Het Duizenjarig rijk (2)

Geschiedenis

In zijn boek 'Het Rijk der Duizend Jaren' (1933) besteedt prof. K. Dijk 180 van de 600 blz. aan de geschiedenis van het Duizendjarig rijk (DR). Daaruit valt op temaken, dat de leer van het DR al een hele geschiedenis achter de rug heeft. K. Dijk zegt: de idee van een 1000jarige periode van vrede in de wereld is al zeer oud. Het wordt al gevonden in het oude Perzië in de leer van Zarathustra, ongeveer 1000 jaar voor Christus.

Daarna vinden we het in het jodendom, dat zich blind staarde op een rijk van aardse heerlijkheid, waarin de Messias op de troon van David zou heersen. Joodse Schriftuitleggers betrekken in de Talmud o.a. de profetieën van Ezechiël op een herstel van Israël en een toekomstig vredesrijk.

Eerste christentijd

Ook in de oud-christelijke kerk waren velen, die in de komst van een DR geloofden, o.a. Papias, bisschop van Smyrna (Ie helft 2e eeuw), Justinus Martyr (pim. 150 na Chr.) en Irenaeus, leerling van Polycarpus (eind 2e eeuw"). Justinus Martyr meldt echter, dat er ook orthodoxe christenen zijn, die een ander gevoelen zijn toegedaan en hij eist voor zijn mening geen absoluut geloof.

Al hebben verschillende kerkvaders in de eer­ ste christentijd het chiliasme aangehangen, van een algemene erkenning was geen sprake. Het is met name de kerkvader Augustinus (354-430 na Chr.) geweest, die de leer van het DR heeft verworpen. Augustinus zei: de 1000-jarige binding van de satan in Openb. 20 moeten we niet letterlijk nemen. Het betekent de heerschappij van Christus over de satan door Zijn overwinning met Pasen en Hemelvaart. De ' 1000 jaren' zijn met Pasen of Hemelvaart begonnen, satan is in wezen al gebonden. Aan het eind der tijden zal hij worden losgelaten. Daarna komt Jezus weder. Augustinus zag de 1000 jaren dus als een geestelijke grootheid. Deze leer van Augustinus is de leer van de officiële kerk gebleven tot vandaag aan de dag toe.

Reformatie

In de Middeleeuwen is de leer van het DR vooral te vinden bij sektariërs, zoals Joachim van Fiore (plm. 1200) en bij de Albigenzen en Katharen (midden-Europa, plm. 1200). Ook de Waldenzen (zelfde tijd) kenden het chiliasme, evenals voorlopers en volgelingen v? n Johannes Hus.

De Hervormers hebben t.a.v. het chiliasme de lijn van Augustinus gevolgd. Luther wees het chiliasme af, Calvijn spreekt in zijn institutie (boek III, 25, 6) van 'kinderachtige verzinsels, die te kinderachtig zijn dat ze weerlegging zouden nodig hebben of waardig zijn', Zwingli verwierp de gedachte aan een aards DR eveneens. Melanchton noemt het chiliasme een 'joodse en anabaptistische dwaling'.

Tot welk een gevaarlijke ontwikkeling de leer van het DR kan leiden zien we bij de Wederdopers of Anabaptisten. Zij meenden, dat men niet passief op het DR moest wachten, maar dat God van ieder van hen vroeg aan de komst ervan mee te werken. Ze proclameerden in 1535 de stad Munster tot hoofdstad van het DR en riepen de wereld op zich aan hun 'koning'. Jan van Leiden, te onderwerpen. Het liep uit op zeer 'paradijselijke' toestanden: vleselijke wellust en veelwijverij.

Belijdenisgeschriften

Ondanks, dat ook in de kerk der Reformatie aanhangers zijn te vinden van het chiliasme (in gematigde zin, zie onder), heeft de kerk het chiliasme in haar belijdenisgeschriften nooit beleden, zelfs verschillende malen verworpen. De Augsburgse Confessie (Luthers geloofsbelijdenis uit 1530) wijst het chiliasme af, de Confessio Helvetica posterior (1562) zegt: 'Wij veroordelen voorts de joodse dromerijen, dat er namelijk voor de dag des oordeels een gouden eeuw op aarde zal zijn en dat de vromen de regering over de wereld zullen verkrijgen, nadat hun vijanden, de goddelozen, zijn ten onder gebracht. Want de waarheid van het Evangelie, Matth. 24 en 25, Luk. 17 en de apostolische leer 2 Thess. en in 2 Tim. 3 worden bevonden iets geheel anders te beweren." De Heid. Catechismus (1563) spreekt niet over het chiliasme, maar het is duidelijk, dat ze het op geen enkele wijze leert (zie Vr. en antw. 52 en zondag 22). Ook de Ned. Geloofsbelijdenis (1561) laat het chiliasme rusten, maar wie artikel 37 ('van het laatste oordeel") leest, ziet de Ned. Geloofsbelijdenis van een vredesrijk of van tweeërlei wederkomst van Christus niet wil weten.

Nadere reformatie

Anders dan bij de Reformatoren is het met verschillende Godgeleerden uit de tijd van de Nadere Reformatie. Er zijn verschillende oudvaders geweest, die een gematigd chiliasme aanhingen. Bekend is wat Wilh. a Brakel schrijft in zijn 'Redelijke Godsdienst' (deel 2, Verklaring van de Openbaring van Johannes, bij Openb. 20): 'Of in de laatste tijd der wereld een heerlijke staat der kerk op aarde te verwachten is? Dit is het gevoelen van zeer vele uitnemende Godgeleerden van alle tijden, en van verre de meesten (!) in onze dagen en het is mij zo klaar uit het Woord van God, dat ik daaraan gans geen twijfeling heb.' Brakel verwachtte ook de bekering der Joden: 'De gehele Joodse natie zal onze Heere Jezus erkennen de ware en enige en hun beloofde Messias te zijn, zullen zich tot Hem bekeren. Hem zonderling liefhebben, eren, verheerlijken. De kennis van de Heere Jezus, de liefde tot Hem, de ijver voor Hem, de heiligheid des levens, de heerlijkheid, zal zo groot zijn in de Joodse natie, dat de heidenen tot hen zullen toevloeien en tot het geloof in Christus." En verder: 'Daar zal zijn een zonderlinge vruchtbaarheid der aarde, en overvloed van levensmiddelen tot onderhoud der gegoeden en mededeling aan de armen, die er altijd zullen zijn, doch alsdan rijkelijk zullen worden onderhouden.' Brakel zegt: 'Verwacht van mij niet een nette bepaling van de tijd, alleen zeg ik, dat ik ze niet zal beleven.

Het chiliasme van Brakel en de oudvaders is

gematigd. Brake! neemt geen tweeërlei wedericomst van Christus aan, geen liciiamelijke heerschappij van Christus op aarde gedurende het DR enz. In wezen komt zijn gedachte neer op een gouden tijd voor de kerk, samengaande met de bekering der Joden op grond van vooral O.T.ische profetieën.

Reveil

Predikers en Godgeleerden, die in meer of mindere mate chiliast waren, zijn Bunyan, Spurgeon (verwachtte-het DR in werkelijke zin) en verschillende mannen van het Reveil in ons land. Zo zagen Da Costa en Capadose reikhalzend uit naar de heilsstaat van de kerk op aarde en naar het herstel van Israël als volk des Heeren. Da Costa schrijft n..a.v. Ezechiël 37: 'Israël, Jeruzalem, het heilig land ligt in de dood, maar om-weer óp te staan. Bij God is daartoe de wil en de macht, en Hij belacht de dwazwn, die Hem die wil en die macht ontzeggen.'

Ook in de afgescheiden kringen heeft de verwachting van het DR meer of minder sterk geleefd, met name in de Christ. Geref. kerken. Het is echter herhaalde malen op de synodes van de kerken afgewezen als strijdig met het getuigenis van de Heilige Schrift.

Het chiliasme bleef sterk voortleven, tot aan de dag van vandaag toe, in kringen van het Zoeklicht, de Middernachtzending (Wim Malgo) en van Johannes de Heer.

Sekten

Samenvattend kunnen we dus zeggen: De leer van het DR is er vrijwel de gehele kerkgeschiedenis door geweest, op dikwijls'verschillende wijzen, maar vrijwel altijd aan de rand van de kerk. Zij, die het in de officiële kerk niet konden vinden of zich niet konden verenigen met enige of meerdere leerstukken van de kerk, stonden licht open voor het chiliasme. Zo vinden we vele chiliasten in kringen van Baptisten, Adventisten, Vergadering der Gelovigen e.a.

Daar is echter niet alles mee gezegd. We vinden de leer van het 1000-jarig Vredesrijk vooral ook bij vele .sekten, met name die sekten, die hun oorsprong in Amerika hebben, zoals Mormonen, De Echte Waarheid, Jehova's getuigen. Is het toevallig, dat met name in Amerika het chiliasme vele aanhangers vond en juist vele christenen in Amerika door het chiliasme zijn aangeraakt? Heeft dat te maken met de amerikaanse theologie, die in haar Schriftbeschouwing fundamentalistisch is (daarover een volgende keer meer) en weinig of geen waarde toekent aan de belijdenisgeschriften van de kerk en aan datgene dat God in de geschiedenis van de kerk heeft gegeven'? Het staat m.i. niet op zichzelf, datHal Lindsey een Amerikaan is.

In ieder geval geeft het feit, dat de leer van een 1000-jarig Vredesrijk voorkomt bij vele sekten, te denken. Ik meen, dat vele aanhangers van het DR een sektarische opstelling hebben en de leer van het DR verabsoluteren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen