Zijn alle dromen bedrog? (1)

Een recensie en een vraag

Uit een van de Drecht-plaatsen uit het Zuidhollandse kreeg ik een briefkaart met daarboven 'rubriek pastoraat'. En niet omdat de schrijver de door hem gestelde zaak belangrijk genoeg blijkbaar vindt voor de overwegingen, maar omdat de zaak zelf belangrijk genoeg is, ga ik daar graag op in. In een recensie was onze vriend getroffen door een boekbespreking die wees op 'dromen als levensnoodzakelijkheid en wegwijzers naar ons innerlijk'. Daarover nadenkend kwam de schrijver tot de vraag of we op grond van aanwijzingen uit de Heilige Schrift aan droomduidingen moeten doen en mogen doen, behalve binnen de kanonieke Godsopenbaring. Dat is een veelzeggende vraag-zin. Als ook deze mogen we verband leggen tussen het werk van de Heilige Geest en onze dromen na, let wel, na de afgesloten kanon? Daarmee is dan vooral bedoeld de droom als openbaringsmiddel.

Wat zijn dromen?

Dromen zijn bedrog, luidt al een oud gezegde. Menigeen zal geneigd zijn dat te onderstrepen. Dromen we naar en angstig, dan worden we soms badend in het zweet wakker en verzuchten 'gelukkig, 't was maar een droom'. Maar dromen we mooi, dan kunnen we weemoedig, soms met een traan in het oog denken 'jammer, 't was maar een droom'. Geen werkelijkheid. Toch, al komen ze vaak - gelukkig of jammer genoeg - niet uit, daarom zijn dromen nog geen bedrog. Ik schrijf nu af wat wijlen prof. dr. A.H. Edelkoort opmerkt bij de uitleg van Daniël 2, de droom van de koning van Babel, Nebukadnezar: 'dromen zijn onbedriegelijke foto's van onze ziel en tonen, wat er aan wensen, verlangens, strevingen en angsten in ons onbewust zieleleven aanwezig is'. Onze briefschrijver heeft dat ook begrepen. Hij spreekt van psychische ventilatie van dagimpressies. In de nacht is de geest soms onrustig bezig met wat op de dag werd beleefd en niet verwerkt. We houden het maar op onbedriegelijke foto's van ons zieleleven.

Dromen in het oude Oosten

De mens van het oude Oosten beredeneerde niet nuchter, koel-zakelijk dromen. Integendeel deze waren voor hem van grote betekenis. Niet om zielkundige redenen, maar omdat hij vast en zeker geloofde, dat de godheid hem iets wilde meedelen. Hoe hoger de persoon is, die droomt, des te belangrijker is ook de droom zelf. En vooral als in 't oude Oosten een koning droomde. Dat was me wat? Denk maar aan Farao van Egypte. Heel het hof kwam in rep en roer toen de juiste uitleg niet gegeven kon worden. En denk aan Nebukadnezar, die van te voren ervan zich wilde overtuigen, dat hem niets werd wijsgemaakt en een verzonnen uitleg hem gegeven werd. Daarom moesten de wijzen eerst vertellen wat de koning had gedroomd. Dan kon hij ook van de goede uitleg zeker zijn. En dat was een dwaze eis. Een onmogelijk verlangen. Tenminste... onmogelijk voor de mensen, niet onmogelijk bij Israels God.

Dromen in Israel

Menigmaal lezen we in de Schrift, dat de Heere Zich van dromen of visioenen bediende om Zijn openbaring bekend te maken. Edelkoort zegt treffend: ongetwijfeld is het bekend, dat God Zich in den beginne meer dan eens van dromen als middel bediend heeft. Wie denkt niet terstond aan de droom van Jakob bij Bethel? Let wel: in den beginne, in de tijd dus, dat de Godsopenbaring nog niet op Schrift en ook nog niet afgesloten was. Ja toen heeft God in Zijn vrijmacht Zich vaak geopenbaard aan Zijn knechten en kinderen, of ze nu sliepen en droomden of dat ze wakker waren en een visioen, een gezicht zagen. Ook Jozef zag in een droom, dat de Engel des Heeren bij hem stond om hem op te wekken met Maria en het Kindeke te vluchten voor Herodes naar Egypte. Maar... we zijn er nog niet! Pinksteren immers? ? ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen