Goedertierenheid

Het grondbegrip van het vijfde woord waarmee in onze Bijbel de vrucht des Geestes wordt verheerlijkt (Gal. 5 : 22) is in het Nieuwe Testament enigszins anders dan in het Oude Testament. In het Nieuwe Testament is 'goedertierenheid' de vertaling van het woord 'chrèstotès', een woord dat zoiets betekent als vriendelijke goedheid ten opzichte van een ander. Het kan betrokken worden op de goedheid die God bewijst aan zondaren in Christus Jezus. Het is min of meer gelijk aan het woord 'charis', genade. Als vrucht van de Geest is het ook aanwezig in het leven van de christenen, die vanuit de overweldigende ervaring van Gods liefde en genade goedertieren mogen zijn voor hun naasten. Het is een deel van het nieuwe kleed dat de Heilige Geest Gods kinderen geeft aan te doen (Kol. 3 : 12).
Wanneer we het woord 'goedertierenheid' in het Oude Testament tegenkomen is het vooral de vertaling van het woord 'chèsèd', dat door de Griekse vertaling van het O.T. niet vertaald is met het woord 'chrèstotès' maar door 'eleos', dat zoiets betekent als genadige barmhartigheid (denk aan 'Kyrie Eleeison').
Goedertierenheid als 'chèsèd' is een woord dat voor alles geduid moet worden binnen de ruimte van het verbond van God met Zijn volk, en ook van mensen in hun onderlinge verbondenheid. Het gaat om de wijze waarop de verhouding wederzijds in het verbond wordt bepaald, wat verbondspartners van elkaar mogen verwachten. Een goed voorbeeld zien we in het verbond van David en Jonathan. David verwacht van Jonathan barmhartigheid (1 Sam. 20 : 8), terwijl Jonathan op zijn beurt weldadigheid van David verwacht (1 Sam. 20 : 14). Beide keren gebruiken ze hetzelfde woord 'chèsèd', dat dus ook met goedertierenheid kan worden vertaald. De equivalenten in de vertaling geven de rijke kleur van dit woord goed aan. Het gaat in de goedertierenheid om datgene wat in liefde en trouw jegens elkaar wordt bewezen en van elkaar mag worden verwacht.
Gods goedertierenheid is altijd een onverdiende genade, waarom gevraagd mag worden in alle omstandigheden van het leven, maar vooral in nood en dood. Gods goedertierenheid betekent dat Hij voor de Zijnen wil opkomen. Wat een wonder dat zelfs de ontrouwe mens, pleitend op Gods genadige trouw er nog om vragen mag, zoals David dat doet: 'Wees mij genadig, o God! naar Uw goedertierenheid' (Psalm 51 : 3a).
De Heere verwacht ook goedertierenheid van Zijn volk. Het gaat Hem er om dat er trouw is ook van mensenkant aan Zijn verbond. Iemand die daaraan door genade beantwoord is een 'goedertierene', een gunstgenoot (chasied). Zulken worden in de Psalmen opgeroepen de Heere te loven: 'Psalmzingt den Heere, gij Zijne gunstgenoten' (Psalm 30 : 5). Het is hoge nood als ze gemist worden: 'Behoud o Heere; want de goedertierene ontbreekt, want de getrouwen zijn weinig geworden onder de mensenkinderen' (Psalm 12 : 2). Wat een wonder echter dat de Heere er Zelf voor zorgt, zoals Micha verkondigen mag: 'Hij houdt zijn toorn niet in eeuwigheid, want Hij heeft lust aan goedertierenheid'. Dat is ten diepste 'door de goedertierenheid over ons in Christus Jezus' (Ef. 2 : 7).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen