Voor eeuwig vrij!

Daar komen ze aan! Het geluid van de vele voetstappen komt steeds dichterbij. Lantarens en fakkels verspreiden een brede lichtkring in de donkere hof. De zogenaamde 'tempelpolitie', gesteund door een flink aantal romeinse soldaten is op zoek naar een 'misdadiger'. Voorop gaat Judas, op zoek naar Jezus. De arrestatie verloopt echter anders dan men had verwacht. Met Zijn discipelen achter Zich treedt Hij Zijn arresteerders tegemoet. Voordat ze iets tot Hem kunnen zeggen spreekt Hij tot hen: Wien zoekt gij? ' In het antwoord klinkt duidelijk de verachting door: 'Jezus de Nazaréner'. Dat was de naam die hen bij het bevel tot arrestatie was ingeprent. Met drie woorden worden ze uit de droom geholpen. 'Ik ben het.' In de oorspronkelijke taal zijn het slechts twee woorden: Ik ben! Het zijn woorden die we vaker zijn tegengekomen in het Johannesevangelie. Dezelfde woorden hebben geklonken in het gesprek met de Samaritaanse vrouw (4 : 26) en bij de storm op zee (6 : 20). Vaak heeft Jezus er Zelf iets aan toegevoegd: 'Ik ben het licht der wereld'; 'Ik ben het Brood des levens'; 'Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven'; 'Ik ben de goede Herder'; 'Ik ben de ware Wijnstok'. Woorden vol Evangelie! Met deze woorden heeft Jezus Zich telkens weer bekend gemaakt en met deze woorden wil Hij Zich ook hier bekend maken, hoewel Hij weet, dat het Zijn dood betekenen zal. Niet de soldaten en zelfs niet Judas hebben in deze hof de zaak in de hand, maar Jezus Zelf! Het 'Licht der wereld' verschijnt uit eigen beweging binnen de Iichtkring van de lantarens en fakkels. Verblindend en ontwapenend! Bewust zoekt Jezus nu Zijn vijanden op, want nu is Zijn ure gekomen. Vrijwillig steekt Hij Zijn hand uit naar de lijdensbeker. Daar is wel wat aan vooraf gegaan: tranen, gebeden en zweet gelijk grote druppelen bloeds; de strijd in de hof, waarin de discipelen niet mee konden komen en waar niemand van ons in kan komen. Christus, de tweede Adam in de hof van Gethsemané, omdat de eerste Adam in de hof van Eden de band met God had gebroken. Dat is wat! Is dat wel eens tot ons door gedrongen? Dat door één mens de zonde in de wereld gekomen is en door de zonde de dood en alzo de dood tot alle mensen doorgegaan is, in welke wij allen ge­zondigd hebben? ! (Rom. 5:12). Wie hoor ik daar stamelen: 'ik ben het!' Tegen U, U alleen heb ik gezondigd en gedaan wat kwaad was in Uw oog! Ik zou me wel willen verbergen voor God. Hoe meer ik op mezelf zie, hoe ellendiger ik me ga voelen. Alle verborgen zonden, alle heimelijke gedachten zijn de Heere bekend. Dat wordt sterven. Dat wordt omkomen! Hoor! Wat is dat? Klinkt daar een stem? "Zie Ik kom om Uw wil te doen o God''. Ja u hoort het goed. Het is dezelfde stem als welke hier klinkt in de hof. 'Ik ben het'. Het is de stem van de eeuwige Zoon van God, Die van eeuwigheid af geen begeerte heeft gehad dan het zoeken en zalig maken wat verloren was. De tweede Adam wil Zich niet voor Zijn arresteerders verborgen houden achter het struikgewas in de Hof van Gethsemané! Vrijwillig wil Hij Zich gevangen laten nemen en laten veroordelen tot de dood aan het kruis.

Uit vrije wil zal Hij Zich stellen onder de vloek en het oordeel van Zijn God en Vader. 'Ik ben het'. Hier spreekt de Priester, Die Zichzelf als het Lam ter slachting aanbiedt. Maar tegelijk is hier ook de Koning aan het woord, die met een enkel woord Zijn vijanden aan Zijn voeten legt. Ze bezwijken stuk voor stuk voor de overmacht waarmee Hij hen tegemoet treedt en toespreekt. Alle wapens blijken overbodig. Zelfs de kus van Judas. Ook hij valt achterover voor de 'Leeuw uit Juda's stam'. Niet Judas zal de 'eer' hebben Jezus over te geven in de handen van de oversten, maar, Jezus Zelf! De overgave is vol overmacht. De profetie van Jesaja gaat hier in vervulling: 'doch Hij zal de aarde slaan met de roede van Zijn mond, en met de adem van Zijn lippen zal Hij de goddeloze doden'. Jezus staat tegenover deze bende als de sterke Held, bij Wie God hulp beschoren heeft. En Hij kan hier alleen zo staan, omdat Hij kort daarvoor gekropen heeft als een worm en geen man. Het geheim van de kracht van deze Koning ligt in Zijn priesterlijke overgave. Gelukkig als we voor deze Koning niet alleen achterover vallen, maar ook voorover mogen vallen. Als we aan Zijn voeten mogen neerzinken en al onze wapens inleveren. Als we buigen mogen onder de overmacht van Zijn Woord, dat ons veroordeelt en van genade spreekt. Levert u de wapens maar in. Geeft u alles maar uit handen, waarmee u uzelf tracht te handhaven voor God. Uw vroomheid incluis! Laat het schild van al uw 'ja-maars' maar vallen. Al te lang hebt u daarmee al de pijlen van het Woord van u afgehouden. Laten we maar eerlijk voor de Heere belijden, dat we ons niet eens willen bekeren. Is dat uw nood geworden? Zink dan maar aan Zijn voeten neer. Hij zal u niet om doen komen. Hij wilde zelfs voor u omkomen! Daarom klinkt het ook in het vervolg van dit tekstgedeelte: 'Ik heb u gezegd, dat Ik het ben. Indien gij dan Mij zoekt, zo laat dezen heengaan'. Als Jezus voor de tweede maal gevraagd heeft: 'Wien zoekt gij' en de soldaten voor de tweede maal geantwoord hebben: 'Jezus de Nazaréner', neemt Hij de Zijnen in bescherming door Zichzelf over te geven. Hij houdt de zaak koninklijk in Zijn hand. Hij stelt Zijn arresteerders een grens: tot Mij mag u komen, maar verder niet. Neem Mij maar gevangen, maar laat de Mijnen vrijuit gaan. Dat klinkt als een bevel, maar het is ook een woord vol ontferming ten opzichte van de bevende en in benauwdheid gedreven discipelen. Deze woorden geven ons regelrecht een blik in het hart van de Herder. 'Ik ben de goede Herder, de goede Herder stelt Zijn leven voor de schapen'. De wolven springen op de schapen af. De satan probeert ze uit Zijn hand te rukken. Maar de Herder gaat voor de schapen staan en spreekt de wolven toe: neem Mij en dood Mij, maar kom niet aan Mijn schapen. Wie zal de liefde van deze Herder kunnen verklaren? De discipelen zijn er zo van in de war geraakt, dat ze op de vlucht zijn geslagen. Maar later hebben ze het verstaan. Johannes heeft er zelf later van mogen getuigen en in zijn eerste brief heeft hij het Evangelie-woord mogen doorgeven: 'Indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, den Rechtvaardige; en Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de gehele wereld'. Zit u er nog mee? Ziet u uw schuld en de vloek? Weet u er geen weg mee? Komt de satan u belagen: heb maar geen hoop meer op God? ! Wat een benauwdheid. Wat een wonder nu dit woord te mogen horen: 'Indien gij Mij zoekt, zo laat dezen heengaan'. De Herder gaat voor u staan. Hij wil Zich als een misdadiger laten arresteren. Hij laadt al de schuld op Zich. Hij onderwerpt Zich aan de vloek, waaronder u en ik van nature liggen. 'Ik ben het'. Met dit woord spreekt Hij de beangstigde discipelen vrij. Zij zouden zichzelf nooit hebben kunnen redden, als Hij niet voor hen in was komen staan. Zijn woorden hebben de discipelen in de ruimte gezet. Zijn Woord zet nog mensen in de ruimte. Wanneer Hij spreekt dan gebeurt het ook. 'Laat dezen heengaan!' Ik voor u! Een woord dat ook nu al de verslagenen van geest en gebrokenen van hart op de ziel gebonden wordt. Hij spreekt u vrij, voor eeuwig vrij!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen