Heerlijkheid

Het woord 'heerlijkheid' of 'eer' kan in de Bijbel duiden op iets wat aan mensen kan worden toegekend, maar bovenal is het dat wat God toebehoort. Heerlijkheid, het Hebreeuwse grondwoord is 'kabod' in het Grieks vertaald met 'doxa', is afkomstig van een werkwoord dat betekent: zwaar, gewichtig zijn. Heerlijkheid is dan het gewicht, het imponerende dat iemand kan hebben ten opzichte van anderen. Het is ook het bijzondere, het unieke, dat iemand of iets in onderscheid van anderen kenmerkt. Er was bijvoorbeeld een deur in de tweede tempel, die van het privévertrek van de priesters, die als bijzonderheid had dat hij op slot kon. Dat slot van de deur werd ook 'kabod' genoemd. Die deur had dus iets wat andere deuren niet hadden.
Eer en heerlijkheid, beide woorden duiden dezelfde zaak aan, we horen de dichter in Psalm 8 zingen dat God de mens daarmee heeft gekroond. Eer, dat mogen naar Gods gebod de ouders van de kinderen verwachten. Als aan mensen heerlijkheid wordt verleend dan gaat het om de erkenning van het gewicht waarmee ze van Godswege bekleed mogen zijn. Naar Gods gebod die eer geven is zo ook nauw verbonden met God de eer toebrengen die Hem toekomt.
Heerlijkheid, al wordt die ook aan mensen toegeschreven, in de meest eigenlijke zin komt die toe aan de Heere God. Heerlijkheid is wat God in Zichzelf heeft van alle eeuwigheid, waar ook de Zoon, Jezus Christus, in deelde 'eer de wereld was'. Die heerlijkheid is zo heilig en verheven dat die niet te verdragen is door zondige mensen. Niemand kan God zien, Zijn volIe glans der heerlijkheid aanschouwen, en leven, Zelfs Mozes kon dat niet, toen hij daar God eens om vroeg. God heeft Zijn aanwezigheid gegeven in 'wolken en donkerheid', niet onverhuld, maar toch kwam Hij Zijn volk nabij opdat het Zijn heerlijkheid toch zou kennen.
Toen echter de volheid der tijd gekomen is heeft God Zijn heerlijkheid geopenbaard in de zending van Zijn Zoon in deze wereld. Johannes mag ervan getuigen, van het Vleesgeworden Woord: 'Wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader, vol genade en waarheid'. In Hem komt God aan Zijn eer in deze wereld in bijzonder bij Zijn volk. Hij is de heerlijkheid van hun sterkte.
Heerlijkheid, dat is wat God van Zichzelf heeft. Maar het is ook wat de gelovige in aanbidding aan Hem geeft. Niet dat God ons nodig heeft om heerlijkheid te hebben, die heeft Hij in en van zichzelf. De hemelen verkondigen Zijn eer en heerlijkheid ook. Maar daarnaast wil Hij werken in de harten van mensen dat ze Hem tot hun zaligheid de eer van Zijn Naam leren geven. Dat is Hem erkennen en aanbidden, omdat Hij waardig is te ontvangen de eer en de heerlijkheid tot in der eeuwigheid.
Heerlijkheid, dat is tenslotte ook de gemeenschap waarin al Gods kinderen door genade delen mogen. Geloof mag roemen in de hoop der heerlijkheid. Met Hem lijden betekent eens ook met Hem verheerlijkt worden. Dat zal de volle openbaring van de heerlijkheid der zaligheid zijn. Heerlijkheid, daar loopt het straks voor eeuwig op uit: 'Want de aarde zal vervuld worden, dat zij de heerlijkheid des Heeren bekennen, gelijk de wateren de bodem der zee bedekken'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen