Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Naar de Schriften

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Naar de Schriften

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

...en dat Hij is opgewekt ten derde dage, naar de Schriften. 1 Korinthe 15 vers 4b

De komende dagen zal overal in de wereld de Schrift worden geopend bij de Paasgeschiedenis. In verlerlei talen zal de heerlijke Paasboodschap worden gehoord: 'De Heere is waarlijk opgestaan'.
Rijker en voller boodschap van het heil in de Heere Jezus Christus is er niet. Christus heeft de dood verslonden tot overwinning en het leven aan het licht gebracht. Zelfs het eenvoudig lezen van het Paasevangelie doet weldadig aan. Het is vol van Vertroosting, Geest en Leven. Laat dit uw hoop en verwachting zijn, u die op de komende Paasdagen niet met de gemeente kunt samen komen om dit heilsfeit te gedenken. Ook op uw bed, waarop misschien de vrees voor de dood u in zijn greep heeft, wil de Heere vóór u en mét u de Schriften openen. Hij geeft juist vanuit het Paasevangelie u uitzicht, zelfs in het naderen van de dood. Neen, dan blikt u niet in een leeg graf. De Boodschap van Pasen geeft u zicht op het kloppende hart van de Opgestane Heere, de levende Christus der Schriften. Dat is ook het kloppende hart van het volle Evangelie.
Paulus gaat ons daarin voor in 'zijn' Paasevangelie, zoals hij dit bekend maakt aan de gemeente te Korinthe. Hij doet dit niet zonder oorzaak. Het is dringende noodzaak. Er is grote nood in die gemeente. Er zijn vragen gerezen over de opstanding des vleses. Het ongeloof was binnengeslopen in deze gemeente, die voorheen zo vast stond in het geloof. Het was het ongeloof in de bron van het heil in Christus. Zijn opstanding uit de doden werd in twijfel getrokken. De Boodschap van Pasen werd ondermijnd. Is Christus wel opgestaan uit de dood? Is Hij wel uit zijn graf getreden, zoals een bruidegom uit zijn slaapkamer komt? Het is immers zo onbegrijpelijk. Is het niet 'verstandelijker' de boodschap van Pasen alleen maar geestelijk te verstaan? Waren de verschijningen van de Heere Jezus aan Zijn discipelen geen overtrokken gedachten geweest van hen? Alleen maar wensen en verlangens? Is de alternatieve paasboodschap, dat Jezus niet was opgewekt, maar door zijn discipelen weggenomen, niet veel aannemelijker?
Ach ja, wie tobt er soms niet over deze vragen? Altijd toch is dit heerlijk heilsfeit een aangevochten zaak geweest. Juist als u troost vindt in de Opstanding van Christus, als dit uw enige hoop is geworden, ligt de duivel op de loer.
Nu, Paulus komt die gemeente te Korinthe te hulp. Hij wordt niet boos op deze gemeente of gaat met hen twisten. Hij houdt ook geen dor en droog betoog of geeft een wetenschappelijke verhandeling om de opstanding van Christus aannemelijk te maken voor het verstand. Hij legt op eenvoudige wijze verantwoording af van zijn prediking van het Paasevangelie. Dat Evangelie heeft hij niet zelf bedacht. Hij heeft het van de Heere Zelf ontvangen. En wat God geeft is waar. Is door alle tijden waar. Is eeuwig waar. God is geen God dat Hij liegen zou, noch een mensenkind dat het Hem betrouwen zou. Heel eenvoudig geeft Paulus weer wat er geschied is. Hij leest als het ware met hen nog eens het Paasevangelie. Hij opent met hen nog eens de Schriften. Dat is voor hem zijn levenslied. De blijde klanken van Pasen klinken ons tegemoet als het lied van bevrijding: Maar nu, Christus is opgestaan! Dat is het kloppend hart van het Evangelie. Snijdt dat hart er uit en u houdt niets anders over dan dor hout dat door het vuur van het geloof verteerd wordt. Neen, hij zingt zijn levenslied dat uitloopt op het hoogtepunt van het leven des geloofs. Het overwinningslied van de Kerk: Doorn waar is uw prikkel. Hel waar is uw overwinning. Gode zij dank. Die ons de overwinning geeft door onze Heere Jezus Christus.
O ja, Paulus weet het maar al te goed. Hij, Christus is opgewekt, ten derde dage. Dat ten derde dage zegt ons dat de opstanding niet onverhoeds gebeurde, niet onverwachts of ongegrond. Daar zijn dagen aan voorafgegaan, dagen die niet zonder betekenis zijn, dagen waarin de wortel gelegd is voor de opstanding. Paulus soms het gebeuren van die voorafgaande dagen heel eenvoudig op. Christus is eerst gestorven voor onze zonden. We mogen ons wel afvragen of dit heilsfeit voor ons geworden is tot een heilsboodschap. Op de weg naar de paasvreugde kunnen wij toch niet om Christus' kruisdood heen. Gestorven voor onze zonden. Dat is toch niet vanzelfsprekend. Dat is al een wonder. Hij nam onze schulden op. Hij hing plaatsvervangend aan het kruis. Heeft u Hem zo gezien met het oog van het geloof, in de afgelopen lijdenstijd, vanuit de Schriften, vanuit het lijdensevangelie? Bent u toen niet hartelijk aan hem verbonden geworden als aan uw Borg en Zaligmaker? Zag u daar dan niet uw zonden hangen aan het kruis? Uw zonden van vandaag en, uw zonden vanaf uw jeugdjaren, uw zonden waarin u ontvangen en uw ongerechtigheid waarin u geboren werd? Die last van schuld en plagen, die uw schouders naar beneden drukt, uw ziel benauwt. Zie, Hij nam die last op zich. Hij nam dat pak van uw zonden mee. Zijn schouders waren sterk genoeg om ze te dragen tot aan het kruis. Het handschrift uwer zonden heeft Hij aan het kruis genageld. Weggenomen. Ja, waarlijk, gestorven voor onze zonden.
Maar Christus deed meer. Drie dagen voor Pasen werd hij begraven. Zeker, vrienden droegen Hem naar het graf. Zover hebben wij het met onze zonden gebracht dat wij elkaar moeten begraven. Dat gaat elke dag maar door. Zo hebben wij het kostelijke leven dat God ons heeft gegeven verwoest en door onze zonden zelf de weg gebaand naar het donkere graf. Paulus gaat daar niet omheen, slaat dat niet over omdat dit zoveel verdriet en benauwdheid wakker roept. Ook de begrafenis van de Heere Jezus heeft veel verdriet gebracht voor Zijn geliefden. Met Hem verging toen hun hoop. Zij hadden de gestorven Heiland met hun eigen handen in het graf gelegd. Zo zeker Jezus Christus heeft geleefd, zo zeker Hij gestorven is aan het kruis, zo zeker legden zij Zijn lichaam in het graf. Ook daar kon de Heere als Zaligmaker van zondaren niet omheen. Ook deze schande nam Hij op Zich. Hij deed dit niet voor Zichzelf. Wat Hij stierf, stierf Hij der zonden. Wat Hij begraven werd, deed Hij om uw graf te heiligen. Hij nam de Zijnen mee in Zijn hart, vanonder het oordeel aan het kruis tot in het graf. Maar dat is tegelijk de ouverture geweest tot de Paasvreugde.
Zonder onderbreking laat Paulus erop volgen: En opgewekt ten derde dage. Hij wil als het ware laten horen dat het niet anders kon. Reeds aan het kruis had Christus Zijn Geest in de handen van Zijn Vader gegeven. De Vader zou Zijn beminde in de hel niet verlaten en niet toelaten dat Hij de verderving zou zien.
Neen, Pasen kwam niet onverhoeds, niet onverwacht. De opstanding was verdiend, rechtvaardig verdiend. De dood kon Hem niet houden, want die was overwonnen aan het kruis. Overwonnen dóór Christus en vóór allen die in Hem geloven. Hij heeft hen meegenomen vanaf het kruis, door het graf heen naar de opstanding. Nu Christus is opgewekt, zijn ook zij opgestaan uit al hun nood en dood. Ik leef en gij zult leven, sprak de Levensvorst, de Paaskoning.
Zie, dat is het hart van het Evangelie. Opgestaan, opdat u, die door het geloof aan Hem verbonden bent, zou rusten in hope. Nu van uw zonden en schuld en straks voor eeuwig in heerlijkheid.
Daarom worden deze heilsfeiten door Paulus niet vervluchtigd tot tekenen. Het zijn heilsfeiten die éénmaal zijn geschied, zoals het voorzegd was. Het was alles naar de Schriften. Zoals God het beloofd had en God het voorzien had. Zoals Christus het voor ogen had gehad en in Zijn hart had gedragen toe Hij zei: Zie Ik kom om Uw wil te doen. Zo staat het ook heden nog in Gods getuigenis en zal het blijven staan tot op de dag van Christus' wederkomst. Zo blijft het ook geldig, naar de Schriften. Zo blijft het altijd levend en waar: Opgewekt ten derde dage, naar de Schriften. Zo blijft Hij de levensvorst Die ook nu als de Levende Christus tot u komt om ook u op te wekken uit de slaap des doods. Hij Die eens opgewekt werd, blijft Zijn opstandingskracht uitdelen aan die zich buigt onder Zijn Woord; het Woord van Pasen: Opgewekt ten derde dage, naar de Schriften.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 april 1990

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Naar de Schriften

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 april 1990

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's