'Maar gij zult ontvangen de kracht van de Heilige Geest' (4)

Wie de levensbeschrijving of één van de boeken van Andrew Murray leest, wordt daardoor aangesproken. Van zijn leven en werken gaat een getuigenis uit. Zij verkondigen een boodschap; de boodschap van Gods rijke genade voor hem, in hem en door middel van hem. In dit laatste artikel over hem en zijn werk gaat het niet over deze algemene boodschap, die al Gods kinderen brengen, maar over de bijzondere boodschap, die hij gebracht heeft; over onderwerpen, waarvoor hij speciaal aandacht heeft gevraagd. Zijn vriend ds. W. Searle noemt in De boodschap van Andrew Murray aan de kerk van God de volgende drie onderwerpen: het gebed, de heiliging en Pinksteren.

Gebed
Over het gebed schreef hij een groot aantal boeken: De kracht des gebeds (1860), Met Christus in de school van het gebed (1885), De bediening der voorbede (1897), De binnenkamer en het innerlijke leven (1905), Heere, leer ons bidden (1912), Het gebedsleven in de binnenkamer (1912), Het geheim van de voorbede (1912). Daarbij komen een aantal brochures, waaronder handreikingen voor de jaarlijkse Pinksterbidstonden, waar ds. Murray een grote voorstander van was. In zijn eigen leven ontdekte hij de waarde van het gebed en de voorbede. Hij ontving de Geest der genade en der gebeden in rijke mate. Hij zag het als zijn roeping om de gemeente voortdurend op te wekken tot gebed en voorbede. Hij moest belijden, dat hij vroeger niet zo begrepen had, 'dat Christus werkelijk bedoeld heeft, dat het gebed de grote kracht van de kerk zal zijn, waardoor zij haar werk behoort te doen en dat nalatigheid in het gebed de grote reden is, dat de kerk geen grotere kracht uitoefent op de massa's van de christenheid en de heidenlanden'. De plaats van de voorbede in de kerk en in het christenleven, onderscheiden van het gebed voor onszelf, is te weinig gezien. De gelovigen behoren hun hoge roeping te beseffen, koningen en priesters voor God te zijn. Die de wereld wil regeren via de gebeden van Zijn kinderen. Vooral in het leven van de predikanten is het gebed van het grootste belang: 'Alles hangt ervan af of hij een man van gebed is òf niet en iemand is, die elke dag in de binnenkamer bekleed moet worden met kracht van omhoog. Wees trouw in de binnenkamer'.

Heiliging
Een ander onderwerp, waar Andrew Murray veel over geschreven heeft, is de heiliging van het christenleven, over het leven aan de Heere gewijd. De volgende titels spreken voor zichzelf: Blijf in Jezus (1864), Als Christus (1884), Het nieuwe leven (1885), Heiliging (1885), Heilig in Christus (1887), Geheel voor God (1883), Wees volmaakt (1893), Het Allerheiligste of Ziende op Jezus. Een verklaring aan de Brief aan de Hebreeën (1893), De kracht van Jezus' bloed (1894), Volledige Overgave (1895), Nederigheid, het sieraad der heiligheid (1895), Niet mijn wil (1896), De school van gehoorzaamheid (1898), Het godzalige leven (1904). Hij was niet alleen overtuigd van de noodzaak van heiligheid in het leven van de christen, maar ook van de bereikbaarheid van die heiligheid door het werk van de Heilige Geest. Persoonlijk jaagde hij 'naar de heiligmaking, zonder welke niemand de Heere zien zal' (Hebr. 12 : 14). Door genade ontving hij die in rijke mate. Hij geloofde, dat in de gelovige altijd een zondige aard aanwezig blijft, maar dat hij in dit leven reeds vrij kan zijn van zonde te doen. Zo groot is de kracht van Christus' bloed, toegeëigend door het geloof. Deze genade is niet alleen weggelegd voor uitzonderingen, maar God wil deze aan alle gelovigen geven. 'De mogelijkheid hiervan duidt op de noodzakelijkheid ervan; dat ze bereikbaar is, bewijst dat ze onmisbaar is.'

Pinksteren
Over God de Heilige Geest in Zijn Pinkstervolheid heeft hij ook veel geschreven. Ik noem de volgende boeken: De Geest van Christus (1888), Het geestelijke leven (1895), De kracht van de Geest (1895), De Goddelijke inwoning (1896), De volle Pinksterzegen (1907), De belofte des Vaders (1911), Terug naar Pinksteren (1917). Als jong predikant kwam hij tot de pijnlijke ontdekking, dat zijn eigen kracht enkel zwakheid was en dat hij de kracht van de Heilige Geest nodig had. Jarenlang zoch hij naar de vervulling met de Heilige Geest, naar de beleving van Pinksteren. Later schreef hij hierover: 'Later werd mijn gemoed veel beziggehouden met de doop des Geestes, en ik gaf mij aan de Heere over, op zo volkomen wijze als ik kon, om die doop deelachtig te worden. Maar er is mislukking geweest. Het was mij, alsof ik maar niet verkrijgen kon wat ik begeerde. Doch God leidde mij door al die struikelingen heen, doch zonder enige bepaalde ervaring, waarop ik wijzen kan; maar als ik thans terugzie, geloof ik vast, dat Hij mij gaandeweg meer en meer van Zijn Geest schonk, als ik dit slechts beter had ingezien'.
Dit laatste bewaarde hem ervoor om schematisch-bevindelijk over de vervulling met de Heilige Geest te spreken en te schrijven. De Heere is geheel vrij hoe Hij Zijn kinderen leidt. Eens vatte hij zijn boodschap als volgt samen:
'Ik moet vervuld worden. Het is absoluut noodzakelijk.
'Ik kan vervuld worden. God geeft mij die gezegende mogelijkheid.
'Ik wil vervuld worden. Het is in hoge mate begeerlijk.
'Ik zal vervuld worden. Het is een gezegende zekerheid.'
De vervulling met de Heilige Geest is echter niet alleen persoonlijk nodig. Ook de gemeente heeft die nodig om Christus' getuige in deze wereld te zijn. De vervulling is een toerusting tot dienst. Zij brengt een zevenvoudige zegen:
1. De blijvende tegenwoordigheid van Jezus
2. Het leven van en de kracht tot heiliging
3. Een hart, dat van liefde overvloeit
4. Zwakheid verandert in kracht
5. De Heilige Geest verlicht de Schriften
6. Anderen worden door deze zegen gezegend
7. Pinksteren maakt de kerk wat zij behoort te zijn.

Antwoord
De boodschap van Andrew Murray wil gehoord, overdacht en verwerkt worden. Als predikant van de Nederduitse Gereformeerde Kerk in Zuid-Afrika behoort hij tot onze eigen gereformeerde traditie. Hij liet zich bevruchten door het Puritanisme, het Methodisme en de Heiligingsbeweging; in laatstgenoemde bewegingen tekent zich een bepaalde ontwikkeling van het Puritanisme af, wat ook tot onze traditie behoort. Wij kunnen en mogen ons niet op een goedkope manier van deze dienstknecht van God en zijn boodschap afmaken, hoe ontdekkend en appèlerend deze boodschap ook is. Zij wil ons verdiepen en verrijken, ja toerusten tot de taak waartoe God ons vandaag roept. Aan de hand van het Woord – veel van zijn geschriften zijn enkel Schriftoverdenkingen – en biddend om de Heilige Geest is hij verder gegaan in het spoor van onze traditie. Tot op heden is nog niet overtuigend aangetoond, dat zijn boodschap in strijd is met de gereformeerde belijdenis, ook al komen we soms uitdrukkingen tegen die vragen oproepen. Daarbij komt nog, dat hij weet waarover hij schrijft, uit eigen geloofservaring. De bekende ds. J. Overduin uit Veenendaal schreef over hem: 'Andrew Murray b.v. laat ons waarheden uit de Schrift zien, die Luther nooit zo naar voren heeft gebracht. Geen wonder. Ieder stond in zijn eigen tijd aan een eigen front vanuit zijn eigen situatie. Wanneer wij willen weten wat schuld en genade is, wat "simul peccator simul Justus" (tegelijk zondaar en tegelijk rechtvaardig) is, wat het verlossingswerk van Christus voor ons is, laten wij dan bij voorkeur b.v. Luther en Kohlbrugge lezen. Maar wanneer wij ons in het verlossingswerk van Christus in ons door de Heilige Geest willen verdiepen, dan moeten wij ons toch weer wenden tot anderen. Andrew Murray behoort tot degenen, die niet alleen in hun theologisch denken maar ook in hun beleving diep zijn doorgedrongen in het werk van de Heilige Geest in ons. Voor een zeer belangrijk deel hebben de Pinksterbewegingen onze aandacht gevestigd op "vergeten hoofdstukken", op de kracht van de Heilige Geest. Wie meent, dat hij de hele rijkdom van het Evangelie uitgeput heeft met "een arme zondaar, die altijd om genade moet bedelen tot zijn laatste snik", vergist zich ernstig, ook al spreekt hij een belangrijke waarheid uit, waar wij nooit bovenuit zullen komen. Wie de gemeente geen ander thema heeft voor te houden, zal zichzelf èn de gemeente in een geestelijke onvolwassenheid houden, en beseft niet hoe krachtig de Heilige Geest tot vernieuwing wil werken. Trouwens, we zouden dan het grootste deel van de Bijbel moeten schrappen. Het is toch werkelijk niet alleen Jacobus, die op de heiligheid des levens attendeert, óók Johannes, óók Petrus, óók Paulus, ja alle woorden van Christus'. Tot zover wijlen ds. J. Overduin.
Deze inleidende artikelen over dr. Andrew Murray wil ik graag besluiten met twee Schriftwoorden: 'Niemand dan roeme op mensen (ook niet op Andrew Murray); want alles is uwe. Hetzij Paulus, hetzij Apollos, hetzij Céfas (hetzij Luther, Kohlbrugge, Murray), hetzij leven, hetzij dood, hetzij tegenwoordige, hetzij toekomende dingen, zij zijn alle uwe. Doch gij zijt van Christus, en Christus is van God' (1 Kor. 3 : 21-23) en 'Opdat gij ten volle kondt begrijpen met al de heiligen (ook Andrew Murray) welke de breedte, en lengte, en diepte, en hoogte zij, en bekennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot al de volheid van God' (Ef. 3 : 18, 19).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen