Boekbespreking

Dr. C. Trimp, Media Vita, De betekenis van de gereformeerde ambtsleer voor de 'humaniteit' in de kerkelijke zielszorg, De Vuurbaak, Groningen 1981, 80 blz. ƒ 17, 50.

Dit boekje is deel XXIV in de reeks Kamper Bijdragen. Het is geschreven door (vrijgemaakt) gereformeerde hoogleraar dr. C. Trimp, die aan de Theologische Hogeschool te Kampen o.a. 'praktische Theologie' doceert. Ik spreek van 'praktische Theologie' omdat die naam onder ons is ingeburgerd, te Kampen zelf spreekt men van de 'Ambtelijke Vakken'. De titel van het boekje is wat raadselachtig, maar de ondertitel geeft de inhoud precies weer.

De zielszorg moet, volgens de auteur, midden in het leven staan - dat is de verklaring van de titel. Uitgangspunt van dr. Trimp is de gereformeerde visie op het pastoraat. Hij geeft daarvan een korte beschrijving die overigens ongeveer alles blootlegt. Dan biedt hij een beschrijving van de moderne zielszorg-concepten. Dit stuk trof mij zeer. Nieuwe dogmatische inzichten zijn mij niet geheel onbekend, maar hier ziet men hun toespitsing op de praxis van het ambtelijke werk. Trimp biedt een zeer deskundige en heldere weergave. Alleen al om dit stuk is het de moeite waard dit boekje te lezen. En dat geldt dan in het bijzonder voor allen die tot het bedrijven pastoraat zijn geroepen; en niet het minst voor allen die zich laten strikken tot het volgen van een 'counseling-training'. Trimp is er echt niet tegen dat wij ons de resultaten van de analyses van de moderne menswetenschappen eigen maken, maar hij wijst wel op hun (verderfelijke) achtergrond en op hun beperktheid. Hij pleit voor een (beperkte) integrade van deze resultaten binnen een zielzorg die waarlijk gereformeerd is naar beginsel en inhoud. Zulk een zielzorg zal zorgvuldig zijn, wijs, zelfkririsch wat de zielzorger zelf betreft, en verder zich bewust van haar mogelijkheden en grenzen. Na lezing blijft de indruk achter, dat de gereformeerde zielzorg, ondanks dit alles, toch een zeker isolement niet kan ontgaan. Zij kan het een en ander van buitenaf opnemen in haar begage, maar zij gaat haar eigen weg. Tenslotte: Is, zo vroeg ik mij af, het pastoraat hier niet heel erg sterk betrokken op de vergeving der zonden? Zijn er niet ook de vragen van de heilstoeëigening, en dan in élke kerk, en in élke gemeente. En als die vragen er niet meer zijn, hebben wij dan wel zo veel gewonnen? Deze vragen doen echter nietS af van mijn grote waardering voor dit boekje. Hierin wordt gereformeerde theologie bedreven, en in rapport met eigen tijd. Ik hoop dat velen er gebruik van zullen maken. De kerk en de gemeenteleden ten goede!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen