Vigilia

Pas hebben we weer een 'vigilia' gehouden als gemeente. Dat betekent dat we enkele uren wakker zijn gebleven om vooral te bidden. Een nieuwe ervaring voor mij, die 'vigilia's'. Ik zal u er wat van vertellen.

Het eerste deel van de avond bekeken we de uitslag van een door ons gehouden enquête met betrekking tot de vraag op welke manier we het best iets van de concrete noden kunnen helpen lenigen in de buurt. Het is echt fijn na zo'n gesprek een vigilia te hebben. We beginnen met zingen. Ja, wanneer zingen we eigenlijk niet! Er gaat geen enkele bijeenkomst voorbij of we zingen. Na een korte meditatie is er dan de gelegenheid om de zorgen en vreugden uit te spreken, waarvoor we bidden en danken kunnen. Hermano Arturo heeft nog steeds geen werk. Familie Vilcamango moet het huis uit dat ze bewonen. Enz. We knielen neer voor de eerste gebedsronde. Zo tillen we samen aan de problemen en laten we ons samen opluchten door de dankzegging. Te zamen vestigen we al onze hoop op onze Zaligmaker.

Inmiddels is het twaalf uur geweest. We drinken een kop koffie. Dan moet ik wat vertellen over de korte geschiedenis van onze gemeente en over wat ons in de toekomst allemaal te doen staat. In de tweede gebedsronde leggen we meer nadruk op de voorbede voor het werk der gemeente, voor het te beginnen sociale werk (enquête) en voor de buren, de maatschappij en de regering. Het is hartverwarmend hoe vrijmoedig, gemotiveerd en (soms) geëmotioneerd men bidt. Een meisje van 18 zegt: 'Heere Jezus, wat zou het fijn zijn dat U ons zó zou vinden als U terugkomt.'

Het is half drie als we naar huis gaan. Laat? Nee, zeggen ze, want hoe lang duren de feesten hier wel niet (tot zes uur!); kunnen wij dan als gemeente niet een paar uur langer opblijven op een vrijdagavond? Ik moet denken aan het verwijt van Jezus aan zijn discipelen: Kunt gij dan niet één uur met Mij waken?

Als het voor ons werk is, dan kunnen we nog wel eens een (halve) nacht doorwerken. Wij zijn immers ijverige calvinisten. Toch kennen wij in Nederland het gebruik van een vigilia niet. Gelukkig zijn er wel gelovige gemeenteleden die, als ze 's nachts niet kunnen slapen, hun bijbel lezen en bidden, maar samen een paar uur de ogen openhouden om te waken en te bidden . . .

Dat wij het hier in Peru doen is vanwege de invloed van andere kerken en daar onze gemeente samengesteld is uit verschillend protestants pluimage (mede een gevolg van een nieuwe kerk in een nieuwe wijk) stelde iemand het voor: Waarom houden we geen vigilia? Ja, waarom eigenlijk niet? Is het niet bijbels?

Ik heb mijn woordenboeken en concordanties geraadpleegd en ben tot de conclusie gekomen, dat het waken nauw met de (weder)komst van Christus verbonden is (1 Cor. 16, 13; Matth. 24, 42; 25, 13; 1 Thes. 5, 6; 1 Petr. 4, 7), te maken heeft met het nieuwe leven uit de opstanding van Christus (Ef. 5, 1-21), vaak samengaat met bidden en vasten (Hand. 2, 42; Col. 4, 2; Matth. 26, 41; Luc. 21, 36; Ef. 6, 18; 2 Cor. 6, 5; 11, 27) en beoefend wordt door nuchtere christenen (1 Thes. 5, 6.8; 1 Petr. 5, 8), die ogen en oren goed open hebben in deze wereld om tegen de duivel en zijn ganse rijk te strijden.

Nu weet ik wel dat waken vooral figuurlijk gebruikt wordt en het dus niet betekent, dat we nooit mogen slapen. Maar anderzijds moeten we er ook niet de conclusie uit trekken, dat we nooit samen mogen afspreken om een paar uur minder te slapen en meer te bidden. Alleen beslis je zoiets niet gauw. We hebben de stimulans en de structuren nodig van de gemeente om ons in ons persoonlijk geloofsleven te helpen. Persoonlijk geloven is helaas nogal eens verward met individueel geloven.

Het is dus zowaar geen ongegronde conclusie als ik zeg, dat het niet juist is als we in Holland uren discussiëren, vergaderen en wellicht wakkerliggen over allerlei kwesties en nog geen uur samen kunnen waken om te bidden. Het heeft een breed bijbels fundament. Breder dan die zaken waar wij ons soms zo druk om maken en waar wij zoveel energie aan verspillen. We zijn er zo moe van dat we geen tijd over hebben om te bidden.

Wanneer organiseert uw gemeente een vigilia? Als er twee of drie aanwezig zijn is het al genoeg!

Lima, Peru

L. W. Smelt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen