Een roep tot de hemel

Het Pinksterfeest ligt weer achter ons. Tot advent vieren we nu geen feest meer. Vandaar dat de tijd, die we nu zijn ingegaan, wel genoemd wordt 'de feestloze periode van het kerkelijk jaar'. En toch is het niet zo, dat met de uitstorting van de Heilige Geest de grote heilsfeiten van God nu ook afgesloten zijn. Er valt nog een rijkere zegen van God te verwachten. De bedeling van de Geest waarin we nu leven, is nog niet de volmaakte. Het volmaakte moet nog komen.

Wat met Pinksteren is begonnen, zal eens voleindigd worden. Het binnenhalen van de oogst begint op het Pinksterfeest in Jeruzalem. Drieduizend mensen komen tot geloof in Jezus Christus, de gekruisigde en opgestane Heere. Daar begon de schare, die straks niemand meer tellen kan, aan te treden. Maar God zal Zijn heilswerk op aarde volmaken en volmaken!

Daar wijst ook onze tekst heen: 'en de Geest en de bruid zeggen: Kom!'. Dit roepen van de Geest en de bruid is een antwoord op de roep van de Bruidegom. Tot drie keer toe heeft Hij gezegd: 'Ziet, Ik kom haastiglijk'. Onze tekst is gesteld in telegramstijl. Achter deze enkele woorden ligt een wereld van verlangen en heimwee. De Geest en de bruid verlangen naar de Bruidegom.

Allereerst is het de Geest, die zegt: Kom! En dat is geen wonder. Het is de Heilige Geest, die plaats maakt voor de Heere Jezus in onze harten. Zonder de werking van de Heilige Geest vraagt niemand naar God, zoekt niemand naar God. Die Geest is rusteloos bezig, onderdanen te winnen voor het Koninkrijk van Christus. Hoe meer hoe liever, want daarin wordt Christus verheerlijkt. 'Die zal Mij verheerlijken, heeft Jezus immers gezegd want Hij zal het uit het Mijne nemen en het u verkondigen'. En zo is die Geest aldoor bezig een Bruidsgemeente te werven voor de hemelse Bruidegom. Ja Hij werkt zó in de bruidskerk, dat ze de wederkomst van Christus gaat verwachten. Dat ze eenmaal zonder vlek en rimpel aan haar Bruidegom zal worden voorgesteld. Naar die dag ziet de Geest met eerbied gesproken uit. Dat al Zijn werk klaar is en Hij Zijn werk zal kunnen neerleggen. Daarom zegt Hij: Kom!

De Geest roept óók om de komst van Christus omdat Zijn werkterrein nog op deze aarde is. En wat ontmoet Hij daar? De macht van de duivel. Elke dag opnieuw moet Hij het opnemen tegen de vele antigeesten. En ze zullen, naarmate de grote dag van de wederkomst nadert, nog veel groter worden. Veel is er ook wat de Geest tegenkomt in de bruidskerk dat niet is tot verheerlijking van Christus. Hij wordt zo vaak in Zijn werk tegengestaan. Er is een bedroeven van de Geest. Het vlees strijdt tegen de Geest. Onze zonden, onze kilheid, ons slordig geestelijk leven doet de Geest smart om Christus. Maar dan als de Heere komt is het uit met al die invloeden. De satan zal voor eeuwig geworpen worden in de buitenste duisternis. Gods Kerk zal als een reine bruid geleid worden in de bruiloftszaal. Is het geen wonder dat de Geest zegt: Kom!? Dat Hij uitziet naar die dag, dat Hij Zijn werk kan neerleggen tot eer van de Vader, de Zoon en van Zichzelf? De Geest zegt Zelf: Kom! Dan zal die dag van de wederkomst van Christus ook komen. Dwars tegen alle tegenstand in de wereld en ons boze hart in. Is dat niet een grote troost voor allen, die de Heere vrezen? De Heilige Geest zal niet laten varen wat Zijn hand begon!

'En de Geest en de bruid zeggen: Kom!'. Ja ook de bruid roept: Kom! Beter gezegd: het is de Geest, Die in haar bidt. Want de Geest wil niets liever dan dat de Bruidegom en Zijn bruid voorgoed bij elkaar zullen zijn. Daar bidt de Geest om en de bruid gaat het meebidden. De bruid, wie dat is? De Gemeente van de Heere Jezus Christus. Allen, die overwonnen zijn door het Woord. Allen, die getrokken zijn door de Geest. Bruid en Bruidegom, een verhouding die vaak in de Bijbel wordt getekend. Was er voorheen in haar iets aantrekkelijks? Integendeel! Je vraagt je af wat heeft de Bruidegom in haar gezien. Totaal niets. En toch de verkoren bruid! Hoe bestaat het. Liefgehad met een eeuwige liefde en getrokken met goedertierenheid. Hoe is het mogelijk. Door de Vader aan Christus gegeven. Door Jezus, haar Bruidegom gekocht en betaald met Zijn dierbaar bloed. Onbegrijpelijk. Zie hier een Bruidegom, die een bruid werft en zoekt, die van huis uit niet naar Hem vraagt. Dat kan ons toch zeker wel bemoedigen, als we zeggen, wat zou Hij in mij kunnen zien? Deze Bruidegom ziet naar haar om. Hoort de apostel der liefde: Ik heb Hem lief omdat Hij mij eerst heeft liefgehad. Dat kan toch zeker niet anders? Liefde kan wel veel woorden vinden maar ze heeft niet meer dan drie letters nodig, kom! De Geest roept: Kom! Zij gaat ook meeroepen: Kom! Zijn komen is Zijn eer. Haar thuiskomen is Zijn gloriedag. Maar dan zal ook de heerlijkheid van de Bruidegom, de heerlijkheid van de bruid zijn. Hier kent zij nog een strijd, in de wereld vol disharmonie. Is die strijd er ook bij ons? Dat is nodig! In Romeinen 8 horen we het zuchten van Gods kinderen. Zelfs is er sprake van een drieërlei zuchten. Maar als Christus komt . . .

Is het geen wonder dat de bruid roept: Kom!? Groot zal de dag van de wederkomst zijn voor de bruid. Vreselijk zal die dag zijn voor de goddelozen. Daarom: waakt! Zoekt de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn!

'En de Geest en de bruid zeggen: Kom!'. Bidden we dit gebed mee? Leeft dat verlangen naar de komst van de Bruidegom in ons hart? Zo niet, is er dan met de liefde iets niet in orde? Als de bruid geen verlangen kent naar de huwelijksdag dan klopt er toch iets niet? Kan de gemeente van Christus de Bruidegom dan soms missen?

Nodig is de geest van Pinksteren, die leert meeroepen: Kom!

Maranatha, Jezus komt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen