Acupunctuur

'De laatste tijd loop ik nogal eens op tegen mensen die zich onder behandeling hebben laten stellen van een acupuncturist', schrijft een lezer. Hoe moeten we daarover denken? Een duidelijke vraag.

China

Het woord zegt het al: acus=naald, pungere = steken. Acupunctuur is een geneeswijze waarbij gebruik gemaakt wordt van kleine naalden, die op zeer bepaalde plaatsen in de huid worden gestoken. Als er ziekte is is het evenwicht in het lichaam verstoord, zegt de acupuncturist. Acupunctuur herstelt het evenwicht en de ziekte verdwijnt. Acupunctuur komt uit China en is al zeer oud (minstens 1500 jaar voor Christus). Volgens een oude legende werd een soldaat, die door een pijl getroffen werd, genezen van een ziekte waaraan hij jaren had geleden. Daaruit groeide de gedachte om bepaalde ziektes te behandelen met scherpe voorwerpen. Aanvankelijk waren deze voorwerpen van steen, ivoor, brons of ijzer. In een vroeger stadium werden ook wel scherpe doornen gebruikt. Later is de methode verfijnd.

Sinds eeuwen is acupunctuur een belangrijke geneeswijze in China. In de 70-er jaren trokken enkele vooraanstaande Amerikaanse artsen naar China voor nader onderzoek. Ze waren zeer onder de indruk van de dikwijls verbluffende resultaten. Zeer pijnlijke operaties werden zonder narcose pijnloos door acupunctuur uitgevoerd.

Ook in Egypte heeft men geschriften gevonden, die wijzen op bekendheid met acupunctuur. In Noord-Europa heeft men naalden gevonden, die mogelijk voor acupunctuur zijn gebruikt. In 1683 schrijft een nederlandse chirurgijn, werkzaam bij de Oost-Indische Compagnie, dat hij met deze methode in aanraking was gekomen. De acupunctuur vond in ons land echter nog geen ingang.

Yin en Yang

De verklaring van de werking van acupunctuur gaat terug op de Chinese filosofie. Deze zegt: een van de basisbeginselen van het heelal is het evenwicht tussen yin en yang, welk beginsel ook geldt voor ons lichaam. Sommige organen in ons lichaam zijn yin-organen, andere yang-organen. Tussen yin en yang moet evenwicht zijn, wil het lichaam gezond zijn. Verstoring van het evenwicht (ziekte!) is op te heffen door op bepaalde plaatsen in de huid te prikken. Het menselijk lichaam heeft namelijk twaalf 'banen', de zgn. meridianen, aan beide zijden van het lichaam, en een aantal nevenmeridianen. Op deze meridianen liggen bepaalde punten (plm. 1000 in totaal), die een te veel of te weinig aan levensenergie (Tsji) kunnen af-of aanvoeren, waardoor het evenwicht in het lichaam wordt hersteld.

Om de prikpunten te kennen is een zeer gedegen kennis en ervaring nodig, anders zou meer schade aangebracht worden dan goed gedaan. Een ervaren acupuncturist kan de punten met zijn geoefende vingers voelen. Tegenwoordig wordt ook wel electrisch afgetast waar de punten zich bevinden, wat mogelijk is, omdat de punten een andere electrische weerstand blijken te hebben dan elders de huid. De naalden zijn 1 tot 40 cm lang. Het aantal naalden dat gebruikt wordt is verschillend: van 1 tot enkele tientallen. Sommige acupuncturisten gebruiken zilveren of gouden naalden, de meesten staal. De tijdsduur van de naalden op het lichaam varieert van een paar seconden tot enige uren.

Er zijn ook andere vormen van acupunctuur. Er is bijv. ook acupressuur (zonder naalden; drukken met de vingertoppen), electro-acupunctuur (toevoegen van lichte electrische impulsen op de punten) en ooracupunctuur (de prikpunten bevinden zich hierbij uitsluitend in de oorschelp; oor-acupunctuur wordt vooral toegepast bij nicotine- of drugsverslaving).

Filosofie

De Chinese filosofie gaat nog veel verder. Zij zegt: het gehele heelal bestaat uit yin- en yang-'organen'. Yang is bijv. de zon, het mannelijke, het gevende, het scheppende. Yin is de aarde, het vrouwelijke, het ontvangende, het gevolg. Het gehele heelal is afhankelijk van het evenwicht tussen yin en yang. Deze filosofie heeft weer te maken met het tauisme, de oude religie van China, waarin geen plaats is voor een scheppende God. Geen wonder, dat velen met acupunctuur grote moeite hebben.

Verbreiding

Acupunctuur wordt sinds enkele decennia ook in vele westerse landen toegepast: Duitsland, Engeland, Oostenrijk, Zwitserland, e.a. Frankrijk telt meer dan 600 acupuncturisten. In Parijs en Lyon zijn klinieken voor acupunctuur. Ons land heeft sinds 1973 een Ned. Artsen Acupunctuur Vereniging, met plm. 100 leden. Toegelaten tot de studie van acupunctuur worden uitsluitend bevoegde artsen. Daarnaast is er ook de Ned. Vereniging voor Acupunctuur (1977), met eveneens een 100 leden, welke echter geen arts zijn.

Dat acupunctuur in ons land als een verantwoorde geneeswijze wordt geaccepteerd blijkt o.a. uit het feit, dat kosten die gemaakt zijn voor acupunctuur (mits door bevoegde artsen!!) door de meeste ziekenfondsen vergoed worden.

Er zijn statistieken die willen aantonen, dat acupunctuur met goed resultaat wordt toegepast. Met die statistieken zal men echter voorzichtig moeten zijn. Bovendien zijn er grote verschillen naar gelang de aandoeningen die een zieke heeft. Erfelijke aandoeningen en bijv. kanker kunnen niet met acupunctuur genezen worden, lees ik ergens; hoogstens kan men iets doen aan pijnbestrijding.

Occult

Er zijn christenen die acupunctuur ronduit afwijzen als in strijd met het christelijk belijden. Zo rekent dr. W. J. Ouweneel in zijn boek 'Het domein van de slang' acupunctuur tot de occulte geneeswijzen, niet-aanvaardbaar voor een christen. Hoewel ik grote waardering heb voor veel wat dr. Ouweneel schrijft, meen ik toch dat zijn oordeel ongenuanceerd is. Ouweneel verzet zich bijv. ook tegen de homeopathie en spreekt bijv. van de 'terug naar de natuur manier' van veel mensen. Daarin ga ik beslist niet met hem mee. Anderen zeggen: acupunctuur helpt alleen voor mensen, die erin geloven, en: men moet zich ervoor open stellen, er is een zeker 'geloof' voor nodig. Ook dat deel ik niet. Heel eenvoudig: acupunc­tuur gaat ook op voor dieren, die bij ziekte eveneens met naalden behandeld kunnen worden.

Andere christenen wijzen acupunctuur af omdat deze gebaseerd is op de Chinese, tauistische filosofie. Is dat echter waar? Moeten we het niet heel anders zeggen: is acupunctuur gebaseerd op de Chinese filosofie of is andersom de Chinese filosofie (het yin-yang-principe) alleen maar een verklaring voor acupunctuur, welke verklaring we afwijzen? Waarom zou de gedachte van harmonie tussen verschillende organen van het lichaam een gedachte zijn, die alleen aan de Chinese filosofie is toe te schrijven? Het is zeer de vraag of we het er niet geheel los van kunnen zien. Zelfs al zou de acupuncturist het Chinese tauïsme aanhangen. Voorbeeld: een arts, die atheïst is, kan een goede arts zijn, ook al gelooft hij dat het leven ophoudt bij de dood. Waarmee ik uiteraard niet wil zeggen, dat het niet zeer belangrijk is welke arts we hebben, zéker gezien de vele ethische vragen in onze tijd.

Westerse geneeswijze

Zouden we een geneeswijze die uit China komt bij voorbaat moeten afwijzen? Hoe zit het dan met onze westerse geneeswijze? Welke achtergronden heeft die? Zijn we daar altijd gelukkig mee? Zijn we bijv. niet in heel veel opzichten weggegroeid van datgene wat God in de natuur heeft gelegd? Wat een medicijnen slikken velen, wat een chemische middelen nemen velen tot zich, hoeveel mensen moeten jaarlijks behandeld worden tegen medicijnvergiftiging! Het technisch kunnen van onze westerse geneeskunde is zo groot dat het kon komen tot genetische manipulatie, abortus en euthanasie.

Voorzichtig

Ik denk dat het nodig is met name in onze tijd met elke geneeswijze voorzichtig te zijn. Hoe gemakkelijk lopen mensen naar een alternatieve genezer. Of naar een magnetiseur of iriskopist. Daar liggen voor mij veel grotere bezwaren. Bij het magnetisme of de iriskopie liggen de gaven nl. in de persoon die het beoefent, en die gaven zijn moeilijk te verklaren. Bij de acupunctuur gaat het niet om bijzondere (of occulte) gaven, acupunctuur is een geneeswijze die elke arts zich door studie eigen kan maken, hij zij christen of geen christen.

Met nadruk zegt ik: arts. Belangrijk is dat een acupuncturist een arts is. Deze heeft zijn grondige artsenstudie achter de rug en zal meer doen dan alleen de diagnose stellen of behandelen door middel van acupunctuur. Belangrijk is ook, dat men overleg heeft met de huisarts. Men is er dan van verzekerd, dat men niet bij een occulte genezer is terechtgekomen, die misschien wel de pijn kan verzachten of wegnemen, maar de kwaal zelf laat bestaan. Wel vervagen de grenzen als de acupuncturist zich ook met occulte zaken bezig houdt, maar dat geldt van iedere andere arts.

Bestaat niet het gevaar, dat we ons vertrouwen gaan stellen op de acupunctuur? Dat gevaar bestaat altijd, ook bij de westerse geneeskunst. Een arts is hooguit een middel in Gods hand tot genezing. We zijn er ons diep van bewust, dat er nog een hogere 'genezing' nodig is: Gods genade in Christus, voor zieken en gezonden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen