Contacten tussen de christelijke school en het gezin

Het gezin wordt in onze maatschappij vaak een vluchtheuvel genoemd. De maatschappij is hard en zakelijk, maar de mens heeft behoefte aan persoonlijk contact.

In de maatschappij rekent men met het aantal en zijn invloed (denk aan de verschillende grote organisaties), in het gezin telt de enkeling.

In de maatschappij vindt men de bureaucratie, in het gezin heeft het individu een zeer grote mate van vrijheid èn zelfstandigheid.

In de maatschappij is de enkeling een nummer, in het gezin is hij iemand. De maatschappij frustreert de enkeling.

Het gezin geeft de mogelijkheid tot persoonlijke uitgroei in levend contact met anderen.

Het gezin is de plaats waar de mens 'thuis' is, waar hij 'mens' kan zijn. Gezin en maatschappij zijn helaas sterk uit elkaar gegroeid.

Toenemende onkerkelijkheid

De toenemende onkerkelijkheid, samenhangend met het steeds verder voortschrijdend proces van de secularisatie, betekent dat hoe langer hoe meer kinderen een christelijke opvoeding missen. Op de christelijke scholen worden we dagelijks geconfronteerd met de gevolgen van deze onkerkelijkheid.

Een groot aantal leerlingen weet van huis uit niet meer van zonde, berouw, verlossing, genade en dankbaarheid.

Veel gezinnen leven zonder toekomstverwachting, zonder uitzicht, zonder werkelijk perspectief Het gebrek aan blijdschap, aan opgewektheid, aan moed en aan trouw, dat we in veel gezinnen tegenkomen, is in wezen een religieuze kwestie.

Deze toestand, waarin de mens zich niet meer bezint op zijn eigenlijke wezen, zijn religieus-zijn, maar zich laat gaan, zich laat drijven in de dagelijkse omgang met de medemens, is een gevolg van het feit dat de mens de zin van het mens-zijn niet meer verstaat, niet meer verstaan vd\ en niet meer verstaan kan!

Het gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel, de devaluatie van de normen en waarden, de crisis in de gezagsverhoudingen in het gezin laten onze leerlingen niet onaangetast.

Wanneer niet het geloof in God en het verbonden-zijn met de Heere Jezus een belangrijke plaats innemen bij de opvoeding van onze kinderen, is er geen sprake meer van een christelijke opvoeding.

Ook het christelijk huisgezin staat anders dan vroeger tegenover de school, de eigen school met de bijbel.

We moeten hier helaas constateren, dat gezin en school uiteengroeien.

Een taak voor de christelijke school

Wanneer de opvoeders binnen het gezin tekort schieten, kan en mag de school niet afzijdig blijven.

Het gezin kan door de opvoeding binnen de school worden beïnvloed. Een vertrouwensrelatie is hiervoor zeker noodzakelijk. Ontbreekt deze relatie, dan zal de school moeten proberen ze te vormen of — wanneer ze wel aanwezig was — te herstellen.

Een belangrijke taak voor de school is het vertrouwen van het gezin te verwerven, te behouden en te versterken. De werkers in de school moeten bereid zijn alle noodzakelijke hulp — binnen de grenzen van haar bevoegdheid — aan het gezin te verlenen.

Om dit te kunnen moet binnen de muren van de school elke dag ernstig worden gewerkt om christelijke school te zijn. Dan mag de christelijke school niet identiek zijn aan de openbare school plus een paar uren bijbelkennis per week. Dan moet het Evangelie de kracht zijn, waaruit wordt geleefd door onderwijsgevenden in de onderlinge verhoudingen, de toewijding tot het werk en in de bereidheid tot dienen.

Dat er binnen een school wel eens meningsverschillen of zelfs conflicten voorkomen, is op zichzelf geen abnormaal verschijnsel. Deze conflicten mogen beslist nooit blijven zitten, want anders blokkeren we voor de kinderen de weg tot God en wordt de gezinsopvoeding negatief beïnvloed;

Het christelijke zit niet uitsluitend in het gebed en de bijbelvertelling, maar in de gehele sfeer in de school.

Het 'leerkracht-zijn' vraagt een sterk roepingsbesef en een groot idealisme! Het karakter van de christelijke school wordt bepaald door de leerkrachten. Zij bepalen de sfeer, de geest van de school. De invloed van de school op de kinderen en dus ook de gezinnen, is de invloed en de indruk van hen en hun werk. Hun persoonlijkheid zet een stempel op de school waarin ze werken. Christen-leerkrachtzijn betekent: zich steeds weer bezinnen op het werk, voortdurend bezig zijn met zelfvemieuwing vanuit het Evangelie.

Dr. J. H. Gunning schreef: 'De leerkracht in de school met de bijbel moet zijn: een werker, een gever, een diener!'

Deze leerkracht stelt zichzelf steeds allerlei vragen:

'Hoe is mijn voorbereiding van de lessen?

Hoe ben ik bezig met mijn bijbelvertelling?

Was mijn optreden tegen die jongen rechtvaardig?

Waarom werd ik driftig?

Besteed ik voldoende zorg aan de kinderen die het moeilijk hebben?

Hoeveel gezinnen, waaruit ik leerlingen in mijn groep heb, ken ik?

Ben ik trouw in het bezoeken van de gezinnen?

Woeker ik met mijn tijd (ook tijdens mijn werkzaamheden met de leerlingen)?

Heb ik God zo lief dat het in mijn omgang met de leerlingen en met de collega's uitgesproken of onuitgesproken tot uiting komt? '

Genoeg hierover, want we kunnen nog lang doorgaan.

Diverse middelen

Om aan een goed contact tussen de school en de gezinnen te bouwen, kunnen verschillende middelen worden gebruikt.

We denken hierbij in de eerste plaats aan het ouderbezoek. Tijdens dit bezoek worden soms dingen ontdekt, die voor de opvoeding van het kind in het algemeen en voor het onderwijs op de school, bijzonder schadelijk kunnen zijn. Dan is hetenze taak om te helpen, te ondersteunen en voorlichting te geven.

Het ouderbezoek is van zo grote waarde, dat geen enkele leerkracht zich hieraan mag onttrekken. We moeten er een gewoonte van maken om minstens één maal per jaar de gezinnen van de leerlingen uit de eigen groep te bezoeken.

Wie op ouderbezoek is, moet luisteren. Wie niet luisteren kan is vaak iemand, die vol is van zichzelf Dergelijke mensen zijn zelfs als ze 'luisteren' bezig met zichzelf Ze zijn vervuld van hun flinkheid, hun ervaringen, hun kennis en prestaties. De situatie van de ander dient slechts als brug om weer bij zichzelf uit te komen.

Wanneer de leerkracht het gezin goed wil leren kennen en de leerlingen beter wil leren begrijpen, dan is een kennismaking met de moeder alleen niet voldoende. Voor het verkrijgen van een indruk van het gezin en van de opvoedkundige kwaliteiten van de ouders is kennismaking met beide ouders noodzakelijk.

Een ander middel om contacten te leggen tussen school en gezin is de ouderavond. Tijdens een dergelijke avond kan er een zinvolle ontmoeting plaatsvinden rond een thema of men kan samen als ouders en leerkrachten aktief bezig zijn. De leerkrachten van de school moeten altijd de mogelijkheid bieden voor een rustig gesprek.

Een ander niet onbelangrijk middel is een goede schoolkrant. Men kan onderwerpen van algemeen belang aan de orde stellen. Tevens kan in deze krant aandacht besteed worden aan onderwijskundige ontwikkelingen. De identiteit van de school moet hierin duidelijk tot uiting komen. Tenslotte noemen we het meeleven van de school met het gezin in bijzondere omstandigheden.

De beïnvloeding vanuit de onkerkelijke gezinnen

Heeft de christelijke school ook een taak ten opzichte van onkerkelijke gezinnen? Hier ligt zelfs een grote taak.

Deze kinderen zijn ingeschreven als leerling op de christelijke school. Als het goed is. ging hieraan een toelatingsgesprek vooraf Het is de taak van de direkteur van de school om zich ten opzichte van de ouders duidelijk uit te spreken over de christelijke identitiet van de school. Tevens moet worden aangegeven hoe dit in de praktijk tot uiting komt.

Wanneer ouders ermee akkoord gaan. dat hun kinderen met alle zaken — ook met de identiteitsgebonden zaken! — meedoen, kunnen hun kinderen als leerlingen van de christelijke school worden ingeschreven.

De aanwezigheid van deze kinderen op de school verzwaart de taak en de verantwoordelijkheid van de leerkrachten in niet geringe mate. Deze kinderen zullen ongetwijfeld hun inbreng hebben binnen de school.

Staan we er "achter?

Kunnen we de inschrijving van de buitenkerkelijke leerlingen verantwoorden tegenover de ouders uit de kerkelijk meelevende gezinnen?

Zoals het bestuur en de leerkrachten blij zijn met de evangeliesatiekansen, zo moeten ouders eveneens blij zijn. Natuurlijk, dit zou een ideale toestand zijn!

We moeten binnen de school óók werken aan deze opdracht. Dan mag het niet blijven bij inschrijving alleen! Het buitenkerkelijk gezin moet, direct of indirect, met de Blijde Boodschap in aanraking worden gebracht. De leerkrachten van 'de school met de bijbel' kunnen door vertelling en lied de opvoeding beïnvloeden.

We hebben in de christelijke school een geweldige opdracht! We moeten deze opdracht in alle eenvoud vervullen. Het is geen gemakkelijke opdracht. Alleen door de kracht van onze Opdrachtgever kunnen we dit werk aan.

Wanneer we in onze werksituatie ervaren, dat het iets goeds tot gevolg had, dan spreken we niet van resultaten maar van zegen. We zullen in afhankelijkheid planten, zaaien, begieten en de groei aan onze God overlaten!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen