Boekbespreking

J. A. E. Vermaat, Vlucht uit de vrijheid? Handreiking bij de discussie met het IKV, uitg. De Banier-Utrecht, 1981, 124 pag., prijs ƒ 24, 50.

Vermaat gaat met dit boek dwars in tegen het theologische-politieke denkklimaat van dit moment, aldus één van zijn eerste uitspraken. Zijn kritiek op de IKV-clan en op allen die meer of minder in hun voetspoor treden is niet mals: het zijn valse profeten van de vrede, het zijn eer voorboden van een oorlog dan van vrede, het beroep op de bergrede berust op een verkeerd verstaan van de bijbel, men verwisselt het overheidsambt met het ambt van de kerk of de levensinstelling van de individuele christen, het gaat bij de IKV-aanhang uiteindelijk niet om vragen van humaniteit, maar om een natuurlijke neiging bij een groot aantal mensen om zich aan het totalitaire te onderwerpen. Vermaat wil daarom in dit boek de hele IKV-leuze kritisch ontrafelen in het licht van een aantal feiten, die niet algemeen bekend verondersteld mogen worden. Hij sluit zich hierbij nauw aan bij de brief die de Gereformeerde Bond deed uitgaan op 5 januari 1981 aan de Generale Synode. In de ogen van Vermaat is het IKV niet anders dan een keiharde politieke aktiegroep die binnen de kerken en onder vlag van de kerken in wezen politieke zaken erdoor weet te drukken. Ik vind dat Vermaat deze stelling met argumenten weet aan te tonen. De verhouding van het IKV tot linkse politieke partijen én tot het CDA wordt onder de loep genomen. Uitvoerig krijgt de rol van Rusland ten aanzien van allerlei vredesbewegingen de aandacht. In een hoofdstuk wordt de Sowjetvisie op de kernoorlog aan de orde gesteld. Het is goed dat in deze tijd ook zulke boeken worden geschreven. De roes van de Demonstratie (men schrijft het in de pers al met een hoofdletter!) zou ons al te veel kunnen benevelen en het zicht kunnen benemen op de politieke realiteit. Een bezwaar dat ik heb tegen dit boek is, dat het alleen maar antithetisch is. Bezwaren tegen éénzijdige vredesbewegingen deel ik met Vermaat omdat ik met hem van mening ben datje daarmee juist de vrede in gevaar brengt. Maar ik mis in dit boek zo sterk het alternatief: hoe moet het dan wel? Hoe raken we dan wél uit de wurgende greep van de steeds klimmende bewapeningsspiraal? Houdt ons die afschuwelijke dreiging dan niet bezig, ook in positieve zin?

Tenslotte, de prijs voor de vrede is niet alleen duur, dit boek is ook duur. Maar die aanmerking is meer aan het adres van de uitgever gericht, niet aan de schrijver.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen