlijk deel aan. God vraagt van ons met open oog de problemen van deze tijd tegemoet te treden.

Wat is wereldgelijkvormigheid?

Is dat een eigen mening hebben aangaande de verandering van traditie en zede van deze tijd en het goede door te geven aan het komende geslacht? Wat is „goed"? De Bijbel leert ons dat God na de schepping zag al wat Hij gemaakt had, en zie het was zeer goed. Die geschapen wereld heeft God liefgehad en blijft Zijn eigendom, want de aarde is des Heeren. Zo moet ook Gods liefde tot de wereld, waarvan de apostel Johannes spreekt, verstaan worden. Wereldgelijkvormigheid is een gebrek aan het eschatologisch gericht zijn, het alleen rekening houdende met deze wereld. Het is nodig oog en hart te richten op de gekomen en wederkomende Christus. Als Paulus waarschuwt, weest niet de wereld gelijkvormig, dan wijst hij eerst op de vernieuwing van het hart. Wereldgelijkvormigheid is, van binnen niet veranderd zijn. De wereldgelijkvormigheid woont binnen in ons. Wie dat ervaart weet zich schuldig voor God mèt de gehele wereld. „Wordt veranderd", zegt God. Dit is niet alleen Zijn gebod. Hij belooft tegelijk Zijn vernieuwing van dag tot dag. Het vernieuwde leven kent geen lijst van geboden en verboden, maar leert wel onderscheid maken van wat wel of niet tot eer van God is. Augustinus zegt: Heb God lief en doe wat je wil. Zulk een leven zoekt geen werelddienst, maar wereldmijding en wijding aan de God van hemel en aarde. God belooft Zijn kracht aan hen die de strijd van het leven aandurven in Zijn troostrijk woord: Hebt goede moed. Ik heb de wereld overwonnen.

Tijdens de koffiemaaltijd werd in de vacature mevr. J. Meyers-Sipkema mevr. F. van Drenth-Tichelaar gestemd.

In de middagvergadering sprak mej. dra. M. C. Janssen, psychologe, over: „De psychologie van de vrouw".

Zij refereerde: De psychologie is een jonge wetenschap, al zijn er da theorieën, van ouds onder ons aanwezig. Bijvoorbeeld in de sprookjes is steeds de psychologie te vinden in verband met de figuren van het verhaal. Het gaat in de psychologie om de vraag: wie ben je? Vanuit deze vraag wordt de literatuur van de psychologie gezien; een voortdurende worsteling om de mens te kennen. De wens van de psychologische wetenschap is ieder mens op zichzelf te zien, maar de veelheid der mensen maakt het noodzakelijk dat de verschillende typen in groepen worden ingedeeld. De psychologie van de mens is daarom zo moeilijk, omdat hij nooit dezelfde is, hij heeft verschillende gezichten.

De psychologie van de vrouw is veranderd ten opzichte van vroeger. Door haar isolement werd de vrouw vroeger minder goed gekend, zodat licht misverstand ontstond. De vrouw van nu maakt zich los van gewoonten en zeden, welke haar vroeger eigen waren. Thans zoekt de vrouw de meer manlijke eigenschappen omdat de vrouw zichzelf anders ziet dan voorheen. Mede daardoor wordt zij ook door de man anders gezien; men is elkaar verantwoording schuldig. Deze tijd tast meer de psychologie van de vrouw aan dan van de man. De vrouw wil en moet een nieuwe tijd binnentreden, welke geen gelijkenis met vroeger heeft. Zij zal zich moeten aanpassen met haar gehele aanwezigheid om te leven in die tijd, waarin zij nu gekomen is.

Ds. B. J. Wiegeraad.

Tijdens een plechtigheid woensdagavond in de Hervormde kerk te Bennekom, werd ds. B. J. Wiegeraad bevestigd als predikant-directeur van de Ned. Herv. Bond voor Inwendige Zending op G.G. in Nederland. De bevestiging geschiedde door ds. J. Vermaas, Herv. pred. te Huizen en 2e voorzitter van genoemde Bond. Het beroep op ds. B. J. Wiegeraad werd uitgebracht door het Moderamen van de Hervormde Synode en officieel is ds. W. predikant voor buitengewone werkzaamheden.

De bevestiger, ds. J. Vermaas, koos als tekst Jesaja 53 vs. 10a: „Om de arbeid Zijner ziel zal Hij het zien en verzadigd worden". Deze rijke profetie slaat op Christus en Zijn werk. Hij zal de vruchten van Zijn werk zien en verzadigd worden. Hij zal mensen zien, die de zaligheid bij Hem, dus buiten zichzelf zoeken. Het gaat niet om ons geluk, maar om Zijn geluk. Alle mensen zijn zondaren, dat lezen we o.a. in Romeinen 3, en ofschoon God over de zonde toornt is Hij tegelijk met smart vervuld. Ondanks alles wat er in de wereld is gaat Gods werk door. Zijn huis verrijst. In de tekst staat, dat Hij dit zal zien! Christus is niet op goed geluk in de wereld gezonden en de dood ingegaan. Naar Gods verkiezing zorgt Hij, dat het volk getrokken wordt en is er blijdschap in de hemel over één zondaar die zich bekeert. Christus is het die de schuld betaalt en de zonde wegdraagt. Dat is Zijn arbeid. Hij gaat in de plaats van anderen en brengt verzoening teweeg. Die Ene bedekt velen met Zijn gerechtigheid. Dat is de boodschap van alle tijden. Bij de evangelisatiearbeid aan ons volk zal deze boodschap altijd moeten doorklinken, de boodschap van de gekruiste en opgestane Christus. Daarbij moeten we zoeken naar middelen en wegen en zien op welke wijze wij de boodschap kunnen brengen. De gemeente moet die boodschap ook uitdragen in 1965, in deze situatie. We moeten ons niet opsluiten en alleen naar binnen kijken. Men zegt wel dat in de oudheid het probleem „dood" domineerde, in de middeleeuwen het probleem „zonde" en in onze tijd het probleem „leegte". Maar elke tijd worstelt met alle drie, zonde, dood en leegte van ons hart. Wij moeten Christus brengen, die de leegte van het hart kan vullen. De uitkomst kunnen we aan God overlaten. Hij staat in voor Zijn werk. God geeft de kennis des geloofs door Zijn Woord en Geest. Ds. Wiegeraad zal de gemeenten haar roeping herinneren. De gemeente moet meewerken, meebidden om de doorbraak van de Heilige Geest. Zo wordt het werk van ds. Wiegeraad gedragen door ons gebed, meeleven en getuigenis. Na deze predikatie werd het bevestigingsformulier gelezen en beantwoordde ds. W. de gestelde vragen. De vele aanwezigen zongen ds. W. staande Psalm 20 vs. 1 toe.

Ds. Wiegeraad verbond zich aan zijn nieuwe arbeid aan de hand van Lukas 5 vs. 5b: „Doch op Uw woord zal ik het net uitwerpen". Dat is wat geweest voor Petrus! Alles was geprobeerd om vis te vangen en het lukte niet. Nu staat Jezus aan de oever en zegt dat Petrus moet gaan vissen. Naar menselijke berekening is er niets van te hopen. Petrus is een ervaren visser en Jezus weet er niets van en staat op de oever. Alles is erg ongunstig, maar toch zegt Petrus: “Op Uw woord zal ik het net uitwerpen". Onze tijd is ook ongunstig voor het uitwerpen van het net. Het is een tijd van welvaart, de mensen worden niet naar Gods Koninkrijk getrokken, ze zijn onvatbaar voor het Christelijk geloof. Wie is Degene die ons toeroept, dat er gevist moet worden? Dat is Christus, maar is dat woord wel terzake? Het wordt aangevochten in onze tijd. Bedenkingen tegen de Bijbel niet alleen van de zijde der theologische wetenschap, maar ook van de man in de straat. We vragen ons af: Heeft het zin? Moeten we niet op een wat gunstiger tijd wachten? Op een tijd van oorlog of rampen bijvoorbeeld? Dan zijn de mensen veel meer ontvankelijk voor de boodschap. Is ons instrumentarium niet verouderd? Zo stapelen de vragen zich op! Petrus staat aan het begin van zijn werk en Christus wil hem een les leren. Christus stelt Petrus op de proef. Hij doet dit in het werk dat Petrus elke dag doet. Eén ding moet hij leren: het ligt niet aan zijn prestaties! Het ligt in Gods zegen. Zo is het ook telkens voor ons zeker, dat aan het begin van dit werk geleerd moet worden, dat het niet aan ons ligt, maar dat het door Gods Geest zal geschieden. Zal Petrus het leren? Hij zegt: Op Uw woord zal ik het net uitwerpen. Geloven is niet zo gemakkelijk. Het vraagt een beslissing. Niet meer ik, maar Christus in mij. Dat is geloven. Er staat een Ander aan het stuur van ons leven. Het ging er om, te zien of Petrus bereid was tegen zijn verstand in toch te gaan vissen. Op Uw woord, zegt Petrus! Op het Woord van God! Hij had geluisterd naar Jezus' woorden. Bij hem was het zaad in een vruchtbare akker gezaaid. Petrus heeft het verstaan. En dat is het geheim van alle evangelisatiewerk. Zelf gevangen zijn om anderen te vangen met het Woord van God. Die opdracht van Christus gaat boven alle menselijke redeneringen uit. Er is één gebod: Gaat heen en verkondig het Evangelie. God zorgt dat Petrus gehoorzaamt, al is er van de menselijke kant niets te hopen. Mensen gaan op weg in heggen en steggen als roependen in de woestijn. Gods opdrachten gaan echter nooit zonder beloften. Petrus zal later zien dat de netten vol worden. Wij zien de resultaten ook niet, maar één ding weten we: Gods noden heeft altijd uitwerking, want het heeft altijd dezelfde belofte bij zich. Het bloed van Christus is niet voor niets vergoten. Wij werpen het net uit, en God weet het. En als wij vissen zien, zegen op ons werk, dan past ons verwondering. De mensen zeggen tegen mij: Waar begint u aan? Maar dat zal men ook wel tegen Petrus gezegd.hebben: waar begin je aan Petrus, om op een zo ongelukkige tijd te gaan vissen? Petrus kwam aan de weet, waaraan hij begonnen was. God zorgt dat het net vol komt, een schare die niemand tellen kan. Vissers en vissen zullen Hem eren.

Na de dienst maakten velen gebruik om ds. Wiegeraad en zijn vrouw in het aangrenzende jeugdgebouw te feliciteren. Hier werden enkele korte toespraken gehouden o.a. door ds. Landsman, die als afgevaardigde van de Synode aanwezig was.

Arnhem.

Ds. Hiensch ontving voor de kerk een gift van niet minder dan ƒ 2000.—, welke gift bij het bestaande tekort van ƒ 95000.— al bijzonder welkom is.

Zendingsmiddag te Driebergen.

Op zaterdag 2 okt. j.l. belegde de classicale zendingscommissie Doorn in de Ned. Hervormde kerk een zendingsmiddag in Groot Salem, achter de Hervormde kerk te Driebergen. Deze samenkomst was bedoeld voor alle meelevenden uit de héle classis met het werk van de zending. Spijtig was het voor de commissie, te moeten constateren, dat het aantal belangstellenden gering was, maar het werd haar grote tróóst, dat ze op een zéér rijke middag mag terugzien. Een rijke middag — door de leiding van dr. Van Doorn, door wat werd meegegeven door de beide sprekers en door de warme, levendige discussie, die zich ontspon.

De aandacht voor het diepe en boeiende referaat van drs. N. den Oudsten uit Utrecht, over: „Zending in Bijbels perspectief", was onverdeeld. Ook ds. Richter, uit Abcoude, die vertelde over zijn werk op Celebes en West-Irian, had aller oor en trof elk hart. We werden die middag scherp geconfronteerd met onze zendingsroeping en onze zendingsliefde, met de grote moeilijkheden ook van de praktische zendingsarbeid. Maar vooral werden we opgeheven om niet moedeloos te zijn: de Koning van de Kerk en van de Zending stuwt Zijn werk naar de voltooiing! Een stem uit de vergadering vroeg óf we minstens tweemaal per jaar zulk een vergadering mochten hebben! Ten voorbeeld voor vele jongeren woonde de hoogbejaarde zendingsprofessor dr. H. Kraemer de samenkomst bij, wat door de zendingsvrienden zeer werd gewaardeerd.

Allerlei.

Bij de rectoraatsoverdracht heeft prof. Schippers in zijn rede de nadruk gelegd op de grondslag, ook bij het benoemingsbeleid. Bij benoemingen — zo zei hij — moet naar de best gekwalificeerde mensen worden gezocht. Toch willen wij niet wegvloeien van wat wij altijd hebben willen zijn, een christelijke universiteit. Maar wat als het geval zich voordoet, dat voor een functie, waarin eenvoudig moet worden voorzien, niemand kan worden gevonden uit de aan ons geestverwante kring? Dan zal toch moeten worden overgegaan tot de aanstelling van een niet-geestverwant?

Aan de Theologische School te Apeldoorn is benoemd tot hoogleraar dr. Velema van Leiden als opvolger van prof. W. Kremer.

De Geref. Zendingsbond ontving van N.N. door bemiddeling van ds. J. Wieman te Nunspeet een gift van ƒ 5000.—, bestemd voor de vertaling van de kinderbijbel in het Swahili, dat in Oost- Afrika gesproken wordt. De heer Van 't Veld is bezig met de voorbereidingen van deze kinderbijbel. Daarom is de G.Z.B, bijzonder verheugd dat er nu reeds zo'n grote gift voor dit doel is ontvangen.

Cefa breidt filmvormingswerk uit. Stichting Cefa filmvorming opgericht. De Vereniging Christelijke Filmactie, gevestigd te Hilversum, heeft zich nu bijna twintig jaar beijverd de film dienstbaar te maken aan de geestelijke, zedelijke en culturele ontwikkeling van ons volk. Daartoe zijn vele films in het buitenland aangekocht en voor vertoning beschikbaar gesteld. Doordat in ons huidige cultuurpatroon de film een steeds grotere plaats is gaan innemen in vormingswerk en vrijetijdsbesteding en in het moderne filmwezen tal van levensbeschouwelijke vragen aan de orde komen, is er een toenemende vraag naar filmvoorlichting en filmvorming. Om aan deze vraag te kunnen voldoen heeft het Bestuur der Cefa besloten dit werk van filmvoorlichting en filmvorming uit te breiden en de uitvoering ervan op te dragen aan een daartoe opgerichte Stichting Cefa Filmvorming. Het Bestuur dezer Stichting, bestaande uit de H.H. D. C. Bley te Hilversum, R. Bos te Ede, P. van Campen te Hilversum, P. C. v. Es te Hilversum, L. W. H. de Geus te Linschoten (U.), drs. T. M. Gilhuis te Amsterdam, J. van Noort te Bussum, J. Severijn Jr te Den Haag en Jacq. de Smit te Amersfoort is op 7 september j.l. door de voorzitter der Cefa, de heer D. Boon te Utrecht geïnstalleerd en heeft de H.H. drs. J. Das en prof. dr. H. R. Rookmaaker bereid gevonden als adviseurs op te treden.

In nauwe samenwerking met de Stichting Cefa Filmvorming blijft het Filmexploitatie-Bureau te Hilversum werkzaam ten aanzien van de uitbreiding en de vernieuwing van zijn filmvoorraad ten behoeve van de Cefa-afdelingen en alle andere organisaties, die films nodig hebben voor ontspanning en vormingswerk.

Het secretariaat der Stichting Cefa, gevestigd Meentweg 2 te Bussum, is gaarne bereid tot nadere informatie inzake de Stichting, terwijl het Cefa-Bureau, Boomtaerglaan 12 te Hilversum, het adres blijft voor bespreking van filmvoorstellingen. Het Bestuur der Cefa, D. Boon, voorz.; J. van Noort, secr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen