LUSTRUM „VOETIUS”

Op 4 oktober 1.1. was het 70 jaar geleden, dat de Gereformeerd Theologische Studenten Vereniging „Voetius" te Utrecht werd opgericht.
De leeftijd van 70 jaren is de leeftijd der sterken. Blijkbaar heeft de zinspreuk: „De vreze des Heeren is het beginsel van alle wijsheid" een zo samenbindende kracht gehad, dat deze vele studentengeneraties trok en verenigde. Ook nu verheugt zich deze vereniging in een groot aantal leden. Te Utrecht rekent men, dat ongeveer één derde van de studenten lid is van deze vereniging.
Vanouds is er een nauwe verwantschap geweest tussen de hervormd gereformeerden en de vereniging „Voetius", ook al is het ons bekend, dat niet alleen studenten uit hervormd gereformeerde kring lid van Voetius zijn. Vanuit de verbondenheid met deze vereniging en haar doelstelling willen namens de gehele Gereformeerde Bond en de lezerskring van „De Waarheidsvriend" bestuur en leden van „Voetius" allerhartelijkst gelukwensen met dit veertiende lustrum.
Vele reünisten zullen D.V. op donderdag 23 oktober a.s. naar Utrecht gaan om met het bestuur en de leden dit festijn mee te maken. Sommigen zijn — hoe graag zij ook willen — verhinderd te komen, omdat bepaalde werkzaamheden in eigen gemeente het hen onmogelijk maken.
Op 23 oktober a.s. wordt er 's morgens 10.30 uur in de aula van het universiteitsgebouw een wijdingsstonde gehouden. De lustrumrede wordt gehouden door prof. dr. A. S. v. d. Woude over „Schepping en verlossing." Deze rede wordt gehouden in „Esplanade", Lucas Bolwerk van 3—4 uur. Na afloop is er van 4.30— 5.30 uur, eveneens in „Esplanade" een receptie. Graag geven wij dit program aan de lezers door.
Veel predikanten denken met vreugde terug aan de vorming, die zij mede door de vereniging „Voetius" hebben ontvangen.
Hoeveel bijkomstigs er ook bij was, er zijn zaken van blijvende waarde. Tot die zaken dienen gerekend te worden de vriendschap, de oefening in de theologie in de gereformeerde zin, en de eerste wankele schreden op het pad der prediking, gehouden voor het meest „lastige" gehoor, dat maar denkbaar is.
Al met al beantwoordt „Voetius" aan haar roeping, wanneer zij in de wisseling van de generaties en van de tijden trouw blijft aan de Heilige Schrift en aan de reformatorische belijdenis.
Was het 70 jaren geleden bittere noodzaak, dat naast andere studentenverenigingen deze vereniging werd opgericht, vandaag is die noodzaak niet minder.
Nu de universiteiten in een grote crisis geraakt zijn, de leerplannen en structuren in beweging zijn en — wat Utrecht betreft — pogingen ondernomen worden om tot integratie te komen met de Katholieke Theologische Hogeschool, mogen wij deze studentenvereniging wel in het bijzonder toewensen, dat zij koers houdt. Wie waarlijk gereformeerd is, is nooit uit de tijd, maar staat met het levende Godswoord midden in de branding van deze tijd. Alle kennis, die niet uit de gemeenschap met God en Zijn Woord voortkomt, is een kort leven beschoren en is zo weer uit de tijd. Wij zien het aan de theologieën, die elkander in een sneltreinvaart opvolgen en over en door elkaar heen buitelen.
Temidden van deze beroeringen worden wij alleen vast gesteld, wanneer wij de kennis van God en van de wereld en van onszelf ontvangen als een gift van boven.
De schat der kerk, die ons in de reformatie is aangereikt, dient van generatie tot generatie toegeëigend te worden. Anders verstarren of vervloeien wij.
Daarom is de roeping van „Voetius" zo groot! Zij mag worstelen met en ademen in de ruimte en diepte der Schrift. Dat daarvoor de leiding en de inwoning van de Geest nodig is, leert de Schrift duidelijk.
Deze taak is bij alle strijd en worsteling van de studenten een verrukkelijke bezigheid. Dat de tijd daarvoor benut worde! Dan komt er glans over ons studeren en mediteren.
De nood van de kerk, de nood van haar prediking, de nood van de dienaren, studenten en gemeenten is de nood voor de levende God.
In de gemeenten is er een groot verlangen naar candidaten, die, bij alle aarzelingen, de gronden van het geloof in de drieënige God verkondigen en toepassen.
Onder sommige studenten is er een vrees voor de gemeente en voor de dienst in haar midden.
Wij hopen, dat „Voetius" en haar leden een zo krachtig roepingsbesef tot het ambt en verlangen naar de gemeente heeft, dat zij ook van haar kant uitziet naar de gemeenten en de kerk om die te dienen. Er is geen schoner werk!
Daarom mogen wij als wens formuleren: God geve u veel studiezin, ijver, overgave en vooral het uitkopen van de tijd om straks — zo toegerust als het maar mogelijk is — de gemeente Gods te dienen naar Zijn Woord. Bij deze boeiende en verrukkelijke taak komen wij nooit „uitgestudeerd".
God zegene u met uw bestuur en allen, die u onderwijzen.
Z.                                                                                             G. B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen