Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Torenspitsen-gemeenteflitsen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Torenspitsen-gemeenteflitsen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dinteloord en Prinsenland
Om de naam van onze burgerlijke en tevens kerkelijke gemeente te begrijpen, moeten we terug naar het begin van de 17e eeuw. Op dat moment was het gebied, waarin nu het dorp Dinteloord ligt, niet anders dan een schorren- en slikkengebied, met een tweetal rivieren, de Mark en de Dintel. En dit gebied behoorde, althans voor een groot deel, aan de prins van Oranje.
Het is Philips Willem van Oranje (1554-1618), de oudste zoon van Willem van Oranje, geweest, die aan het begin van de 17e eeuw de grote stoot heeft gegeven tot de inpoldering van dit gebied. Toen is ook het dorp Dinteloord ontstaan. Het gaat dus bij de gemeente Dinteloord en Prinsenland in feite om het oord aan de rivier de Dintel in Prinsenland.
De fundamenten voor de huidige kerk zijn gelegd in 1693. De verbondenheid van het huis van Oranje met Dinteloord kwam ook bij de bouw van deze kerk tot uitdrukking: een gedeelte van de kosten werd gedragen door koning-stadhouder Willem III. Hieraan herinnert het wapen, dat boven de ingang van de kerk is aangebracht. De spreuk, die er op vermeld staat, luidt: 'Honni soit, qui mal y pense', (Schande, wie er kwaad van denkt).
In november 1944 viel het kerkgebouw ten offer aan het oorlogsgeweld. De Canadezen rukten vanuit Bergen op Zoom op in de richting van Willemstad. Hun vliegtuigen legden een spoor van bommen over de Westvoorstraat van Dinteloord. Behalve de Hervormde Kerk werden ook de Rooms Katholieke en Gereformeerde Kerk verwoest. Van de Hervormde Kerk bleven slechts de brokstukken overeind staan. Het kostbare interieur ging in vlammen op. Ook het archief ging volledig verloren (helaas). In het grote keldergewelf onder de consistorie hadden tientallen mensen tegen het oorlogsgeweld een toevlucht gezocht. Zij bleven ongedeerd. Elders in het dorp vonden evenwel een zestigtal mensen de dood. Pas in 1949 kon de herbouwde kerk weer in gebruik worden genomen, zij het met een mooi maar minder kostbaar interieur dan voorheen.
Bij de Hervormde Kerk van Dinteloord gaat het om een vierkant kerkgebouw van 18 bij 18 m, dat duidelijk van het begin af aan voor de protestantse eredienst is bedoeld geweest. In de kerk bevinden zich mede door de bouw van een galerij, ong. 650 zitplaatsen.
Dinteloord ligt in het uiterste noord-westen van de provincie Noord-Brabant. Komend over de Haringvlietbrug in de richting Roosendaal vindt u het dorp enkele kilometers verder aan uw rechterhand. Een gebied van zware kleigrond. Rond het dorp bevinden zich dan ook grote akkerbouwbedrijven. Wie kent ook niet de suikerfabriek? Het inwonertal van de burgerlijke gemeente loopt langzaam terug. Momenteel bedraagt het ruim 5400.
Vaak wordt gedacht dat Noord-Brabant overwegend rooms katholiek is. Dat is zeker wat betreft de kleistreek in het noordwesten van deze provincie niet het geval. In Dinteloord rekent ong. 30% zich tot de R.K. kerk.
Vroeger waren de boerderij en de kerk nauw met elkaar verbonden. Werk was er alleen 'bij de boer' en wilde je werk hebben, dan werd je in de kerk verwacht. In de zestiger jaren hield als gevolg van de mechanisatie het werk voor een arbeider op de boerderij op. Dat heeft ook een massale uittocht uit de kerk tot gevolg gehad. Vandaar dat slechts een kleine schare meer de zondagse erediensten bezoekt en maar ong. 1/3 van de ruim 1500 gemeenteleden als kerkelijk meelevend kan worden beschouwd. Het aantal kinderen, dat per jaar gedoopt wordt, is in de regel minder dan een hand vingers telt. En het is al weer enkele jaren geleden, dat er een kerkelijke huwelijksbevestiging heeft plaatsgevonden.
In de noord-westhoek van Brabant is de invloed van Kohlbrugge sterk geweest. In Dinteloord heeft van 1888 tot 1915 gestaan ds. J.M.C.M. Mond, die duidelijk als een volgeling van hem moet worden beschouwd. Dinteloord is echter ook vanuit Zeeland (Tholen) beïnvloed door een piëtistische stroming. Dit laatste verklaart de aanwezigheid van op dit moment drie verschillende gereformeerde gemeenten (synodaal, in Nederland en in Nederland buiten verband), een verschijnsel dat verder in deze regio niet gevonden wordt. Deze stroming is ook in de hervormde gemeente merkbaar. Vandaar dat de hervormde gemeente van Dinteloord een eigen plaats inneemt in het geheel van de classis.
Ondanks het feit dat zeer velen de kerk de rug hebben toegekeerd, mag tot vandaag het kerkewerk ook hier doorgaan. De kerkeraad van 13 leden is voltallig, evenals het college van kerkvoogden en notabelen. Er draaien verschillende jeugdclubs. Elk jaar zijn er weer enkele belijdeniscatechisanten. Er is een flinke vrouwen- en mannenvereniging, terwijl ook een bijbelkring, het afgelopen jaar weer gestart, zich in een behoorlijke belangstelling mag verheugen.
Zijn er geen zorgen? Ja zeker. Het aantal beschikbare medewerkers(sters) wordt steeds kleiner. De zorg ook over het in stand houden van de predikantsplaats wordt steeds groter. Maar we mogen doorgaan in de zekerheid dat Christus instaat voor Zijn gemeente.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 oktober 1991

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

Torenspitsen-gemeenteflitsen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 oktober 1991

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's