Occultisme - bijzondere gaven (3)

Het occultisme is bepaald niet iets van de laatste tijd. We hebben gezien, dat er sprake van is op vele bladzijden van de Bijbel en dat het in allerlei vormen voorkwam bij heidense volken. In Israël had de Heere het verboden. Het hoorde bij het heidendom en de heidense religie. In het Nieuwe Testament zien we, dat, als het evangelie ingang vindt, occulte machten verdwijnen. Al deze voorbeelden moeten ons veel te zeggen hebben.

Heksen

Vanaf de Oudheid vinden we melding gemaakt van mensen met paranormale (occulte) vermogens. Het christendom heeft het echter op grond van de Bijbel van de hand gewezen. Zo maakte Thomas van Aquino (1225-1274) onderscheid tussen bijzondere gaven die de mens ten deel kunnen vallen door goddelijke kracht (door de Heilige Geest of door middel van engelen) en gaven die op rekening zijn te schrijven van de duivel en zijn demonen. Aan de kerk de taak om te onderzoeken welke gave van goddelijke oorsprong zijn en welke van de boze komen. Dit is enerzijds uitgelopen op het heilig-of zaligverklaren door de r. kath. kerk van hen die over goddelijke gaven beschikten, anderzijds op het vervolgen van personen, die werden beschouwd als heksen en tovenaars omdat ze, naar men meende, onder invloed stonden van de boze. De vraag was: hoe maakte de kerk dat uit? Kon ze zich in haar oordeel niet vergissen? Dat dat inderdaad het geval was blijkt uit de vele hersenprocessen die gehouden zijn. In de loop der eeuwen zijn duizenden, die zich naar het oordeel van de kerk met duistere gaven inlieten, door de kerk verbrand. De heksenprocessen zijn een donkere vlek in de geschiedenis van de kerk.

Croiset

Sinds ongeveer 1935 is de wetenschap ontstaan, die zich met het onderzoek van paranormaal begaafde mensen bezighoudt, een wetenschap, die in tal van landen aan de universiteiten beoefend wordt en parapsychologie genoemd wordt. In ons land is vooral prof. dr. W. H. C. Tenhaeff uit Utrecht bekend geworden, die jarenlang onderzoekingen instelde naar de gaven van G. Croiset. Croiset werd in 1909 in Laren geboren. Als tienjarige jongen had hij op het schoolplein (hij woonde toen inmiddels in Middelburg) een bijzondere ervaring: een meisje van zijn klas was lelijk gevallen; hij knielde bij haar neer en 'zag' dat zij haar heup had gebroken. Deze voor hem zo wondere ervaring heeft hij nooit meer vergeten. Daar kwamen nog vele ervaringen bij. Croiset 'zag' in gedachten zijn vader sterven; tijd en omstandigheden bleken precies te kloppen. Hij zag waar vermiste personen zich bevonden. Op zijn aanwijzingen werden vele vermisten teruggevonden, meestal dood. Croiset is een van de meest beschreven en onderzochte paragnosten (iemand met bijzondere, paranormale gaven) van de wereld. Veelvuldig is hij geconsulteerd bij ziektegevallen in binnen-en buitenland. Soms kon hij telefonisch aanwijzingen geven, in andere gevallen maakte hij gebruik van een foto van de vermiste of van een voorwerp, dat tot de vermiste persoon had behoord. Croiset voorzag naar zijn zeggen ook de watersnood van 1953, maar hij interpreteerde deze verkeerd: hij dacht dat het beelden waren uit de laatste wereldoorlog en schonk er daarom geen aandacht aan. Overbekend is Croiset geworden door de zgn. stoelenproeven, die hij herhaaldelijk, ook voor de televisie, in het bijzijn van onvervalste getuigen, aflegde: hij was in staat allerlei gegevens te verschaffen over de persoon, die op die of die stoel op die of die dag in de concertzaal een uitvoering of lezing had bijgewoond of zou bijwonen.

Telepathie

Telepathie (letterlijk: voelen op een afstand) is het vermogen iets in gedachten te 'zien'. We noemden al het voorbeeld van Croiset, die zijn vader 'zag' sterven. Een duitse dominee 'zag' tijdens de laatste oorlog zijn zoon, die in Rusland zich bevond, stervend op de grond liggen. Na enkele weken kwam inderdaad het overlijdensbericht. Zulke voorbeelden zijn met vele te vermeerderen. Vooral uit de Tiroler Alpen kwamen dergelijke berichten. Ze blijken niet alleen bij paranormaal begaafde mensen voor te komen, maar ook spontaan te kunnen gebeuren, vooral in crisissituaties, zoals bij het sterven van een geliefde of bij bijzondere stress of onder invloed van drugs. Waar komt dit vandaan? Hoe is het te verklaren? Is het wel te verklaren?

Dr. W. J. Ouweneel oppert in zijn boek 'Het domein van de slang' (een boek waarin zeer veel informatie over het occultisme is te vinden) de gedachte, dat de mens voor de zondeval een bijzonder zintuig (hij spreekt van een 'antenne') gehad heeft, waardoor hij over veel meer geestelijke vermogens beschikte dan nu. Deze geestelijke vermogens waren gericht op de gemeenschap met God en de naaste. Door de zondeval is die gemeenschap verbroken, waardoor ook die geestelijke vermogens verdwenen. Dat is maar goed ook, meent Ouweneel, want als dat kontakt er nu nóg was, zou dat een verschrikking voor de mens zijn. De geestelijke wereld is immers aangetast door de boze. Het is dus een genadige beschikking van God, dat deze vermogens er niet meer zijn. Waar ze wel aanwezig zijn, betekent dat kontakt met de geestelijke wereld van de demonen.

Parapsychologen hebben een andere theorie. Een aantal van hen meent, dat we moeten denken aan bepaalde gedachtengolven of - stralingen, die (denk bijv. aan een radiozender) worden 'uitgezonden' en door paragnostisch begaafden kunnen worden opgevangen.

Waarzeggerij

Nauw verwant met bovenstaande is het vermogen tot waarzeggen, ook wel mantiek genoemd. Ook de waarzeggerij is al zeer oud. Uit de geschiedenis zijn zo'n tweehonderd vormen van waarzeggerij bekend. Men poogde de toekomst te voorspellen uit de vlucht van vogels, de ingewanden van dieren, de vorm van wolken, uit theeblaren, uit koffiedik, etc. Een zeer oude vorm is het handlezen (chiromantiek), dat al in het oude Babel vierduizend jaar geleden beoefend werd: in de lijnen in iemands hand zou van alles zijn af te lezen. Een andere, eveneens oude vorm, die al door de Romeinen beoefend werd, is het kaartleggen: de kaarten worden geschud, willekeurig neergelegd en de toekomst (of het verleden) wordt door de waarzegger afgelezen.

Nog een andere vorm is het voorzeggen aan de hand van een glazen bol. Het 'spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de schoonste in het land', uit het sprookje van Sneeuwwitje is er een herinnering aan. Het staren in het glas of in de kristallen bol zou waarzeggers het vermogen verschaffen het heden, het verleden of de toekomst te zien.

De lezer zal het geloven of niet, maar al deze vormen van waarzeggerij worden ook in onze tijd beoefend. En dat in steeds meerdere mate. Is het allemaal bedrog? Dr. Ouweneel schrijft: zeker 95% is pure zwendel, plat vermaak, humbug of geldklopperij. Daarnaast doen waarzeggers soms rake uitspraken vanwege een goede mensenkennis en een grote dosis intuïtie. Een deel blijft onverklaarbaar.

Hal Lindsey noemt in zijn boek 'Satan leeft onder ons' verschillende voorbeelden op van misraden van de bekende Amerikaanse waarzegster Jeane Dixon: in 1958 zou de derde wereldoorlog beginnen, in 1958 zou Rood China toegelaten worden tot de Verenigde Naties, de oorlog in Vietnam zou slechts negentig dagen duren, enz. Jeane Dixon deed echter ook rake voorzeggingen: de moord op Mahatma Gandhi in 1947, de moord op president Kennedy, en vele andere gebeurtenissen meer.

Schrikken we?

Schrikken we van dit alles? Halen we ongelovig de schouders op? Lachen we erom? Of zullen we gewoon zeggen, dat bijzondere machten en gaven er zijn? We komen ze immers ook in de Bijbel tegen. De Bijbel wijst de mogelijkheid van occulte gaven niet af. Integendeel, we lezen er op vele bladzijden van. Maar de Bijbel wijst wel het beoefenen ervan af.

Ik las ergens: 'Ik geloof, dat de satan bezig is aan de mensen bovennatuurlijke krachten te geven met de bedoeling, dat zij zijn werk op aarde zullen bevorderen. Wij zijn pas aan het begin van die explosie. Er zullen uitvindingen gedaan worden, afkomstig uit de geestenwereld, en er komen fantastische wonderen, waarvan de Schrift heeft voorzegd, dat ze plaats zullen vinden in de dagen, die vlak aan het einde van de tegenwoordige beschaving zullen voorafgaan.' Deze woorden geven ons te denken. Men leze nog maar eens de woorden van Jezus in Matth. 24.

Bijzondere gaven?

Er zijn bepaalde gaven, die bepaalde mensen 'spontaan' blijken te bezitten. Het is de vraag of we dit gaven moeten noemen. Het kan voor sommigen namelijk ook een geweldige last zijn in plaats van een bijzondere gave.

Maar een gave te bezitten is iets anders dan die gave te beoefenen of te ontwikkelen. Momenteel zijn er velen, met name jongeren, die zich op het terrein van het occulte begeven en deze vermogens bij zichzelf en andere trachten op te wekken. Dat is zich begeven op het terrein van duistere machten.

Zijn er bijzondere, paranormale vermogens? Jazeker. Maar de paragnost kan de mens niet verder helpen als het gaat om de dingen van God en Zijn Woord. Integendeel, de mens wordt van God en van Zijn Woord afgetrokken. Vertwijfelde mensen zoeken vaak hun houvast bij paragnosten. Maar wezenlijk wordt een mens pas geholpen door de kennis van God in de Heere Jezus Christus.

De Bijbel leert ons, dat de toekomst en wat verborgen is ligt in Gods handen. We moeten met nieuwsgierig in de toekomst willen vorsen noch in het verborgene willen doordringen. Het is één van de zegeningen van God, dat we niet in de toekomst kunnen zien. De mens zou waarschijnlijk geen dag en uur meer rust hebben als hij precies zou weten wat de toekomst hem zou brengen. De Bijbel leert ons van dag tot dag te leven uit de zorgende hand des Heeren. Jezus heeft gezegd: 'Weest niet bezorgd voor de morgen; de morgen zal voor het zijne zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad' (Matth. 7, 34).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen