DABAR - Evangelisatie-rekreatiewerk op campings

Elke zomer wordt er op zo'n twintig campings in Nederland DABAR-werk gedaan. In dit artikel wordt ingegaan op de vraag wat het DABAR-werk inhoudt en waarom het gedaan wordt.

Wat is DABAR?

Het hebreeuwse woord dabar betekent woord en tegelijkertijd ook daad. Woord en daad zijn één. Dit woord dabar duidt op een heel diepe wijze aan, wat het christen-zijn betekent: wanneer je belijdt christen te zijn, in Jezus Christus te geloven, moet dat tot uiting komen in je handelen, in alles wat je doet en Iaat.

Vanuit.deze achtergrond werkt een DABARteam op een camping. Zo'n team bestaat uit 4-8 jongeren, die twee weken lang, na intensieve voorbereidingen, op een camping evangelisatie-rekreatiewerk verrichten. Zo'n team wordt uitgezonden namens de plaatselijke kerkelijke gemeente(n). Uit deze gemeente(n) is een commissie gevormd, die zorgt voor werkruimte (meestal een grote tent of eén gebouwtje), materiaal, slaapgelegenheid, financiën en begeleiding van het team. Daarnaast is er een landelijke DABAR-commissie, die verbonden is met het Jeugdevangelisatiecentrum 'de Windroos', waarin de Herv. Bond voor Inwendige Zending op g.g. (I.Z.B.) en de Herv. Geref. Jeugdbenden (H.G.J.B.) samenwerken. Deze landelijke commissie zorgt voor de werving van teamleden, de instruktie van hen en begeleidt hen tijdens en na de werkperiode.

Waarom is de camping als werkterrein gekozen?

Op een camping zijn de mensen anders dan thuis. Ze zijn op vakantie, weg uit de dagelijkse sleur. Men heeft er tijd voor elkaar en voor anderen. De mensen zijn ontspannen bezig. In de periode dat de mensen met vakantie gaan, hebben ook de meeste jongeren vakantie. Een DABAR-team kampeert midden tussen de andere campinggasten en is in deze situatie getuige van de Heere Jezus Christus in woord en daad. Hoe een team gestalte geeft aan dit getuige zijn, zal verderop besproken worden. Het blijkt, dat juist het feit, dat men op een camping weg is uit het dagelijkse leven van thuis ('de buren merken het nu toch niet, dat ik met mensen van de kerk praat', of: 'Over een paar dagen zien we elkaar toch niet meer'), een reden kan zijn voor veel mensen om te spreken over de vragen die men heeft over het leven (vragen over echtscheiding, eenzaamheid, een onverwerkt verdriet, enz.). Men wil die grote vragen die men erover heeft wel eens uiten, en wat is het dan fijn, als er bij een DABAR-teamlid een open oor en een open hart gevonden wordt. Zo kunnen er heel goede gesprekken ontstaan, waarin verteld mag worden over Jezus Christus en Zijn Naam mag' worden verkondigd.

DABAR is een taak van de gehele gemeente.

Het is goed er op te wijzen, dat een DABARteam namens de plaatselijke kerkelijke gemeente wordt uitgezonden. Zendingswerk behoort tot het wezen van de christelijke gemeente. Dat betekent, dat, naast alle andere vormen van zendings-en evangelisatiewerk, ook het werk onder de (in sommige delen van ons land) duizenden vakantiegangers die van het Evangelie zijn vervreemd, de gemeente ter harte moet gaan. Het is niet voldoende, wanneer men zich beperkt tot het ophangen van de aanvangstijden van de plaatselijke kerkdiensten op allerlei vakantiecentra in de omgeving - op zichzelf een heel goede zaak - men zal ook de vakantiegangers zelf moeten opzoeken. Via het DABAR-werk heeft men dan een goede mogelijkheid om onder vakantiegangers te getuigen van Jezus Christus.

Wanneer er al een DABAR-team werkt op een camping, is daarmee de taak van de plaatselijke gemeente niet afgelopen. Naast al het werk dat de commissie ter plaatse doet aan voorbereiding en begeleiding, is het een goede zaak, dat de gemeente zo breed mogelijk geïnformeerd wordt over het werk via b.v. (jaarlijkse) informatie-avonden en kerkblad, dat het werk wordt gedragen in de voorbede, dat op de jeugdverenigingen en catechisaties aandacht wordt besteed aan zendingswerk in het algemeen en DABAR-werk in het bijzonder, dat op allerlei andere wijzen de gehele gemeente bij het werk in de zomermaanden op de camping wordt betrokken.

DABAR in de praktijk

Hoe werkt een DABAR-team in de praktijk? Om daar het beste informatie over te geven is het goed een dagindeling te volgen. In de regel is het zo, dat iedere morgen begonnen wordt met een gezamenlijke Bijbelstudie in het team. Dat is een belangrijk moment. Juist als je aan de fronten van de kerk staat, is het nodig, dat je dagelijks 'even stil bent voor de Heere en Zijn Woord tot je laat spreken. Voordat je kunt geven, moet je eerst ook ontvangen hebben, anders kun je niets geven. Dan volgt om 10.00 uur de kinderclub (behalve op zondag). Vaak is het zio, dat al ruim van tevoren de eerste kinderen aanwezig zijn. Op de kinderclub zelf wordt veel gezongen, er worden nieuwe liederen aangeleerd, er wordt een verhaal uit de Bijbel verteld en daarna wordt het Bijbelverhaal verwerkt door te tekenen, te kleuren, te plakken of te knutselen. Soms ook worden er spelletjes gedaan met de kinderen. Terwijl een deel van het team zich bezig houdt met de kinderclub, heeft een ander deel corvee en zorgt voor de boodschappen, voor de maaltijd en houdt de tent, caravan of het gebouwtje schoon.

Na de middagmaaltijd is er meestal de gelegenheid iets voor jezelf te doen: een spel of een kinderclub voor de volgende dag voorbereiden, een uurtje rusten, of - en dat gebeurt ook heel veel - een uurtje voor jezelf Bijbellezen, mediteren en bidden.

Dan is er om 15.00 uur in de meeste gevallen iets georganiseerd voor de jeugd: een vossenjacht, hutten bouwen, vliegerwedstrijden of iets dergelijks. En 's avonds kan er ook een rekreatie-aktiviteit voor volwassenen georganiseerd zijn: levend bingo, volleybal, barbecueavond, enz. Het doel van het rekreatiewerk is allereerst de mensen helpen bij een goede vrijetijdsbesteding. Het gaat nu eens niet om grote en prachtige prijzen, maar om het spel zelf: hoe speel je? Heb je ook plezier in het spel? Kun je ook echt met anderen samenspelen? Het rekreatiewerk heeft zo een dienend aspekt. Daarnaast heeft het rekreatiewerk de mogelijkheid te laten zien, hoe je nu als christen leeft en omgaat met elkaar. En zo komen er via deze spontane kontakten met mensen openingen voor gesprekken over het Evangelie. Dat merk je dan later: b.v. als je de tenten langs gaat en mensen uitnodigt voorde kampdienst, of wanneer je een evangelisatiefolder brengt.

Naast rekreatieaktiviteiten zijn er ook aktiviteiten die gericht zijn op evangelisatiewerk. De kampdienst, iedere zondag, is al genoemd. Daarnaast is er vaak een zangdienst op zondagavond. Er wórden koffiebar-avonden georganiseerd. De dag wordt besloten met een dagsluiting, waar de mensen van de camping ook voor uitgenodigd worden, er vinden gesprekken plaats wanneer je de mensen uitnodigt voor een spel, voor de koffiebar, voor de kampdienst, enz.

Tot slot.

DABAR-werk is lang niet altijd gemakkelijk. Er zijn telkens weer teleurstellingen te verwerken. Het probleem van het vandalisme onder de jeugd op de camping wordt steeds groter. Steeds weer ontdek je dat'er zoveel mensen zijn, die niets meer van het Evangelie willen weten.

Maar daarnaast zijn er ook de goede momenten: als iemand het team komt bedanken voor de fijne vakantie; een gesprek dat zomaar spontaan ontstaat en waarin iemand bleek meer van de Heere Jezus te willen weten; op de laatste avond dat je er bent, komt er een man afscheid nemen, die de eerste tien dagen telkens weer vloekend en spottend langs-de tent kwam, en nu een kinderbijbel voor zijn zoon koopt!

Zo mag er ook onder vakantiegasten een goed getuigenis uitgaan van Jezus Christus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen