Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Occultisme - Magnetisme (5)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Occultisme - Magnetisme (5)

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er zal wellicht geen lezer zijn, die niet weet wat magnetisme is: door middel van strijkende bewegingen zieken trachten te genezen.

In de Waarheidsvriend van 20 november 1980 schreef ir. J. v. d. Graaf een artikel over het magnetisme, getiteld 'Krachten of machten? ' In dit artikel schreef hij o.a. over een Huizer echtpaar, dat het magnetisme beoefende, maar daarmee moest breken omdat het daar duidelijk de machten van de duisternis in ervaarde. Op dit artikel ontving ir. v. d. Graaf vele reakties. In een van de volgende nummers van de Waarheidsvriend hoopt hij nader op deze reakties in te gaan. Onderstaand artikel wil, los van deze reakties, informatie geven over wat magnetisme is.

Wat is magnetisme?

Er zal wellicht geen lezer zijn, die niet weet wat magnetisme is: door middel van strijkende bewegingen zieken trachten te genezen. De magnetiseur maakt met zijn beide handen strijkende bewegingen boven de patient. Zijn handen stralen een bepaalde kracht uit. De bedoeling is, dat de pijn verdwijnt en de zieke geneest. Soms neemt de magnetiseur daarbij al strijkend de pijn van zijn patient over om die pijn vervolgens weer van zijn handen af te schudden of af te slaan. Soms voelt hij na behandeling van één of meer patiënten een grote vermoeidheid. Vele magnetiseurs behandelen dan ook per dag niet meer dan twee a drie patiënten. Soms brengt de magnetiseur de patiënt in hypnose; onder hypnose zou de genezing beter intreden. Er zijn ook magnetiseurs, die planten en dieren bestrijken, wat op plant of dier een gunstige uitwerking zou hebben. Magnetisme is een veel voorkomend verschijnsel, ook in kerkelijke kring.

Geschiedenis

Het magnetisme is zeer oud. Het komt al voor in het oude Egypte, later in Rome. In de Middeleeuwen is Paracelsus (1493-1541) bekend geworden. Hij was van mening, dat ieder mens een aantal magnetische stralen bezit: ziekte is niets anders dan ontregeling van deze stralen; iemand die over veel magnetische straling beschikt, zei Paracelsus, is in staat deze ontregeling bij anderen weg te nemen en zo de ziekte te herstellen. Bekend werd ook de Oostenrijkse arts F. A. Mesmer (1734-1815). Hij meende, dat er verband bestaat tussen de planeten en het menselijk lichaam en promoveerde op dit onderwerp cum laude aan de universiteit te Wenen met het proefschrift 'Over de invloed van de planeten op het menselijk lichaam'. In dit proefschrift verdedigt hij o.a. de stelling, dat deze beïnvloeding veroorzaakt wordt door een zgn. magnetisch fluïdum. Mesmer behandelde zieken aanvankelijk door magneten op hun lichaam te leggen (vandaar de naam magnetisme) maar ging later over op het strijken met de handen, omdat naar zijn zeggen ook zijn handen kracht uitstraalden. Mesmer is fel bestreden. Een commissie van onderzoek kwam tot de conclusie, dat er geen spoor van een magnetisch fluïdum was te bekennen en dat patiënten, die genezen, waren, later weer in dezelfde ziekte terugvielen. Aan de andere kant zijn er echter ook voorbeelden, dat Mesmer wel resultaten had en bij sommigen (velen of weinigen? ) genezing intrad. Mesmer vond grote aanhang in Frankrijk, waar het magnetisme druk beoefend werd en wordt. Veelzeggend is, dat door Mesmers invloed de stoot gegeven werd tot het spiritisme. Volgens prof. W. H. C. Tenhaeff, die op dit terrein veel onderzoek heeft verricht, is een groot deel van de Nederlandse magnetiseurs spiritist. Dit gaat echter niet in alle gevallen op. Een aantal magnetiseurs heeft zich verenigd in een werkgroep, die het spiritisme van de hand wijst.

Kerkelijke kring

Wat moeten we van dit alles zeggen? Is het niet geweldig, dat men door eenvoudige handbewegingen in staat is ziekten en pijnen weg te nemen? Kunnen we dat niet rekenen onder bijzondere gaven? Het blijkt dat juist in kerkelijke kring veel mensen de toevlucht nemen tot een magnetiseur of tot een andere zgn. alternatieven genezer. Enquêtes hebben uitgewezen, dat in ons land per dag minstens twaalfduizend mensen een bezoek brengen aan een magnetiseur, het consulteren van nietofficiële magnetiseurs niet meegerekend, en dat onder hen de trouw-kerkelijken een ruime meerderheid vormen. Reden om ons hierop te bezinnen en ons af te vragen of men met het beoefenen van het magnetisme c.q. het bezoeken van een magnetiseur op de goede weg is.

Uitgedokterd

Magnetiseurs schijnen vooral bezocht te worden door mensen, die al heel wat af gedokterd hebben. Ze vonden weinig baat, hun pijnen en kwaaltjes keerden steeds weer terug; bij hun eigen dokter vonden ze dikwijls weinig begrip of weinig tijd, en zo kwamen ze terecht bij een magnetiseur. Nu is dat goed voor te stellen. Leven we niet in een tijd, waarin de geneeskunde vertechniseerd dreigt te worden zodat er dikwijls weinig tijd en aandacht is voor de patient? Gaat de klassieke figuur van de huisarts, die de vertrouwensman van de familie was (soms een vaderlijke vriend) niet meer en meer verdwijnen? Ongetwijfeld is dat lang niet overal het geval, maar feit is, dat een zieke zich vereenzaamd kan voelen en dan zijn toevlucht neemt tot andere 'genezers'. Er zijn echter ook andere vragen te stellen. Hoe komt het dat mensen zoveel afdokteren? Is dat werkelijk om medische redenen of heeft dat eerder een psychische oorzaak? Komt het niet al teveel voor, dat mensen eindeloos bezig zijn met zichzelf, nu eens dit pijntje voelen, dan weer dat kwaaltje menen te hebben, terwijl bij nuchtere conclusie gezegd moet worden: u mankeert medisch gezien weinig of niets? Onderzoekingen hebben uitgewezen, dat vooral dit soort patiënten zich het meest vervoegt bij een magnetiseur. Wanneer dat het geval is, is een stuk zelfonderzoek nodig. Is het juist om altijd met zichzelf bezig te zijn en in zichzelf te wroeten? Ik denk, dat een stuk geloofskracht en geloofsblijheid van veel dergelijke pijnen kan genezen.

Suggestie?

Naar de mening van verschillende onderzoekers berusten veel resultaten van de magnetiseur op suggestie. Zo zijn er ziektezenuwen. Van de magnetiseur kan, wanneer hij wat mensenkennis heeft, een rustgevende invloed uitgaan op zijn patient, die genezing of althans verlichting geeft. Men denke aan de hand op het hoofd van een kind wanneer het gevallen is. Moeder strijkt met haar hand over de zere plek, spreekt wat geruststellende woorden en het kind is gerustgesteld, genezen. Toch is daarmee niet alles gezegd. Waarom zouden we ontkennen, dat er inderdaad bijzondere gaven en krachten zijn? Het ligt er maar aan waar die gaven vandaan komen. Prof. Tenhaeff schrijft dat suggestie een zeer belangrijke rol spelen kan, maar dat er ook krachten en gaven zijn, die niet zijn te verklaren. Zijn dat gaven, die tot het rijk der duisternis behoren? Of kunnen het ook gaven zijn van 'Hoger Hand'?

Voorzichtig

Ik meen, dat we op dit terrein zeer voorzichtig moeten zijn. Om niet te zeggen: laten we ons op dit terrein in het geheel niet begeven. En dat niet alleen om medische redenen: de magnetiseur kan alleen de pijn wegnemen, maar niet de kwaal zelf. Dat kan erg gevaarlijk zijn als de kwaal ernstig is. Soms kan ook een tijdelijke genezing intreden. Ook kan gevaarlijk zijn als men in de waan leeft geheel te zijn genezen. Maar er zijn ook andere vragen: kan het werkelijk een gave van God zijn, dat men de kwaal van een ander overneemt om deze vervolgens van zich af te schudden? Kan het als een gave van Hoger Hand worden gezien als men een ander behandelt en daarbij zoveel energie verliest, dat men na afloop oververmoeid is? Werkt de Heilige Geest zo, verondersteld dat deze gave een gave van de Heilige Geest is? En: als er magnetiseurs zijn, die menen, dat hun gave een gave van God is, hoe zit het dan met de niet-christenmagnetiseur? Heeft deze zijn gave ook van God? Er zijn christenmagnetiseurs, die spreken van handoplegging en dan wijzen naar de handoplegging van Jezus en de apostelen. Maar het is duidelijk, dat deze van geheel andere aard is. Bij de handoplegging in de Bijbel is geen sprake van stijken, maar van 'n zegenend de handen opleggen in de Naam van God. Daarbij is ook geen sprake van overnemen van de ziekte om die vervolgens weer af te schudden. Het is God, die op het gebed Zijn zegen geeft en die door middel van Zijn dienstknechten laat verkondigen.

Occultisme

Het magnetisme blijkt in veel gevallen verbonden te zijn met allerlei vormen van occultisme. En daar liggen onze ernstige bezwaren. We noemden reeds Mesmer, door wiens invloed de stoot gegeven werd tot het spiritisme. Daarnaast zijn er veel magnetiseurs, die helderziende zijn of over ander gaven beschikken, die de Bijbel rekent onder de gruwelen der heidenen. Ik meen daarom, dat we ons met het magnetisme niet op moeten houden en ons op dit terrein niet moeten begeven. Daar is het voorbeeld van een predikant, die wel eens, geheel te goeder trouw en onbaatzuchtig, gemeenteleden magnetiseerde. Hij kwam tot de erkenning: ik merk, dat ik mijn Heiland kwijt raak. Daar is het voorbeeld van een geref. ouderling, een ontwikkeld man, die niet alleen magnetiseerde, maar ook een brochure schreef om het aan te bevelen. Hij zag in, dat hij op verkeerd terrein was en brak er geheel mee. Ds. W. Glashouwer schrijft over een magnetiseur, die de vraag stelde: 'Wat moeten mensen doen, die dit hebben? Ik heb het zelf ook en ben daardoor diep in het spiritisme terechtgekomen. Ik heb vroeger een christelijke opvoeding gehad. Maar de kerk heeft mij nooit gewaarschuwd'. Een ander zei: 'Als je dit hebt, ben je verblind. Je denkt, dat het een gave van God is waarmee je anderen kunt helpen. Maar het is een openstaan voor het rijk van de duisternis, voor de 'andere wereld', die gevaarlijk is'.

Bijbel

In 2 Koningen 5 lezen we de geschiedenis van Naaman de Syriër. Hij dacht: 'Elisa zal zeker naar buitenkomen, en staan, en de Naam van de Heere, zijn God, aanroepen, en zijn hand over de plaats strijken, en de melaatse ontledigen'. Waaraan heeft Naaman anders gedacht dan aan het magnetisme? Elisa heeft echter andere 'gaven'. Naaman wordt naar de Jordaan verwezen en op het woord van de man Gods genezen. Het tweede voorbeeld is dat van Simon de tovenaar (Hand. 8). De ongewijde geschiedenis vertelt dat deze Simon o.a. de gave had om water te magnetiseren om daardoor planten sneller te doen groeien. Beide voorbeelden geven ons te denken. Dr. K. J. Kraan schrijft: 'Enerzijds mag je de mensen geen onrecht doen, die op wonderbaarlijke wijze genezen hebben of genezen zijn, hoe weinig dat er ook zijn. Anderzijds moet je krachtig waarschuwen tegen de ontzaglijke risico's, die een mens neemt als hij zich aan zo'n 'genezer' toevertrouwt. Want daarmee ruilt hij niet alleen zijn vertrouwen in de medische wetenschap in tegen het vertrouwen in een bedenkelijke zaak, maar misschien ruilt hij ook wel zijn vertrouwen op God in tegen het vertrouwen op duistere machten'.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 oktober 1981

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Occultisme - Magnetisme (5)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 oktober 1981

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's