Wie is ds. G. de Fijter?

Vorig jaar Hemelvaartsdag dook hij opeens op in de kerkpagina's van de landelijke en regionale bladen: ds. G. de Fijter, predikant van de hervormde gemeente in de Groningse dorpen Siddeburen/Wagenborgen. Door de Generale Synode werd hij benoemd tot predikant voor buitengewone werkzaamheden, speciaal belast met de opzet van missionair diakonaal centrum De Herberg, een opvanghuis dat wordt gevestigd in Oosterbeek.
Ds. G. de Fijter (46) was vorig jaar 10 jaar predikant te Siddeburen/Wagenborgen. Daarvoor was hij betrokken bij de opzet van het hervormd streekcentrum (een werkverband van HGJB en IZB voor de drie noordelijke provincies) in het Groningse Sebaldeburen.
De Fijter: 'Ik heb een bijzondere band met het noorden, en ook bij de beroepen die ik in de afgelopen jaren in overweging nam, voelde ik steeds een duidelijk appel om het werk daar voort te zetten. Er wordt weleens wat denigrerends gezegd over de drie noordelijke provincies die in economisch opzicht tot de periferie van ons land behoren. Een parallel beluister ik ook in kerkelijke kring; kan uit het noorden iets goeds komen? Ik stoor mij daaraan, zeker wanneer ik met een aantal hervormde, gereformeerde en evangelische collega's in het Reformatorisch Interkerkelijk Beraad in onze regio vreugde beleef aan de gemeenschap in het geloof. We voelen ons verbonden aan elkaar vanwege de binding aan het Woord. Het lijkt een beetje op wat er in de vakantietijd in het buitenland gebeurt. De bekende rubriek 'predikbeurten in het buitenland' brengt voorgangers en gemeenteleden bij elkaar in kerkdiensten die elkaar anders nooit zouden ontmoeten. Ja, Groningen is het Nederlandse buitenland. Soms moet ik helaas constateren dat waar wij in het noorden meer genoegen nemen met eenvoudig degelijk geestelijk voedsel, men in het westen van het land meer liefde heeft voor de verfijnde keuken en kieskeurig eethuisjes af reist om zich daar te goed te doen. Dat is een luxe probleem dat we in Groningen niet kennen, gewoon omdat die eethuisjes er niet zijn.'

Gereedschap
Een van de nevenfuncties van De Fijter gedurende de afgelopen jaren was het bestuurslidmaatschap van de Inwendige Zendingsbond, de organisatie die het initiatief nam tot oprichting van De Herberg. In de afgelopen jaren heeft hij aan de wieg gestaan van de ontwikkeling van de plannen voor De Herberg. De Fijter: 'Meermalen heb ik er voor gepleit dat iedere evangelist "goed gereedschap" in handen krijgt om zijn werk te doen. Het Missionair Diakonaal Centrum is zo'n stuk gereedschap, dat helemaal ten dienste komt van de gemeente. Toen de mogelijkheid zich voordeed om op landelijk niveau dit huis op te zetten en mij gevraagd werd de startfase te coördineren, heb ik niet lang geaarzeld omdat ik meen dat de eenheid van het missionaire en het diakonale één van de kernfuncties van de gemeente in deze tijd is.'
'Voor de duur van het project' is ds. De Fijter benoemd tot 'bouwpastor'. Vermoedelijk zal zijn taak er aan het begin van 1993 opzitten. Hij is voornemens zich daarna weer beroepbaar te stellen. Gedurende de periode die hij voor het project werkt, is hij met zijn gezin (6 kinderen) woonachtig in Haren, om zijn 'schoolgaande kinderen niet teveel ongemak te bezorgen door de drie oudsten tweemaal binnen een periode van anderhalfjaar van middelbare school te laten wisselen'.

Bel of schrijf voor meer informatie over De Herberg:
IZB, Joh. van Oldenbarneveltlaan 10,
3818 HB Amersfoort,
tel. 033-611949,
giro 3194812 of
Rabobank rek.nr. 30.22.63.330 t.n.v. De Herberg (IZB), Amersfoort.
Ds. G. de Fijter,
Rijksstraatweg 339,
9752 CH Haren,
tel. 050-344605.

Als er ooit behoefte is aan een christelijk diakonaal centrum, dan zeker in de tijd die wij beleven. Ook binnen de christelijke gemeente kunnen velen zich maar moeilijk een voorstelling maken van wat diakenen in de dienst der barmhartigheid in deze welvaartstijd mogen doen. Mag dit stukje dan aansporen om als met de ogen van Christus om u heen te kijken? Kerkelijke agenda's zorgen ervoor dat niemand meer een avond thuis hoeft te wezen, maar: zijn er juist nu niet velen eenzaam tot in hun vingertoppen? Wat relaties en huwelijk betreft is persoonlijke vrijheid normaal, maar: zijn de ontsporingen en de beschadigingen juist nu niet levensgroot? Welvaart en techniek hebben de armoede weggeblazen, maar: hebben de gekneusden en uitgerangeerden niet de overhand?
'Ik heb geen mens', zei ooit de verlamde in Bethesda. Oneindig triest, maar juist in die eenzaamheid werd hij opgezocht door Iemand die zijn werkelijke nood peilde. En in die nood wilde ingaan. Ten diepste was de Heere Jezus eenzaam, omdat hij leefde in een gebroken wereld en stierf in de verlatenheid van God en mensen. Zo heeft Hij ruimte geschapen om vanuit Zijn liefde onze eenzame en gebroken naaste vertroostend en helend (op) te zoeken en bij te staan. En dat betekent tegelijk een opdracht om in deze kracht van Christus aan Zijn barmhartigheid daadwerkelijk gestalte te geven. Wilt u in deze verantwoordelijkheid het MDC steunen? Ja toch zeker?
Waar de arm van de plaatselijke gemeente te kort is, wordt vanuit dit centrum een hand uitgestoken. Met de belijdenis dat onze bekwaamheid uit God is. In de overtuiging dat Zijn Geest de wet van Christus in mensenharten schrijft, moet liefde en dienstbetoon uitgaan naar vermoeiden en belasten. Tot eer van Hem. Tot heling van mensen.
Van harte aanbevolen.

drs. P.J. Vergunst
Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen