ZENDING IN HET MIDDEN-OOSTEN

V.

Syrisch-Mesopotamië.

Ook Syrisch-Mesopotamië vroeg al dadelijk de aandacht van de Morgenland-Zending. De uit Turkye naar deze streken gevluchte en gedeporteerde protestanten die Arabisch of Armeens spraken vroegen hulp bij de bediening des Woords onder hen. Door de dienst aan de Arab. Evang. Kerk van de Morgenland-Zending zijn in Hassaké aan de Khaboer, in Djerik (Tigrisgebied) en in Khanik (aan de oever van de Tigris) kleine Evangelische gemeenten ontstaan. Deze arbeid trekt tevens de aandacht van leden van andere Riten. De zendingsschool in Hasakké wordt in hoofdzaak bezocht door Moslim kinderen en kinderen uit Nestoriaanse gezinnen. Het zou van groot belang zijn wanneer aan deze school een behoorlijk internaat en een school voor Mulo-onderwijs kon worden verbonden. Maar hier stuiten wij weer op de moeilijkheden met de Syrische regering, die alle onderwijs aan zich trekt.

Syrisch-Mesopotamië is door de Syrische regering gesloten voor buitenlandse zendelingen. Alleen toeristen kunnen vergunning krijgen dit gedeelte van Syrië te bezoeken. Alle dienst in het Evangelie wordt hier dan ook door inheemse kradhten verzorgd. Zij doen dit echter op voortreffelijke wijze. Er iDcstaat een nauw contact met leden van de Nestoriaanse kerk in die streek. Hoe rijk zou het zijn wanneer deze oude eerbiedwaardige kerk tot nieuw leven kon worden gewekt.

De Nestorianen.

Dr. E. M. Top, docent aan de Naer East School of Theologie te Beirut schreef in een artikel in „Hervormd Nederland" over deze kerk als een stervende kerk. Ook deze kerk heeft een eeuwenoude geschiedenis. Voor wat de naam aangaat moeten wij terug naar Nestorius. In 428 patriarch van Constantinopel geworden, ergerde zich aan het veelvuldig gebruik van de benaming „Moeder Gods" voor Maria. Hij wilde de uitdrukking „die God gebaard heeft" veranderen in „die een mens gebaard heeft" en om de schijn te vermijden dat hij de godheid van Christus loochende kwam hij later tot de benaming „die Christus gebaard heeft". Deze benaming voor Maria vond hij de beste.

In 431 werd hij op het concilie van Efeze veroordeeld wegens zijn leer omtrent de twee naturen van Christus. Eutydhus leerde, dat Christus na zijn menswording maar één natuur bezat, omdat de goddelijke en menselijke natuur zich zo vermengden dat in Hem één god-menselijke natuur was. Nestorius, die een volgeling van Pelagius was, sprak van twee personen in de ene Christus, die tenvolle met elkaar sympathiseerden zoals in het huwelijk man en vrouw hoewel één toch twee personen bleven. Beide dwalingen werden oorzaak van de duidelijke uitspraak op het concilie van Chalcedon 451 „onvermengd en onveranderd maar ook ongedeeld en ongescheiden verenigd". Zie onze N.G.B. art. 19.

De West-Syriërs (de Jakobieten) volgden in hun leer Eutyohus. De verspreiding van zijn leer dienaangaande werd zeer bevorderd door. de onvermoeide arbeid van Jakobus Baradeus, zodat de Syrisch-Orthodoxe kerk ook wel de naam Jakobieten kerk draagt.

Nestorius die na 431 balling werd voor de rest van zijn leven t451, werd in zijn leer gevolgd doordeOost-Syriërs. In de vierde eeuw en daarna was Edessa in Mesopotamië de hoofdzetel van de Syrische geleerdheid. Er bloeiden verschillende scholen, die zich vooral toelegden op de verklaring van de Heilige Schrift. Uit één van die scholen is ook voortgekomen de vertaling van de Bijbel in de landstaal (d.i. in het Syrisch) de Peschitta. De geschiedenis van deze stad gaat terug tot op de Seleuciden. Na de dood van Alexander de Groote, koning van Macedonië (336-323 v. Chr.) die na een schitterende veldtocht Voor-Azië tot de Indus onderwierp, werd zijn rijk in vier delen gesplitst, de zgn. Diadochen-rijken. Over één van die delen regeerde Seleucus, een van Alexanders veldheren, die met behulp van een kleine Egyptische troepenmacht Babel innam en daarmee de grondslag legde voor het zgn. Syrisdhe rijk, dat zich in zijn beste tijd van de kust van Klein-Azië tot aan de Indus heeft uitgestrekt. Aan deze Seleucus heeft deze dynastie dan ook haar naam te danken.

Al heel vroeg moet er in Edessa een christelijke gemeente zijn geweest. Zeker is dat hier in 202 al een grote kerk stond. Volgens overleveringen moet Thomas de discipel van de Here Christus in het jaar 52 het Evangelie verkondigd hebben op het eiland Malankana en op Malabar waar hij zeven apostolische gemeenten gesticht moet hebben. Vandaar zou hij dan doorgedrongen zijn naar het koninkrijk Coromandel en kwam koning Sagan onder zijn prediking tot bekering. Op een verdere zendingsreis zou hij dan op een berg in Malapus tijdens het gebed door een Bramaan gedood zijn. Zijn stoffelijk overschot zou dan naar Edessa gebracht en daar begraven zijn. Zeker is dat dit later een beroemde bevaartsplaats geworden is.

De school van Edessa heeft krachtig meegeholpen aan de verbreiding van de leer van Nestorius. Iban van Edessa, die bisschop van Edessa was, 435, maal^te de stad tot een centrum van deze leer en tot een opleidingssschool voor de Perzische Nestorianen. Na niet al te lange tijd was de hele Perzische kerk voor deze leer gewonnen. Tot ongeveer 1200 ging er van deze kerk een krachtige prediking uit tot ver over de grenzen tot in China en Voor-Indië toe. Eens was de Nestoriaanse kerk een kerk met vijf en twintig aartsbisdommen en naeer dan honderd bisdommen. De zetel van het hoofd der , 'kerk de Catholicos bevond zich toen in Seleucia-Ktesiphon aan de rivier de Tiger.

In latere jaren begon de kerk te lijden onder een groeiende materialistische levensiiouding. Niet alleen het formele en magische karakter van de eredienst werd voor velen een kw^aad tot veruitwendiging en leegheid ook het feit dat de kerk niet alleen een godsdienstige maar vooral ook een nationale aangelegenheid werd, werd reden dat aan ware godsvrucht weinig aandacht meer geschonken werd. 't Is de kerk die de Nestorianen ondanks alles bij elkaar houdt. De Nestoriaanse Catholicos heeft door zijn vasthouden aan dit nationale aspect van zijn kerk en derhalve door het beklemtonen van de politieke zijde van zijn functie zijn verblijfsvergunning in Irak, waar zich nog steeds de meeste Nestorianen bevinden verspeeld. De verwereldlijking ging gepaard met een groeiend gebrek aan begrip voor de waarheden van het geloof. Ook van het Nestoriaanse kerkvolk geldt, evenals dat gezegd moet worden van de velen in de andere Oosters-Orthodoxe kerken, dat hun godsdienstig leven en denken grotendeels opgaat in een leven uit de cultus en dan in een magische zin opgevat.

De Nestorianen en het Protestantisme.

Amerikaanse zendelingen hebben wel eens de foutieve gedachte geopperd, dat de Nestorianen eigenlijk tot de Protestanten gerekend moeten worden. Dit

berust dan op het feit dat de liturgie van deze kerk en de aanikleding van het kerkgebouw soberder is dan die van de andere Oosters-Orthodoxe kerken en dat de kerk nog steeds weigert Maria de Moeder Gods te noemen. Wel mag opgemerkt worden dat deze kerk zelf zich soms meer voelt aangetrokken tot de protestanten dan tot de andere Oosterse-en tot de Roomse kerk.

Door het zendingswerk in Syrisch-Mesopotamië (Djeziröh) en in Teheran (Perzië) komt de Morgenland-zending in geregeld contact met leden van deze kerk. Door verspreiding van kennis van de Heilige Sdhrift en liefdevol Yespect voor de Nestoriaanse geschiedenis en , traditie kan onder de werking van God de Heilige Geest uit de huidige ruïnes iets nieuws geboren worden dat van betekenis kan worden voor de toekomst van Azië.

Verdeeldheid der Nestorianen.

Er zijn Volgens de ons besöhikbare gegevens 300.000 Chaldeeën (met Rome geünieerde Nestorianen) waarvan 4000 in Libanon, sinds kort onder een eigen bisschop. Eigenlijke Nestorianen, wier Patriarch nu in de Verenigde Staten in Califomië woont vindt men in Irak (30.000), in Djezireh (15.000), in Libanon (6000), in India (5000), en in Iran (10.000).

Waar zij ook wonen, ze denken en le­ ven nog als in de tijd dat zij in stamverband in de bergen woonden. De onderlinge twisten zijn vaak zeer groot. In en rond de stad Beirut zijn b.v. 4 groepen Nestorianen, te Boucherieh, Hadeth, Askrafidh, Ras Beyrouth en te Zahleh. Maar zelfs de priesters van deze vier dicht bij elkaar wonende groepen zijn onderling verdeeld en bestrijden elkaar. Over de bestaande twisten onder de leden is het beter maar te zwijgen. Er is totaal geen geestelijke leiding in de gemeenten. De priesters zelf heibben vrijwel-geen enkele sdholing genoten. Zij werden tot priester gekozen omdat zij de liturgieën konden lezen en zingen op de juiste wijze, en met het wierookvat konden omgaan. Sinds enkele maanden is er nu een Nestoriaanse bisschop in Libanon en Syrië.

Afwijking van andere oosterse kerken.

In afwijking van de andere Oosterse kerken hebben de Nestorianen geen iconencultus en evenmin de Maria-verering. Zij eren Maria in de geest zoals Nestorius daar over leerde. De Heilige Schrift zo werd al gezegd wordt, noch in de kerk, noch door de leden gelezen. Voor zover die in de liturgiën voorkomt is dat in een taal die niemand van de leden meer verstaat. Hun kerkelijke cultus bestaat wat de zondagse mis aangaat uit, drie verschillende liturgiën:

1. die van de apostelen (niet de 12 apostelen des Heren, maar Addaï en Mari'), die van Nestorius, en die van Theodorus, de schriftuitlegger, bisschop van Mopsuestia (de laatste twee zijn fragmenten, die aangevuld moeten worden met de rest van nummer één).

2. De liturgie voor de Doop (deze is zeer langdurig).

3. Er is een dienst voor de ordening van diakenen, priesters en bisschoppen.

4. Er is een begrafenisformulier, ook zeer langdurig en verschillend voor geestelijken en leken.

Zijn de liturgieën van de andere Oosterse kerken sterk verbonden met de stad Jerusalem/Antiochië, die van de Nestorianen is veAonden met de stad Edessa.

5. Ze kennen ook een mis voor de zielerust van de gestorvenen.

6. Verder hebben de liturgische boeken van de Nestorianen wel een formulier voor de biecht, maar dit wordt practisch niet gebruikt. Naar men zegt, heeft men de biecht afgeschaft, omdat de priesters zich niet bewust waren, dat er bij het afnemen van de biecht ook zo iets van een biechtgeheim diende te bestaan.

Woudenberg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen