Over een komma en nog wat

In verband met de behandelde vragen over de komma in de geloofsbelijdenis en in een tekst in de Schrift neem ik nog twee vragen tegelijk mee, omdat er al nieuwe correspondentie wacht. Om u niet langer nieuwsgierig te houden: gevraagd is naar de aanspraak van de gemeente bij de prediking, waarover nogal wat verschil van mening is - moet het zijn: gemeente, of gemeente des Heeren, of: mijne (toe)hoorders - en hoe ontvingen Mozes en de profeten de boodschap van God om die door te geven, door hoorbare stemmen, door engelen, of op andere wijze? U ziet, stof tot schrijven IF er voorlopig genoeg.

Maar al langer ligt te wachten een dubbele vraag, en wel deze: op grond waarvan kupnen we zeggen, dat Christus de Koning der Kerk is, en voorts: hoe is het met de handoplegging bij de bevestiging van candidaten tot het ambt van predikant, mogen ook ouderlingen daaraan deelnemen?

Christus Koningschap

Op grond van de Heilige Schrift en overeenstemmend met de belijdenis der vaderen spreken we van het drievoudig ambt van de Middelaar, waarbij ook behoort Zijn koninklijk ambt. Het valt op hoe menigmaal in het Oude Testament de Messias als koning wordt aangekondigd. Terstond echter wordt duidelijk hoezeer Hij als Koning van alle andere aardse vorsten verschilt. Immers deHeere Jezus is als Zoon van David de ware, voluit theokratische Koning. Het is een koningschap in Gods naam, naar Gods wil en tot Gods eer. Het komt niet met geweld en wapenen, waardoor het zich ook zou moeten handhaven, neen, maar in de weg van het Woord en in de kracht van de

Heilige Geest. Deze koning is tegelijk profeet en priester dan ook.

Werd ge door deze Koning overwonnen? Zijt ge Hem te voet gevallen? Ach, welk een verzet is er in ons om Hem als Koning te erkennen. Hij ontdekt door Zijn Woord en Geest aan onze vijandschap maar Hij breekt deze ook. We worden gewillig gemaakt voor een gewilHge Zaligmaker. Hoe zalig is het deze koning te kennen, te dienen, te eren.

Ik denk nog aan de opmerking van wijlen prof. Van Rhijn op college over Johannes 18 : 37, waar de Heere zegt: ijn koninkrijk is niet van deze wereld. Daarbij gaf de hoogleraar deze vier gedachten: ant:1. dat koninkrijk gaat niet van deze wereld uit; 2. dat koninkrijk gaat niet met deze wereld mee; 3. dat koninkrijk gaat niet in deze wereld op; 4. dat koninkrijk gaat niet met deze wereld onder. Nu ik het eens'tegenkwam dezer dager, stond het levendig voor mijn aandacht hoe deze woorden mij toen grepen.

Sommigen menen niet van Christus koninklijke ambt te mogen spreken, omdat het woord ambt in een geordende rechtsgemeenschap thuis hoort, waarbij een overheid optreedt en deze overheid dat ambt draagt. Maar bedenken we dan wel, dat de Heere Jezus deze waardigheid niet Zelf heeft genomen, maar heeft ontvangen van de Vader. God heeft Hem tot dit ambt aangesteld. In een van de lievelingsverzen van de Kerk zingen wij 'en onze Koning is van Isrels God gegeven'.

Werd Hij van eeuwigheid ook tot Koning aangesteld, vooral na Zijn opstanding is dat ambt zo heerlijk naar voren gekomen. God heeft Hem tot een Heere - Kurios - gemaakt, lezen we in de Schrift. Maar omdat Zijn koningschap van andere orde is dan dan op aarde gekend wordt onder de volken, wordt deze naam Koning toch niet zo vaak gegeven. Meer lezen we van Hem als het Hoofd der gemeente.

Koning der Kerk

We mogen het koningschap van de Heere Jezus niet maar beperken tot Zijn gemeente. Hij heeft alle macht ontvangen in de hemel en op de aarde. Hij heeft macht zelfs over alle machten en krachten. Maar met name regeert Hij over Zijn gemeente, in het rijk der genade. In Psalm 2 wordt gezegd door God 'Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion'. In de profetieën van Jesaja wordtHij getekend als 'met de heerschappij op Zijn schouder' en als 'het rijsje uit de afgehouwen tronk van Isai met gordel van koninklijke waardigheid'. En de engel Gabriel zegt tot Maria dat het komende Kind 'over het huis van Jakob koning zal zijn in der eeuwigheid'. In 1 Cor. 15 belijdt de apostel, dat 'Hij als koning moet heersen'. In het Nieuwe Testament wordt juist Zijn koningschap zo vaak in verband gebracht met de overwinning van Zijn vijanden.

Nog op andere wijze ligt er een lijn in de Kerk waarlangs de belijdenis van het koningschap van de Heere Jezus tot openbaring kwam. Heeft God in het burgerlijk leven de overheid om der zonde wil ingesteld, diezelfde God heeft Zijn Zoon gezalfd tot Koning over Sion. De belijdenis van Gods volstrekte souvereiniteit heeft als vanzelf gebracht tot de belijdenis van Christus koningschap in de Kerk: een Hoofd boven alle dingen.

K. a. Z.

W. Chr. Hovius

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen