Krimpen a.d. IJssel neemt tweede kerk in gebruik

Op 5 januari jl. heeft de Hervormde buitengewone wijkgemeente i.w. te Krimpen aan den IJssel, in een bijzondere samenkomst, haar tweede kerkgebouw, de Sionskerk, in gebruik genomen.

Tijdens het eerste gedeelte van deze bijeenkomst werd het nieuwe kerkgebouw overgedragen aan de kerkvoogdij van deze gemeente en vervolgens aan de praeses van de kerkeraad, ds. J.H. Vlijm, die het gebouw aanvaardde met het tekstgedeelte uit 2 Kronieken 6:18—21, waarin o.a. de bede voorkomt '... dat Uw ogen open zijn, nacht en dag, over dit huis’.

Tevoren schetste de voorzitter van de bouwcommissie voor de ruim 800 gemeenteleden en genodigden, waaronder naast predikanten en kerkeraadsleden uit omliggende gemeenten en plaatselijke kerkgenootschappen verscheidene kerkelijke en burgerlijke autoriteiten, de totstandkoming van het gebouw.

In het voorjaar van 1968 zag de kerkeraad, geconfronteerd met een verheugende groei van de kerkelijke gemeente, waaraan zich ook vele jonge gezinnen toevoegden, zich geplaatst voor een belangrijke beslissing.

De capaciteit van het andere, houten gebouw, de Rehobothkerk, werd langzamerhand onvoldoende. Bovendien is de situering daarvan in het zich sterk uitbreidende Krimpen aan den IJssel ongunstig. Ook deed zich het gebrek aan ruimte voor kerkelijke activiteiten steeds sterker gevoelen.

Hoewel de bouw van een tweede kerk, acht gevend op de omvang en draagkracht van de gemeente, die momenteel omstreeks 1.400 belijdende- en doopleden telt, een bijna onuitvoerbare opgaaf leek, ook gezien het enorme bedrag dat met de nieuwbouw gemoeid was, heeft de kerkeraad in het besef van haar afhankelijkheid en in vertrouwen op God eensgezind het besluit tot de bouw genomen.

Hierbij werd het 'predikt het Evangelie aan alle creaturen' verstaan en de verantwoordelijkheid begrepen om in dit woongebied de snelle bevolkingstoename tegemoet te treden om met Gods hulp een duidelijke wegwijzing te bieden in een tijd waarin de invloed van de wereld, die het meent zonder God te kunnen stellen, steeds dreigender toeneemt, maar ook de invloed van theologische opvattingen die strijdig zijn met Gods Woord en de belijdenis der kerk.

Het vertrouwen werd niet beschaamd; op onvoorstelbare wijze werden deuren geopend, wegen geëffend en harten geneigd, en amper een jaar na het slaan van de eerste paal kon het Woord van de nieuwe kansel worden bediend.

Dank werd gebracht aan de velen, die zich hebben ingezet om de plannen tot uitvoer te brengen, in het bijzonder aan de Bouw- en Restauratiecommissie van de Nederlandse Hervormde kerk voor haar voortreffelijke steun, alsmede het gemeentebestuur, de architect en de aannemer voor de samenwerking en snelle realisering van het bouwobject.

De bouwcommissie wenste predikant en kerkeraad Gods wijsheid, kracht en bekwaamheid toe, met de bede dat deze nieuwe Sionskerk tot in lengte van dagen zou mogen dienen ter verkondiging van de blijde boodschap voor arme zondaren, en dat het gebouw bezet zou mogen worden met levende mensen, opdat tot Gods eer Zijn Kerk zou worden gebouwd, het hemelse Sion, dat gebouw waarvan Jezus Christus de uiterste hoeksteen is.

De voorzitter van de kerkvoogdij memoreerde vervolgens de financiering van het complex, waarvan de totale kosten rond ƒ1,2 miljoen bedragen. Een derde deel van dit bedrag werd door de gemeente bijeengebracht, subsidie werd verkregen van het rijk binnen het raam van de Wet Premie Kerkenbouw, leningen van o.a. de plaatselijke Raiffeisenbank, en steun werd toegezegd door de Generale Financiële Raad van de Nederlandse Hervormde kerk.

Hij bracht ook dank aan de predikant, ds. Vlijm, en sprak er vreugde over uit dat de gemeente onder diens herdersstaf in grote eensgezindheid tot hier mocht optrekken. Vaak mocht, zowel bij grote als bij kleine zaken, van wonderen worden gesproken.

Na aanvaarding van het gebouw droeg de scriba van de kerkeraad een eeuwenoude bijbel binnen en legde deze open op de kansel.

Een tweetal kinderen plaatste daarna het bekken in het doopvont en vervolgens brachten twee diakenen de broodschaal en de drinkbeker binnen en zetten deze op de avondmaalstafel. 

Bij al deze handelingen werden hierop betrekking hebbende bijbelteksten geciteerd.

Als intermezzo werd een fantasie van Psalm 122 ten gehore gebracht, gevolgd door een moment van stilte, dat doorbroken werd door klokgelui, dat de Dienst des Woords inleidde:

'Ik verblijd mij in degenen die tot mij zeggen: Wij zullen in het Huis des Heeren gaan', dit vers, het eerste uit Psalm 122, vormde het thema van de prediking.

Ds. Vlijm verblijdde zich erover, dat hij na zeven jaar arbeid in Krimpen aan den IJssel thans mag voorgaan óók in dit nieuwe fraaie kerkgebouw. Maar het gaat niet om ònze prestaties, noch om dit stenen gebouw, het gaat om de Dienst des Woords, waarvoor de Heere nu ook hier ruimte heeft gemaakt. David verblijdt zich daarin, dat de Heere Zich een gemeente vergadert, die vraagt naar Zijn Woord, de dienst der verzoening. God brengt in Christus zondaren, vijanden, nabij, vernieuwt harten, die zoeken wat van deze wereld is en maakt ze begerig naar de gemeenschap met Hem en al wat daaraan dienstbaar is. En zou ook nú een gezant niet verblijd zijn, als de vraag naar de levende God geboren wordt?

Die begeerte komt niet uit de mens, maar enkel uit het welbehagen des Heeren, Die mensen opzoekt en door Zijn Geest en Woord wederbaart. De Heere heeft begeerd te rusten op Sion, en door de komst van Christus is Sion uitgebreid tot de einden der aarde, in de algemene chr. Kerk, wier enig Hoofd Christus is. Uit dat welbehagen Gods wordt een gemeente geboren en kan ook alleen een gemeente in stand blijven. Daarom kunnen we ook nu niet zeggen: nu zijn we er, maar zal het zoeken van het Huis des Heeren een levensbegeerte zijn, die steeds weer om vervulling vraagt en tot hernieuwde blijdschap leidt. Alles ademt hier verwondering over het offer van het Lam, in Wie de Heere wil rusten en een mens rust wil schenken. De dienst des Heeren is nu niet meer aan tempel en altaar gebonden, maar toch blijft waar, dat Gods gemeente, als het goed is, Zijn huis en dienst liefhebben en verlangen naar de dag des Heeren om op te gaan onder de verkondiging van het Woord en de door de Koning der Kerk ingestelde sacramenten te gebruiken. Zij zijn daarop aangewezen naar Gods genadig bestel.

Mogen we ons dan dáárin verblijden en moge alles hier in dit huis des gebeds samenwerken om een voorsmaak te geven van de eeuwige Sabbath.

De prediking werd besloten met het loflied uit Psalm 68 tot God, die ons dag aan dag Zijn gunstbewijzen verleent.

Na de dienst waren de genodigden de gast van kerkeraad en bouwcommissie en had ieder de gelegenheid het fraaie gebouwencomplex te bekijken. Kenmerkend voor het geheel is de royale opzet en de opvallend goede architectonische vormgeving. In de ruime grote kerkzaal, overkoepeld door een gewelfd plafond, bieden drie bankengroepen, welke waaiervormig rondom de kansel zijn opgesteld, plaats aan ruim 700 personen. Een aangrenzende hal, die één geheel vormt met de kerkzaal, bevat nog eens ca. 200 zitplaatsen. Rondom deze hal zijn de andere bijruimten gegroepeerd, zoals consistorie- en predikantenkamer, catechisatiezaal en kindercrèche, enz. De gebruikte materialen zijn puur en fraai gecombineerd: wanden van schoon metselwerk, natuurstenen vloer, grenenhout-plafond, materialen die weinig tot geen onderhoud behoeven. Het geheel is eenvoudig en strak van lijn, een gaaf gebouw, gecompleteerd door een slanke toren, met een enkele zware klok, die als randschrift draagt: 'O land, land, land, hoor des Heeren Woord’.

Het was een bemoedigende dienst in dit nieuwe kerkgebouw, dat zijn naam dankt aan de rijke betekenis die de naam Sions in Gods Woord heeft. Bemoedigend voor alle aanwezigen, bemoedigend in het bijzonder voor de buitengewone wijkgemeente van deze plaats, die reeds zo'n bewogen geschiedenis achter zich heeft.

Het begin dateert van 1935, de oprichting van de 'Vereniging tot Nederlands Hervormde Evangelisatie op Gereformeerde Grondslag', die jarenlang door verschillende voorgangers werd gediend.

Na talrijke, soms moeizame en langdurige besprekingen, teneinde voor deze groep hervormd-gereformeerden een meer officiële plaats te verkrijgen binnen de Hervormde kerkelijke gemeente van Krimpen a.d. IJssel, die reeds twee wijkgemeenten omvat, werd in 1961 door de provinciale kerkvergadering een zogenaamd 'nevenpastoraat' ingesteld. In het gebouw 'Rehoboth' werden toen de eerste ambtsdragers bevestigd van deze ongewone gemeente, waarvan de leden over de gehele woonplaats verspreid wonen.

Na drieëneenhalf jaar werd de gemeente verheugd met de komst van haar huidige predikant, ds. J.H. Vlijm, die zijn intrede deed met de woorden uit 1 Corinthe 2:2: 'Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd’.

De gemeente groeide gestadig, en de bestaande Rehobothkerk werd in 1965 tot ca. 500 zitplaatsen uitgebreid.

In dat jaar veranderde, door een besluit van de synode waarbij de kerkorde werd gewijzigd, het nevenpastoraat in een 'buitengewone wijkgemeente in wording', een 'noodoplossing' waarmede niemand erg voldaan was.

Sinds die tijd leefde de wens op z'n minst te geraken tot een 'normale' buitengewone wijkgemeente, tot instelling waarvan de centrale kerkeraad kan besluiten. Tot op heden is het in deze niet tot werkelijk resultaat gekomen, maar er zijn weer besprekingen gaande, dus er is weer hoop.

Gevraagd of met een normale buitengewone wijkgemeente het ideaal bereikt is, zal toch gezegd moeten worden dat dit niet het geval is.

Het Woord mag geen geïsoleerde plaats hebben, hetgeen een buitengewone wijkgemeente toch nog altijd is. Het gaat om ruimte voor de bediening van het volle Woord van God, zoals dat weerspiegeld wordt in de belijdenisgeschriften van de Nederlandse Hervormde Kerk. Gods Woord vraagt een volwaardige plaats, de centrale plaats, in de gemeente, in ieders leven, in ieders hart.

De hervormd-gereformeerde gemeente van Krimpen a.d. IJssel kan dankbaar zijn, er is ruimte gemaakt. Haar bede zij: 'Verlaat niet wat Uw Hand begon’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen