DE UNIE „Een school met de Bijbel" (2)

Hoewel er op het gebied van de onderwijsorganisaties een sterke drang tot fusie is, zal de Unie toch haar zelfstandige plaats behouden, zij het, dat haar taak (en naam) een wijziging zal ondergaan. Ook dit is al langer in gesprek, maar het is openbaar geworden op de Paasvergadering van dit jaar. In zijn openingsrede heeft de voorzitter van de Unie, dr. B. Rietveld, dit reeds aangekondigd. Een verkorte weergave laat ik hieronder volgen. Wie hem in zijn geheel lezen wil, kan terecht bij alle chr. scholen, want deze zomer is ze aan alle scholen toegezonden.

Na herinnerd te hebben aan de hoge leeftijd van de Unie (89 jaar) en waardering te hebben uitgesproken voor de arbeid der pioniers, wijst hij op het gevaar van de ouderdom, n.l. het verouderen en ondeugdelijk worden; alleen maar meer een monument zijn uit een roemrijk verleden.

Nu er zoveel beweging is: de inwerkingtreding van de z.g. Mammoetwet (de wet op het voortgezet onderwijs), het fuseren van de onderwijsorganisaties; nu de taken van de organisaties anders komen te liggen; nu er grotere aandacht voor het buitenland wordt gevraagd - nu is het ook de taak van de Unie zich hierop te bezinnen.

De tijden zijn veranderd. „Negenentachtig jaar geleden moesten de meeste chr. scholen in ons land nog gesticht worden. Nu zijn er duizenden. De volksgroep achter de chr. school was arm. Nu is zij welgesteld, althans voor een groot deel. Het was jaren voor de financiële gelijkstelling, nu leven wij jaren daarna. De horizon van de meesten was destijds beperkt tot eigen plaats of eigen land. Nu weten wij van de samenhang van alle volkeren in de wereld." De diepste bedoeling moet echter ook in deze tijd blijven. „Zij wil de eenheid van allen, die chr. onderwijs voor de kinderen begeren, vandaar de naam „Unie" en zij wil, dat opvoeding en onderwijs zullen plaatsvinden onder de Koningsheerschappij van Christus. Vandaar de naam „School met de Bijbel".

Temidden van dit geheel is aan de unie een zelfstandige plaats aangeboden. Alleen zal haar arbeid breder worden. „Het lager onderwijs zal niet zo gemakkelijk meer af te grenzen zijn tegenover het voortgezet onderwijs." Veel werk wacht. Vandaar, dat het bestuur reeds iemand heeft benoemd (de hr. H. van Balkum) die zich geheel aan dit werk kan geven.

Het bredere terrein ligt echter niet alleen in ons land, het strekt zich uit tot over de grenzen. Nu de nood in eigen land steeds minder wordt, vragen zendings- en ontwikkelingslanden de aandacht.

Om over meer financiën te kunnen beschikken zal vanuit de gemeenten meer moeten komen dan voorheen. In de statuten stond in art. 4: „Het locale comité beslist over de besteding van de opbrengst der Unie-collecte ..." De bijdrage aan de algemene kas zal „zo mogelijk tenminste 15% van de opbrengst der collecte bedragen". Nu „algemene diakonale arbeid en ontwikkelingshulp steeds meer gezien worden als levensnoodzakelijk" zal de aktie Schoolslag 1966 een permanent karakter moeten krijgen, ook in die zin, dat deze arbeid door de Unie zal geschieden. „Ideaal zou zijn, dat de gehele opbrengst van de collecte in de centrale kas terecht zou komen. Een bepaalde verdeelsleutel zou moeten worden vastgesteld teneinde uit te maken welk deel bestemd zou moeten worden voor reële noden in het binnenland en welk deel voor noden in het buitenland." Reëel blijven in het binnenland nog het B.L.O en enkele kleine noodlijdende scholen, die de Uniecollecte niet kunnen missen. Daarvoor is statutenwijziging nodig. Ook zal contact gezocht moeten worden met andere groepen, die reeds voor het buitenland werken, o.a. De Brug. De taak van het chr. onderwijs heeft nu een wereldomvang. Dit moet nu werkelijkheid worden. Om te kunnen leven is nodig christelijk geloof, christelijke hoop en liefde.

„Daarom is mij de twijfel aangaande confessioneel onderwijs en de noodzakelijkheid ervan zo vreemd. Zonder Christus heeft onze arbeid aan de kinderen geen zin. Nu spreekt dat weer heel sterk. Want onze kinderen verkeren in zware verzoeking. Er is welvaart en er zijn vele mogelijkheden. Voor wij het weten zijn we allen bezig, met onze kinderen, te werken aan het veroveren van een goede baan, het veilig stellen van onze en hun toekomst, het afbakenen van een paradijs hier, het veroveren van wat macht, het winnen van wat bezit, - het behalen van wat eer. Men zegt al, dat de volgende generatie zal bestaan uit consumenten en we moeten haar leren met verstand te consumeren. Geen wonder, dat er dan een jeugd ontstaat, die zijn rechten opeist en van het leven wil genieten. Nu gunnen wij ieder een zorgeloze jeugd (als zoiets bestaat), maar we hebben open ogen voor het gevaar van een jeugd, die verschrompelt, uit zijn krachten groeit of verwekelijkt doordat zij het meest essentiële precies mist, en Christus uit het oog zou verliezen of Hem althans wel heel erg van verre zou volgen."

Tot zover de openingsrede.

Uit de mededelingen in de bladen blijkt, dat er nadien is gewerkt met als resultaat o.a.:

1. herziening van de statuten, die zijn beslag heeft gekregen op 31 aug.; 2. samenwerking tussen de Unie en De Brug (22 juni).

De statutenwijziging houdt in, dat alles wat de voorzitter had gezegd op de vergadering van 15 april nu statutair is vastgelegd. Tevens is de naam gewijzigd. Deze is nu: Unie School en Evangelie. Zonder te willen suggereren, dat dit ook een principiële verandering inhoudt, vraag ik me toch af: Zal deze naam meer aanspreken dan de oude vertrouwde? Dan: in de naam zat een stuk geschiedenis en de waardering voor de geschiedenis is op retour. De heer Dutmer, voorzitter van de P.C.O.V. (deze naam gaat 1 jan. 1969 ook plaatsmaken voor een nieuwe: Protestants Christelijke Bond van Onderwijzend personeel), schreef in De Rotterdam­mer van 4 sept. 1968 „dat ons christelijk volksdeel de schoolstrijd vergeet en geen weet meer heeft van de christelijk sociale strijd in zijn volle omvang". Dit is helaas maar al te waar. Als men nu door de naamsverandering ook een band met het verleden doorsnijdt, werkt men er dan zelf niet aan mee, dat de geschiedenis van de schoolstrijd in het vergeetboek raakt? De naam „Unie Een School met de Bijbel" was een begrip, herinnerde aan het verleden, „wekte gevoelens van eerbied voor de pioniers, van bewondering voor hun prestaties en van dankbaarheid voor wat zij ons nalieten, ook van verantwoordelijkheidsgevoel voor de taak, die zij ons overdroegen".

Het tweede belangrijke feit is, dat er samenwerking zal zijn tussen de Unie en De Brug. Deze laatste organisatie is een stichting voor hulp aan protestants christelijk onderwijs buiten Nederland. Ze betrok haar gelden door acties onder kerken, scholen en particulieren. Met name arbeidt zij in België. Nu leek het op de Paasvergadering, alsof er verwijdering zou ontstaan tussen deze twee, maar het nadere contact heeft geleid tot een samenwerking, waarvan het voornaamste is: „De activiteiten van de stichting „De Brug" zullen worden geïntegreerd in het geheel van die van de Unie. Binnen een jaar zal deze integratie zijn voltooid en zal de Stichting tot liquidatie van haar organisatie in de huidige vorm en doelstelling zijn gekomen."

Het geheel zal resulteren in de jaarlijkse Unie-collecte, die dit jaar gehouden zal worden van 7-12 oktober. Wie met aandacht deze artikelen en de publicaties in de bladen heeft gevolgd, zal overtuigd zijn van de grote noodzaak van deze collecte, zeker nu de doelstelling is verruimd. Uw gave wordt voor drie doeleinden gevraagd: het onderwijs in eigen land (voorzover er nog scholen zijn, die dit nodig hebben); het B.L.O. en het onderwijs in zendings-en ontwikkelingslanden (vermoedelijk in verband met de samenwerking met De Brug wordt hierbij België apart vermeld). Voor elk is een aparte Raad van Advies ingesteld. De gelden zullen verdeeld worden naar een bepaalde verdeelsleutel. Daar echter van de drie doelen de nood in het buitenland het grootst is, zal 70% van deze collecte naar de zendings-en ontwikkelingslanden gaan. Als u trouw lezer bent van „Alle den Volcke" zult u daarin ook meerdere malen gelezen hebben over de moeilijkheden, waarmede het onderwijs te kampen heeft. Om maar één ding te noemen: er moeten nog meer onderwijskrachten worden uitgezonden, maar het vergt financieel zoveel.

Wanneer dus in de week van 7-12 oktober een beroep op u gedaan wordt voor de Unie-collecte, bedenkt u dan, dat het gaat om kinderen als de uwe, waarvoor 't christelijk onderwijs evenzeer nodig is; voor kinderen als de uwe, waarvoor geloof in de Christus der Schriften evenzeer noodzakelijk is. En hoe zullen ze geloven, indien ze Zijn Naam niet kennen, de enige Naam, die onder de hemel gegeven is tot zaligheid?

Versta ook in deze uw taak!

Schoonrewoerd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen