Vuurvaste redenen

Liegen en bedriegen worden in onze Catechismus genoemd de eigen werken des duivels. Met 's mensen tong kan ontzaggelijk veel kwaad bedreven worden. Dit kwaad is zeer algemeen. Maar al gaat geen mens ooit geheel vrijuit er zijn toch wel lieden die nooit anders doen dan liegen en bedriegen. Dit duivels kwaad is in hen vlees en bloed geworden.

Men kan nimmer op ze aan. Hun ja kan net zo goed neen betekenen, en omgekeerd hun neen Ja.

David heeft ze meegemaakt. Ook veel verdriet van ze gehad. Wat echt wel te begrijpen is. Hij il^laagt over hen in deze Psalm. Zij spreken valsheid een ieder met zijn naaste (vers 3). De bedriegers bedrogen dus ook elkaar. Wat niemand behoeft te verwonderen. Eén kluwen van leugen en bedrog. Ieder mag wel bidden: O God, houd mij er buiten!

Niemand kan meer iemand vertrouwen. Ieder rekende ermee bedrogen te worden en deed zelf er aan mee.

Wat een samenleving! Moeten wij daar soms ook heden weer naar toe? Het lijkt er soms wel op.

David spreekt over vleiende lippen en dubbele harten. Die twee gaan gaan samen op. Wees er op bedacht.

In de grondtekst staat inplaats van dubbele harten eigenlijk: een hart en nóg een hart. Heb je het ene hart gewonnen dan krijg je het andere nog tegen je. Je komt met zulke lieden nooit klaar.

Hoe is het met óns hart, is het één of is het twéé? Bent u oprecht voor God en mensen? In Psalm 116 lees ik: Alle mensen zijn leugenaars. Dat liegt er niet om. Zó is Gods Woord, het spreekt de waarheid. Al wie deze waarheid op gezag van God zelf aanvaardt is op weg naar de oprechtheid. De leugen is alleen met de waarheid te doden.

Die waarheid spreekt van onze leugenachtigheid, maar ook van Gods waarachtigheid. Hoor maar de tekst: De redenen des Heeren zijn reine redenen, gelouterd, gezuiverd zevenmaal. Er zit geen bijsmaak aan. Bijvoorbeeld van vieze vleierij. Er is niets aan toegevoegd wat schadelijk is voor de gebruiker. Het is geen likeurtje waar wat gifstof aan toe­ gevoegd is om de smaak wat op te voeren. Er zit niets wrangs in van gehuichelde welwillendheid.

Mensenwoorden zijn altijd gemengd; meer of minder. Het dubbele hart zit er achter. Zij zijn nooit 18 karaats oprecht. Er zit zoveel van onszelf in, van ons eigenbelang, van ons egoisme, ivan onze zelfzucht, van onze eerzucht. Onze woorden zijn op effect berekend, wij willen er wat mee winnen voor onszelf.

Komt er ooit een zuiver woord uit mijn mond, dan is het gewassen in het bloed van de Middelaar, dan is de reinigende adem van de Geest er overheen gegaan.

Op mensenwoorden kan men niet teveel bouwen, in ieder geval niet het eeuwig behoud. Het is een wonder van genade als zij ook maar enigszins oprecht en steekhoudend zijn. Wij zijn geboren gifmengers. Is niet het gedichtsel van 's mensen hart ten allen dage alleenlijk boos? Onze woorden zijn navenant.

Hier loopt de streep tussen vromen en goddelozen helaas maar al te grillig. Zeker die streep is er; ook David spreekt hier in deze Psalm van tweeërlei mensen: vromen en goddelozen. Maar wij hebben nog zoveel van het oude behouden. Ook in onze woorden.

Daarom zal de vastigheid elders gezocht moeten worden. Niet in maar buiten ons. In de redenen des Heeren. Die zijn betrouwbaar, want ongemengd, rein, zuiver^ gelouterd. Leert uw vastigheid te zoeken in het zuivere, onbedriegelijke Woord!

Dat Woord is vrij van alle vleierij. Het spreekt de waarheid gelijk zij is. God is niet gewend er doekjes om te doen. Hij liet tegen Hizkia op zijn ziekbed ronduit zeggen: Gij zult niet leven maar sterven. Nathan heeft tegen David zonder veel omwegen moeten zeggen: Gij zijt die man!

Paulus en Silas hebben de verslagen stokbewaarder te Filippi niet met vrome fratsen opgehouden, maar verkondigden hem rechtuit: Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden.

Gods Woord is ook vrij van alle reserves. Er staat niet een hart en nóg een hart achter. Het verklaart het éne, eeuwig liefdevolle hart van God.

God houdt als Hij spreekt nooit wat achter de hand, dan alleen zijn genade. U moogt Hem volkomen vertrouwen. Hij is even bereid om te geven als Hij mild is in het aanbieden.

Als ge onder de prediking komt staat er nergens een strik voor u gespannen. De weg wordt u niet gemakkelijker en lichter voorgesteld dan zij in werkelijkheid is.

De Heere Jezus heeft wel steeds met de zielen geworsteld maar nooit getracht ze te lijmen. 's Heeren redenen zijn dus reine redenen. Werp weg al uw verdenkingen. Meet niet 's Heeren woorden af naar uw eigen woorden.

Zij gelijken op zilver, zegt David, gelouterd in een aarden smeltkroes. Het schijnt in die tijd de gewoonte te zijn geweest gaten in de grond te graven, daarin vuur te stoken, er dus een oven van te maken, en zo edele metalen, als zilver, er in te louteren.

Zo gelouterd als zilver dat uit de smeltkroes komt zijn nu de woorden Gods.

Zij hebben de vuurproef doorstaan. Zelfs zevenmaal. Wat wilt ge nog meer?

Als hadden zij in het helse vuur gelegen, zo worden zij u verkondigd. Zij zijn tot in eeuwigheid houdbaar.

God meent het als Hij zegt, dat Hij geen lust heeft in uw dood maar in uw leven. Hij meent het als Hij zegt: Komt herwaarts tot Mij allen die vermoeid en belast zijt. Hij meent het als Hij zegt: Wie tot Mij komt zal Ik geenszins uitwerpen.

Hij heeft nog nooit iets beloofd wat Hij niet is nagekomen. In Christus zijn al Zijn beloften ja en amen.

Wie rust zoekt in de reine, gelouterde redenen des Heeren zal tot in eeuwigheid niet beschaamd worden. Houd ze maar gerust voor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen