Wat heb je aan het geloof?

Wat heb je nu eigenlijk aan het geloof? Dat is een vraag, die je nog al eens tegenkomt. Een vraag, waarop velen ook niet direct het juiste antwoord zullen of kunnen geven. Als we willen weten, wat het geloof is en wat je er aan hebt, dan kunnen we hier bij Paulus terecht. En dan gaat het vandaag niet om een verhaal, dat op de studeerkamer is uitgedacht, maar om iets dat ontstaan is in de nood van het leven. Leest u het hoofdstuk er maar op na. Paulus zit op een schip. Maar naar menselijk inzicht is de toestand van dat schip met zijn bemanning hopeloos. Het schip is reddeloos, en de opvarenden zijn redeloos en radeloos. Men is zonder uitzicht op behoud. Men eet niet meer, maar men ligt in doffe moedeloosheid neer. In die situatie ontvangt Paulus een goddelijke boodschap door middel van een engel. En nu geeft Paulus deze boodschap, die de redding van alle opvarenden belooft, vol vertrouwen door aan zijn omgeving. Hij kan dit doen en hij durft dat te doen, omdat hij het volle vertrouwen in zijn God heeft, dat de boodschap vervuld zal worden. Want ik geloof Gode, dat het alzo zal zijn, gelijkerwijs het mij gezegd is.

Dat is het geloof ten voeten uitgetekend. Dat is het volkomen durven wagen met God„ met wat Hij belooft. Dat geloof is 'geen mooi weer' geloof, een geloof van iemand, die het allemaal meezit en waarbij het allemaal op rolletjes loopt. Dan lijkt het niet moeilijk: Als alles je meezit en je aan alle kanten omringd bent met zegen en voorspoed, dan kan je best zeggen: Ik geloof God, want dan is de Heere immers degene, die je dit alles geeft. Ik denk dat een ieder, die een beetje thuis is in zijn eigen hart, hier al beschaamd het hoofd moet laten hangen. Wees maar eerlijk, wij zeggen het niet zo gauw, maar wanneer het moeilijk wordt, wanneer alles tegen gaat zitten, dan laten we het zeker afweten. Dan zitten we boordevol vragen en dan zeggen we: Hoe kan dat? Waarom is dat nu? Waarom juist ik? Waarom ik zo'n kruis? Want dan wordt er aan je geschud. Net als bij Paulus. Want het is mooi, dat hij zo'n boodschap krijgt, maar hoe zou dat nu ooit te­ recht moeten komen? Alle omstandigheden wijzen toch op het tegendeel, van wat de Heere belooft. Het enige wat Paulus ziet is een bulderende storm, een krakend schip, opgezweepte golven en opvarenden, die zich neergelegd hebben bij hun ondergang. Zou het geloof van Paulus ook niet in de storm gekomen zijn en wordt het niet aan alle kanten beproefd? Wij zouden zeggen: Man, dwaas gebruik je ogen en je oren toch eens. Zie je dan niet, hoe hachelijk de toestand is? Je hebt je verstand toch, er blijft immers niets van over, straks vergaan we met man en muis! Het zou toch begrijpelijk zijn, als dat gebeuren zou?

Maar toch... zegt Paulus, maar toch, ik geloof Gode. Ik vertrouw op God, dat het beloofde vervuld zal worden.

Ja zegt u, maar waar baseer je dat op? Waarop steunt dat geloof van jou eigenlijk, Paulus? Wel, zou hij zeggen: Dat is toch duidelijk, dat heeft de Heere gezegd. De Heere God Zelf zond mij een engel, die mij deze boodschap gaf. En wat Hij zegt, zal gebeuren. Het is Gods getuigenis, dat eeuwig zeker is. Ja zegt u, dat kan, als er ook een engel bij je komt. Stil eens even, wilt u niet teveel naar die engel kijken. Het is waar, zo openbaarde de Heere zich in die tijd vaker. Maar de Bijbel, die wij hebben, dat is hetzelfde Woord, als toen, en daarmee komt de Heere nu tot ons. Dat Woord is niet van mensen, of door de wil van een mens voortgebracht, maar door de Heilige Geest hebben mensen het gesproken en geschreven. Het is Gods Woord. En dat Woord eist van ons, geloof en bekering. Geloof, dat wil zeggen, dat ik dit vertrouwen heb, dat het zal gaan zoals God gezegd heeft tegen mij. Wat zegt Hij dan? Hij zegt, dat ik een schuldenaar ben. Dat ik Hem moedwillig en vrijwillig de rug heb toegekeerd. Dat ik een mens ben, die nog steeds Hem niet wil toelaten in mijn leven en dat ik Hem niet liefheb. Dat ik schipbreuk zal lijden waarbij ik voor eeuwig zal omkomen. Gelooft u dat? Gelooft u dat echt?

Maar de Heere zegt ook nog iets anders, namelijk: Wie in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven.

Geloven gaat altijd over deze twee dingen. En denk dan maar niet, dat het in het leven, ook niet in dat van Gods kinderen altijd mooi weer is. Dan kan de storm zo maar de kop opsteken. Dan kunnen stormen van twijfel zo maar tegen ons levensscheepje beuken. En de vraag komt in je op: Zullen wij, wij, die van dag tot dag afdwalen van Hem, Hem bedroeven met onze zonden, wij die de schuld dagelijks groter maken, ooit in de veilige haven komen?

En de wind giert om die verbrijzelde heen: God is Rechter, Die beslist. De storm valt op je aan: Vervloekt is een ieder, die niet blijft in al hetgeen geschreven staat in het boek der Wet om dat te doen.

Laten we ons toch maar geen illussies maken. Laten we maar niet denken, dat het wel mee zal vallen, want het valt niet mee. Het is nog veel erger, dan u en ik denken. Ach, hoor ik er één zeggen, maar wie kan dan zalig worden. Is het dan niet onmogelijk? Jazeker, bij ons mensen wel, maar het is mogelijk bij God, want Zijn Woord zegt ook: Het bloed van Jezus Christus Zijn Zoon reinigt van alle zonden.

Dat Woord van God blijft onwankelbaar staan, temidden van alle stormen. Ja zelfs midden in de dood, want dat Woord blijft in eeuwigheid.

Als wij geloven mogen, en dat is een gave, en we maken dat geloof los van het Woord, dan houden we niets meer over, dan worden we overgeleverd aan onszelf. Geloven, betekent je hand leggen op dat Woord, er amen op zeggen, ook als het tegen alles ingaat. En wanneer dat de grond is van het geloof, dan heb je er ook wat aan. Ook dat laat de geschiedenis duidelijk zien. Vanuit dat rotsvaste vertrouwen op God, gaat Paulus leiding geven aan de opvarenden. Hij zegt, dat ze moeten eten, omdat ze het anders niet kunnen volhouden. En... en dat mag ons wel verwonderen: zijn leiding wordt aanvaard zonder tegenspreken. Paulus, o hij ziet net zo goed als de anderen, de nood om zich heen. Hij loopt niet met oogkleppen op. Integendeel. Maar vanuit en met Gods boodschap treedt hij de nood tegemoet en worden de zaken geregeld. Geloof is een zaak voor mensen, die midden in het leven staan. Van mensen, die uit Gods mond Zijn Woord hebben gehoord en daar troost uit putten. Zo te geloven als Paulus betekent dat je niet meer bevreesd hoeft te zijn. Zo te geloven is weten, datje met lichaam en ziel het eigendom bent, van Jezus Christus, uw Zaligmaker. Heeft u dat geloof? Hoe zou u ooit behouden moeten worden, als u dat niet heeft? Dan zult u schipbreuk lijden. Hoe krijgt u dat geloof? Dat geloof schenkt Hij op het gebed. Wie Hem aanroept in de nood (en is dat geen nood zo in de storm te zijn? ) vindt Zijn gunst oneindig groot. Bij Hem is redding. Bij Hem is hulp.

En als we Hem dan zo hebben leren kennen in ons leven, dan mag het stormen, dan mogen de golven opgezweept worden, dan mag het lijken, alsof je tenonder gaat, dan mag zelfs de dood in al zijn verschrikking op je afkomen, nochtans zal ik het zeggen: Wij dan hebben altijd goede moed. Dat ligt niet aan ons, maar alleen aan Hem. Maar zo gaat in het leven van Gods kinderen in vervulling, waarmee dit hoofdstuk eindigt; en alzo is het geschied, dat zij allen behouden werden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen