Jongeren zijn best ergens voor te porren

't Is echt waar
'Wat zijn er toch veel leuke en positieve jongeren', denk ik vaak.
Vindt u ook niet?
Als je zondags jongeren de kerk ziet binnenkomen of in de kerk ziet zitten... als je kijkt naar allerlei jongerendagen en weekenden die door veel jongeren worden bijgewoond... als je ziet hoe geweldig velen zich inzetten voor een of andere actie... is dat niet iets om dankbaar voor te zijn?
Als HGJB zitten we weer midden in een actie. U hebt misschien wel het een en ander gelezen over ons project 'De stad zal bloeien - 2'.
En let u er maar op, hoe enthousiast, origineel en toegewijd vele jongeren zijn in hun inspanningen om hun christelijke roeping waar te maken, om er te zijn voor God en voor de naaste.
Als ze goede leiding ontvangen, dan blijkt meestal, dat ze beschikbaar zijn voor activiteiten waar zij de zin van zien en waarvoor zij zich verantwoordelijk (zijn gaan) voelen.
't Is echt waar: jongeren zijn best ergens voor te porren.

Genieten
Ik moet u zeggen, dat ik vaak ontzettend geniet van jongeren. Ik denk dan aan — naast wat ik hierboven noemde — allerlei persoonlijke contacten. Wat kunnen jongeren open zijn.
Ik denk aan al die jonge mensen die zo intens kunnen luisteren, als de Bijbel opengaat.
Ik denk ook aan de kritische vragen die zij kunnen stellen.
Kun je van kritische vragen genieten, denkt u nu?
Het hangt ervan af, hoe wij kritische vragen waarderen. Wij vinden het vaak moeilijk om daar op een goede wijze mee om te gaan.
Maar ik kan u verzekeren, dat uit kritische vragen die jongeren stellen vaak hun positieve betrokkenheid bij de vragen van kerk en geloof blijkt. Ze zijn daar heel bewust mee bezig. Ze denken over de dingen na. En is dat niet iets moois? Iets om van te genieten, als je dat meemaakt?
Daar hoeven we niet bang voor te zijn. Als angst ons in de contacten met deze jongeren parten speelt, dan is dat een signaal van onze onzekerheid. Daar prikken jongeren doorheen!
Geeft u daarom misschien — zoals dat bij veel ouderen (en dat geldt vooral voor veel ambtsdragers) het geval is — de voorkeur aan zwijgende jongeren?
Ik vind dat we ze beter kunnen horen. Want als we ze niet horen, zijn ze straks misschien ongemerkt verdwenen.
Zo gaat dat vaak.

Motiveren
Het is ontzettend belangrijk om jongeren te motiveren.
De vraag hierbij is natuurlijk, hoe gemotiveerd wijzelf zijn en wat ons beweegt in wat we doen. Of niet doen.
Als ik zeg, dat jongeren best ergens voor te porren zijn, dan bedoel ik daarmee dat ze best te motiveren zijn. Je kunt ze best ergens warm voor maken.
Nu is er vaak sprake van een zeker wantrouwen, als jongeren ertoe gebracht worden iets te doen. Als HGJB merken we dat bijvoorbeeld heel duidelijk op het terrein van het jeugddiaconaat.
Bezig zijnde op dit terrein halen wij ons van een bepaalde kant het verwijt van 'doe-christendom' op de hals.
Hoe komt dit?

Goede werken
Er is in de gereformeerde traditie een zeker wantrouwen ten aanzien van het doen van goede werken. Dit wantrouwen vloeit naar mijn overtuiging voort uit een verkeerde visie op wat de Bijbel zegt over de betekenis van het doen van goede werken. Bij velen leeft de gedachte: wie goede werken doet... wie zich actief inzet voor een bepaalde taak, probeert zelf het heil te verwerven. En dit is onheilig activisme. Levensgevaarlijk! Zo bedriegt de mens zichzelf.
Er staat echter nergens in de Bijbel, dat we geen goede werken moeten doen. Integendeel! Er staat ook nergens, dat we eerst moeten wachten totdat...
Maar wèl lezen we, dat goede werken niet verdienstelijk zijn. Actief zijn... werken is dus niet verkeerd, maar vertrouwen op onze werken is verkeerd.
Passiviteit vindt in de Bijbel geen grond. Wie dat wel beweert, moet direct ophouden met ademhalen.

Wij doen altijd iets
Wanneer het verwijt van 'doe-christendom' klinkt, wordt veelal vergeten, dat wij — of het geloof daar nu een drijfveer in is of niet — altijd iets doen. Immers, wij leven, wij handelen, wij nemen beslissingen, wij maken keuzen, wij werken. Er is geen mens die uit 'angst' voor goede werken 's morgens maar op bed blijft liggen en totaal niets doet.
Wij doen altijd wàt — hetzij positief, hetzij negatief Wij dragen altijd verantwoordelijkheid voor wat we doen. Ook voor wat we niet doen. Ook niets doen is iets doen!
Wij maken vaak een scheiding tussen horen en gehoorzamen, tussen praten en doen, tussen woord en daad. Maar in de Schrift zijn deze onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Inconsequent is dat waar bij bepaalde jeugdactiviteiten al gauw het verwijt van 'doe-christendom' geuit wordt, men vaak wel veel aandacht besteedt aan uiterlijkheden waaraan voldaan moet worden.
Is dat geen '(vol)doe-christendom'? Gaat het hierbij niet om goede werken?

Verantwoordelijkheidsbesef
Jongeren zijn inderdaad best ergens voor te porren.
Laten we ze — waar mogelijk — maar betrekken bij het leven in de gemeente. Laten we hen ook maar verantwoordelijkheidsbesef bijbrengen, vanuit een goede motivatie, vanuit het Evangelie.
In het ontvangen van erkenning en van verantwoordelijkheid ligt een stuk uitdaging.
Ik hoorde van een kerkeraad die de jongeren van de gemeente vroeg om een gemeente-avond voor te bereiden. De eerste vraag die de jongeren zich stelden was: hoe vullen wij de avond zó, dat ook de ouderen komen?
Wat fijn dat die kerkeraad deze vraag aan die jongeren stelde!
En vindt u de wijze waarop zij daarmee omgingen niet beschamend? Deze jongeren voelden zich verantwoordelijk voor de ouderen!
Als wij ons werkelijk verantwoordelijk weten voor onze jongeren, dan zullen wij, omgekeerd, de vraag stellen: hoe richten wij het kerkelijk leven zo in, dat ook de jongeren zich erbij betrokken weten?
Zijn wij ervoor te porren om op deze vraag het antwoord te zoeken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen