HET KIND EN ZIJN NAAM

Het kerstfeest vraagt heel wat voorbereiding. Zodra de „goedheilige man" het veld geruimd heeft, komen reclame en etalage ons duidelijk maken: het wordt kerstfeest. Haal in huis wat u nodig hebt, doe er eens een schepje bovenop, versier het leven, en verras de ander. U kunt die voorbereiding zo breed maken als u wilt, mits u er het geld voor hebt. Kerst dit en "kerst-dat. Bij al die drukte zouden wij het Kerstkind vergeten. Het Kerstfeest is toch Christusfeest, een geboortefeest. Nu goed dan, het Kind. Daar wordt nog wel over gesproken, dat wordt er soms met de haren bijgesleept. Kerstfeest, daar hoort het Kerstkind bij. Tenminste, nog wel.

En het Kind moet een naam hebben. Dat is een nieuwe moeilijkheid. Waar nog van het Kerstkind gerept wordt, daar weet men niet goed weg met de naam. Het wordt steeds duidelijker: daar wringt tegenwoordig de schoen. Het Kind dreigt het onbekende Kind te worden, dat naamloos zijn leven leidt. N.N. is geboren; neemt u mij niet kwalijk, maar de naam weet ik niet. Zoals ons het graf - -van de onbekende soldaat gewezen wordt, zo wordt ons de kribbe met het onbekende Kind gewezen. Want voor menigeen is het Kind ten enenmale onbekend. Wanneer het geen naam draagt, dan geven wij er hem een, dan benoemen wij ons ideaal van liefde en vrede en goede wil en medeleven.

Nu leert ons het Evangelie, dat het Kind een naam moet hebben dat het er terdege toe doet welke: en gij zult Zijn naam heten Jezus. Zowel aan Maria als aan Jozef wordt deze naam bekend gemaakt, door de engel. Zo luidt de naam en niet anders. Dat is dus niet de naam, die zij, na onderling overleg, aan het Kind geven. Voordat het Kind geboren werd, werd de naam hun medegedeeld. Hij heet naar niemand, Hij heet, zo Hij is! Hij heet Jezus. Er is God alles aan gelegen, dat Zijn Zoon die naam draagt en Jozef, als vader voor de wet, geeft hem - die.

Jezus was een gewone veel voorkomende jongensnaam; een vergriekste vorm van de hebreeuwse naam: Jozua. Die naam betekende: De Here redt. Hij maakt zalig. Hij is de Heiland, de Helper. Heel het reddend handelen Gods is in die naam Jezus samengevat. Verlossing, zowel als vergeving. Eigenlijk zit er iets in van ruimte maken. Wie benauwd is, weet wat „ruimte" betekent. Hij snakt er naar. hij hijgt er naar. Naar verruiming. Welnu, in de naam Jezus verklaart de Heere, dat Hij ruimte maakt, levensruimte door het Kind, dat deze naam krijgt: Jezus.

Onwillekeurig dringt zich de vergelijking op met Jozua, de opvolger van Mozes. Hij was een voorloper van de Here Jezus. Hij heeft Israël het beloofde land binnengeleid, maar hij heeft ook voor ruimte gezorgd in het land, waar hun die ruimte betwist werd. Woonruimte, levensruimte. Maar wat is dat, vergeleken met hetgeen Jezus zal doen?

Jezus. Let er op, dat in Hem de naam des Heren genoemd wordt. De Heere redt. Wij hebben via dit Kind met de God des verbonds te maken en wel heel rechtstreeks. 'Jozef heeft het geheim zoeven vernomen: Want hetgeen in haar ontvangen is, dat is uit de Heilige Geest. De Heilige Geest overschaduwde Maria en in haar schoot werd het wonder gewrocht van de vleeswording des Woords. Dat is een grote verborgenheid, maar ze wordt onder woorden gebracht in de naam Jezus. De Heere verlost. Zie, hier is uw God. Niets minder dan dat. Het woord zaligmaker betekent heel duidelijk redden. Help, daar spartelt een drenkeling in het koude water. Zwemmen kan hij niet, hij komt nog één keer boven, om dan in de diepte weg te zinken. Wat is helpen? Hem wat toeroepen, wat toewerpen? Nee, hem naspringen, naar hem duiken, hem stevig vastgrijpen, hem meeslepen naar de wal. Dat is zaligmaken, redden. Wij zijn, door de duisternis misleid, te water geraakt. Het is diep water, als er geen hulp opdaagt verdrinken we er onherroepelijk in. Hulp? Wie helpt hier? De Heere redt. Jezus. In Hem springt de Heere ons na, en grijpt ons vast. Het is een spannende naam, Jezus. Het gaat om de reddende genade Gods.

Opdat hierover geen enkel misverstand zou blijven hangen wordt de verklaring, die meer is dan een vertaling, er aan toegevoegd: Want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden. Met nadruk: Hij. Want Hij is het. Die .. . Dat klinkt heel exclusief. Hij alleen, geen ander, niemand naast en niemand na Hem. Er is onder de hemel geen andere naam gegeven; wij moeten niets verzinnen. Het klinkt ook heel intensief. De reddende kracht Gods dient zich samen in dit geboren Kind. In Hem en door Hem is de Heere heil, een macht, een overmacht van heil. De Heiland is heel het heil. Jezus.

Nu kunnen wij met dat heil ook niet alle kanten meer uit. Het is meer dan geluk, meer dan welvaart, meer dan alles wat wij wensen waarnaar wij streven. Het is, in de grond, anders: Hij zal zijn volk zalig maken van hun zonden, hen daarvan bevrijden. Zijn komst heeft alles te maken met de zonden. Hij kwam om ons te redden uit onze verlorenheid en onze verdorvenheid, 't Kind krijgt een naam, en de naam wordt ons gespeld: want Hij zal. Wat moeten wij met die naam? De een verzwijgt hem, de ander wijzigt hem. Wat een willekeurig gebruik van de naam' in kersttoespraken en kerstpreken. Er komt niet uit wat er in zit: Hij zal zijn volk zalig maken van hun zonden. Zonden?

De Heere weet wel, dat deze naam ons zou ergeren, ons Joden en heidenen. Van ouds is het voorzegd, dat er geen verlossing zonder vergeving was, geen verandering zonder vernieuwing. De eigenlijke nood van het volk is de schuld. De zonden zijn het die scheiding maken en de scheiding veroorzaakt al de ellende. Nu, dit wordt ons npg eens nadrukkelijk gezegd in de naam Jezus. Wie zegt het na?

De mens van iedere eeuw vindt het beledigend: zonden. De mens van deze eeuw vindt het onbelangrijk, achterhaald. Zonde, dat is niet meer aan de orde. Wie de zonden uitvlakt, vlakt ook de naam Jezus uit. Onwrikbaar vast staat hier te lezen: Want! Daar valt niet aan te tornen. Wie, ook heden, het Kind bij Zijn naam noemt, spreekt over de Zaligmaker van zondaren. De naam is daarom van zo grote betekenis, omdat ze alle kerstverwarring en kerstvervaging voorkomt.

Wanneer de Vader Zijn Zoon inbrengt in de wereld, dan met de naam er bij. Zó openbaart Hij zich in Christus. Zo wil Hij erkend en verheerlijkt worden. Want wie het Kind deze naam geeft, geeft tevens de Heere, de eer van Zijn Naam.

Want Hij is geen wijsheidleraar, die ons een nieuw weten over de dingen van God, van de wereld, van de mens aan het verstand brengt. Hij komt niet, om ons wat opheldering te geven over de duistere raadselen van ons bestaan. Hij is geen zedemeester, die de mensen eens zal verbeteren. Hij is geen voorbeeld, dat wij moeten navolgen; geen held, die tot onze verbeelding spreekt, geen.... Hij is niets van alles, wat wij van Hem maken. Hij is. Die Hij heet te zijn: Jezus. Daarbij wordt niets overgelaten aan ons vernuft, aan onze fantasie, aan onze emotie, aan ons sentiment. Ons wordt verkondigd waartoe God Hem zendt: Hij zal Zijn volk zaligmaken van hun zonden.

Nu wij ons voorbereiden om het Kerstfeest te vieren, bedenken wij dat wij een verjaardag vieren. Jezus werd geboren. Meer nog, dat wij een naamdag vieren: Jezus werd geboren. Wat is zich voorbereiden? Het is heel goed luisteren naar de Naam. Het is een overnemen van de naam, zodat we Hem bij Zijn Naam noemen. Dat noemen is boordevol vreugde. Dat Hij Jezus heet, daarin is al mijn heil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen