Jeugdpastoraat via het gezin (1)

Noodzakelijk
In bijbels licht beschouwd, is het gezin een kerkje in de kerk te noemen. In het Nieuwe Testament is de plaatselijke gemeente van Jezus Christus opgebouwd uit bouwcellen, kernen die uit gezinnen en families bestonden. We begrijpen dan ook heel goed hoe groot de betekenis is van een goed gezinsleven voor de opbouw van de gemeente.
Het gezin wil de oefenschool zijn in een godvruchtige levenswandel. Samen rondom het Woord leren wat 's HEEREN vreze zij. Ouders zijn van Godswege geroepen en hebben het bij de doop beloofd en voor hun rekening genomen de kinderen op te voeden in de vreze des HEEREN. Aan vaders en moeders hand tot Jezus. In onze ouders maken wij kennis met de HEERE en met Zijn dienst. Wat een geweldige zegen wanneer we in het leven van onze kinderen ontdekken dat het tot een werkelijke kennismaking met de Heere gekomen is. Het kwam van één kant. Gods amen klonk. Ons kind, onze kinderen leerden en leren het met ons be-amen. Een geweldige zegen. Anderzijds een grote zorg wanneer ons kind/onze kinderen niet in de Waarheid wandelen. Hoe het ook zij, in beide situaties is het nodig pastoraat te bedrijven in het gezin. Planten, natmaken, wieden, snoeien en alles waartoe de Heere ons roept in het kleine kerkje, de kleine wijngaard: ons gezin.
Wat thuis scheefgroeit of wordt nagelaten kan in de kerk niet of nauwelijks worden goedgemaakt.
We zijn er vanuit de praktijk van het ambtelijk werk meer en meer van overtuigd, dat er meer aandacht besteed moet worden aan het christelijk huwelijk en de geloofsopvoedingvan kinderen in het gezin. Wanneer die aandacht besteed wordt is dat indirect pastoraat aan de jeugd van de christelijke gemeente.
In twee artikelen willen we wat nader ingaan op de huwelijksvoorbereiding, de doopcatechese en de toerusting in de kerkdienst.

Huwelijksvoorbereiding
Misschien vindt u het vreemd, maar jeugdpastoraat begint bij een goede voorbereiding op het huwelijk.
Welk voorbeeld hebben we gehad in het huwelijk van onze ouders? Dat behoort al tot de voorbereiding. Welke begeleiding ontvingen we in het zoeken naar een levenspartner? Was dat een zaak van het gebed en werd het woord des Heeren werkelijk serieus genomen, waar geschreven staat dat we geen juk moeten aantrekken met de ongelovigen? Nemen we het aloude en telkens weer verrassend actuele huwelijksformulier werkelijk serieus wanneer ze de vragen stelt aan een godvrezend man en aan een vrome en getrouwe vrouw? De vragen die nu rijzen getuigen van de noodzaak voor een gedegen huwelijksvoorbereiding. Dit wordt versterkt door het feit dat de huwelijksproblemen toenemen onder kerkelijke echtparen. Wanneer we nu kinderen ontvingen uit Gods hand hebben zij ons huwelijksleven als voorbeeld.
Gezegende kinderen die ontdekt hebben dat vader en moeder in hun huwelijksleven zondaren waren, maar die ook ontdekt hebben dat het hun ernst was om God lief te hebben en te leven uit de vergeving der zonden. Die in de voorbereiding op hun huwelijk dachten: zoals vader en moeder getrouwd zijn, zo wil ik het ook. In het gezin moet je leren omgaan met elkaar. Daar worden zonden ontdekt, daar wordt schuld beleden. Daar ontdek je dat het soms zo moeilijk is elkaar de misdaden te belijden. In het gezin moet je leren vriendelijk te zijn tegen elkaar en aandacht te hebben voor die ander. Je moet leren geduld te hebben met de ander, jezelf te verloochenen. Je moet daar leren te dienen en niet te heersen. Je moet leren de minste te zijn. Ouders als voorgangers. God vordert dat ook deze lessen van kind tot kind geleerd worden. Jeugdpastoraat via het gezin. Het begint eerder dan je denkt.
Het is al begonnen!
Huwelijksvoorbereiding.
Het uurtje spreken met de dominee een week of wat voor de trouwdag, is naar mijn overtuiging te weinig. De kerkorde (Ord. 12.1.1) schrijft vorming van die leden der gemeente voor die staan voor de vorming van een huisgezin.
In mijn vorige gemeente (Wapenveld) heb ik verschillende keren een cyclus huwelijkscatechese geleid. In januari deed ik een oproep in de kerkbode uitgaan tot hen die trouwplannen hadden. Zij werden uitgenodigd voor de huwelijkscatechese. De eerste keer waren het vier avonden, maar op verzoek van de catechisanten werden het er zes. De avonden werden als zeer leerzaam ervaren. Er werd gewezen op goede literatuur en iedereen schafte het één en ander aan. Als leidraad gebruikten we het boekje van prof. W.H. Velema 'Bouwen aan je huwelijk'. Ook het programma van ds. L.M. Vreugdenhil (in 'Ik beloof je trouw! Bouwstenen voor een gelukkig huwelijk') is zeer bruikbaar.
Het is van groot belang Gods bedoeling met ons leven als man en vrouw in de band van het huwelijk te weten. De centrale plaats van het Woord van God en het gebed in het huwelijksleven is juist met het oog op de geloofsopvoeding van de kinderen onmisbaar. Hoe ga je om met spanningen in je huwelijk?
De sexualiteit en de gezinsvorming in bijbels licht moet aan de orde komen. Hoe bevrijdend is het voor velen dat er over deze zaken in het licht van Gods Woord eerlijk gesproken wordt. Wat zou het een zegen zijn wanneer daar in de opvoeding meer aandacht aan besteed zou worden. Pastoraat bedrijven in de periode waarin het meisje zich ontwikkelt tot jonge vrouw en de jongen tot man. Een tijd waarin we de Herder zo nodig hebben, waarin we onze ouders als representant van die Herder zo nodig hebben.
Het grote belang van een goed functionerende communicatie in het huwelijk moet tijdens de huwelijkscatechese helder naar voren gebracht worden. Elkaar begrijpen. Elkaar aanvoelen. Het goede voor elkaar zoeken in alle opzichten.
Wanneer we de zaak van de huwelijksvoorbereiding goed overdenken, zullen we er van overtuigd zijn dat dit alles te maken heeft met de praktijk van het christelijk gezinsleven en daarmee nauw verbonden het jeugdpastoraat via het gezin.
Een vader en een moeder die geleerd hebben en leren zelfde Herder in alles nodig te hebben en zich van Godswege geroepen weten een herder te zijn voor de kinderen die ze van de HEERE ontvangen hebben om ze te leiden en te weiden in de grazige weiden van het Woord des Heeren. Woord, ten leven ons gegeven!
De volgende keer willen we stilstaan bij de Doopcatechese en de toerusting in de kerkdienst.

A. Baas, Ermelo

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen