De kracht van Christus' bloed

De lijdensweken zijn voorbij. Op zeven zondagen hoorden we het lijdensevangelie. Werden we door de lijdende Christus meegenomen naar Gethsémané, Gabbatha en Golgotha? Bij het woord 'lijden' denken we meteen aan Christus. Zijn lijden is onvergelijkbaar. Het lijden van Christus overdenken is de kracht proeven van het reinigend bloed. Roemen in Zijn volbracht werk. Het geloof heeft kennis aan dit bloed.

Een ernstig zieke kreeg een bloedtransfusie. Het bloed van een ander werd overgebracht in haar ader. Zonder resultaat. Het bloed van een mens gaf geen redding. Zij zag op het bloed van de Redder en sprak: Het bloed van een mens kan mij niet helpen. Het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonden.

Middelaar

Levenslang heeft Jezus geleden. Het begon in de kribbe en was het zwaarst aan het eind van Zijn leven. Tussen kribbe en kruis zetten we één woord: Lijden. De eeuwige Zoon van God heeft met de geboorte uit de maagd Maria ons leven dat onder het oordeel ligt, aangenomen. Hij is niet pas aan het eind van Zijn leven Middelaar. Het verlossingswerk van de Heere Jezus is begonnen, waar onze zonde begint. Wij zijn reeds zondaren in de schoot van onze moeder. Vanaf dat moment ben ik een zondaar. Zonder het aannemen van de menselijke natuur door de Zoon van God kon geen mens de welverdiende straf op de zonde ontgaan en weer tot genade komen. Stilstaan bij Christus' lijden bepaalt bij de zonde. Het raakt mij persoonlijk. Door mijn zonde heb ik Christus zo verschrikkelijk doen lijden. Ik heb Hem aan het kruis genageld.

Een moeten vanuit de Schrift

Het lijden heeft Jezus niet overvallen. Het moest! God eiste voldoening van de schuld. Dit moeten hebben de profeten verwoord. Jesaja komt al met het lijden en sterven van de Man van smarten: 'Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden'.

Herkent u het lijden van Christus als een moeten vanuit de Schrift? Anders zijn we tegensprekers. Precies als de discipelen. Jezus heeft tegen hen gezegd dat Hij moest lijden. Maar zij wilden er niets van weten. Volgens hun opvatting paste bij Jezus geen kruis. Het Evangelie, met als inhoud het lijden en sterven van Christus, ligt ons niet. Petrus zette zelfs de profetie opzij, toen hij zei: Dit zal u geenszins geschieden. Petrus hield geen rekening met hetgeen God in Zijn Woord heeft bekendgemaakt. Hij ging af op wat in zijn hart leefde. Ons hart heeft een afkeer van het lijden. Met ons redeneren gaan we tegen het Woord in. We passeren de verzoening. Zalig worden zonder een lijdende en stervende Borg is onmogelijk. We verstaan het lijden en sterven van Jezus alleen uit de dingen die van God zijn. Verzet u niet tegen het lijdensevangelie!

Borg

In de lijdenstijd staat de Borg in het middelpunt. De uitdrukking 'borg' heeft een enorme diepte. De Schrift legt ons uit wat een borg doet. We lezen de betekenis in Genesis 43.

In dit hoofdstuk stelt Juda zich borg voor zijn jongste broer Benjamin. Vader Jakob wil niet dat Benjamin meegaat naar de onderkoning van Egypte. Eerst was Simeon al als gegijzelde achtergebleven. Nu moet Benjamin ook komen. Deze eis gaat te ver. Maar de honger werd erger. Juda treedt op een zeker ogenblik naar voren en zegt: Ik ben borg voor Benjamin. Ik treed zo nodig in de plaats van Benjamin. Mocht de onderkoning hem gevangen nemen, dan bied ik mij aan in zijn plaats. Het was geen loze kreet. De geschiedenis leert dat Juda woord heeft gehouden.

Een borg is dus iemand die voor een ander wil instaan en het ook doet. Om Borg te zijn kwam Jezus in de wereld. Hij is de schuldovernemende Borg. Zonder Hem kunnen we niet voor Gods rechterstoel verschijnen. Wij staan schuldig tegenover God. De schuld moet betaald worden. Christus heeft die schuld betaald. Het Lam Gods heeft Zich als Borg plaatsvervangend in de vlammen van Gods toorn geworpen, opdat Hij verloren zondaren die daarin eeuwig hadden moeten omkomen, als een brandhout uit het vuur zou rukken. Christus is ingegaan in onze nood en dood. Op geen enkele wijze kunnen wij onze schuld afbetalen. Het is onmogelijk dat wij in eigen kracht ons van de toorn van God kunnen bevrijden. Wij maken de schuld dagelijks meerder. Toch proberen wij telkens ons met God te verzoenen. Wij hebben zo onze verzoeningspogingen. De één meent met een braaf leven God te kunnen behagen. Een ander vult met goede werken aan wat Christus heeft gedaan.

Een derde vindt rust voor de verzoening in eigen ervaringen.

Hebt u wat betreft uw verzoeningspogingen de doodsklokken horen luiden? De prediking van het Lam zet het mes in onze offers en betalingen. Niets is er in ons waarmee we God te vrede kunnen stellen. Zalig worden van onze kant is onmogelijk. Houd op met het opknappen voor God! Stop met het repareren van uw eigen leven! God heeft Zijn Zoon als Borg gegeven. Vernieuwing is er door de gemeenschap met Christus. Hij is voor ons tot zonde gemaakt. Hij werd als een vervloekte uitgestoten. Hij kwam voor ons in de verlatenheid. Zijn dood is het zoenoffer. De zaligheid is in Christus. Zijn offer is een volmaakt offer. Er ontbreekt niets aan. Hij is het volkomen Offerlam. Hij kan een ieder die door Hem tot God gaat, volkomen zalig maken. Komt, laten we het Paaslam aanbidden: Gij zijt geslacht, en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed, uit alle geslacht, en taal, en volk, en natie.

Troost uit Christus' wonden

Bloed is een aanduiding voor het gehele lijden en sterven van Christus. Het lijden ging zo diep, dat het zweet van Jezus veranderde in bloeddruppels.

Het bloed van Christus is een kostbaar betaalmiddel. Jezus heeft Zijn kerk duur gekocht. De dood van Jezus is de losprijs waardoor de gelovigen vrijkomen uit het geweld van de duivel en de dood. In Johannes hebben we een ooggetuige. Met eigen ogen heeft hij gezien hoe één van de soldaten de zijde van Christus met een speer doorstak. Terstond kwam er water en bloed uit. Door die speerstoot bezitten we een wettig bewijs van de dood van Jezus. Is het belangrijk dat wij zekerheid hebben van Zijn dood? Ja! Want van de werkelijkheid van Christus' dood hangt de werkelijkheid van de opstanding af. Wie door het geloof de geopende zijde van Christus ziet, ontvangt troost.

Soms zie ik uwe handen aan.
Waardoor de naag'len zijn gedreven.
En 't is mij of ik ook zie staan.
Mijn eigen naam daarin geschreven.

Als Gij mij toont uw open zij.
Dan kiest mijn ziel haar tot een woning.
Dan voel ik mij van schulden vrij,
In dit paleis van mijnen koning.

En als ik door 't geloof aanschouw,
O Jezus! uw bebloede voeten.
Dan vlieden alle druk en rouw.
Die w'in dit leven dragen moeten.

Al wat mij uit mij zelf ontbreekt.
Ach, geef het mij uit uwe wonden.
Want ied're druppel bloed toch spreekt.
Van reiniging van alle zonden!

Aannemen van het lijden en sterven van Christus

Het gelovig hart neemt het lijden en sterven van Christus aan en verkrijgt daardoor vergeving van de zonden en het eeuwige le­ven. Het geloof belijdt: Ik word gered door het bloed van Christus. God wist de zonde uit op grond van de voldoening die Christus heeft aangebracht. Hij streept wegens het rode bloed van Christus de rekening met onbetaalde schuld door.

Weten van het bloed is onvoldoende. Het geloof gebruikt het bloed tot reiniging. Christus is het zoenmiddel. Alleen door Hem is er toegang tot God. Zonder Zijn bloedstorting is geen vergeving mogelijk. Door Jezus Christus hebben we gemeenschap met een verzoend Vader in de hemel. Een godsdienst die voorbijgaat aan Christus' bloed, deugt niet. Jezus is de enige Troost. Door het drinken van Zijn bloed worden we hoe langer hoe meer met Hem verenigd. Door de Geest komt er toename in kennis van het verlossingswerk van Christus. Stilstand in het geestelijk leven is schadelijk. Verdieping een zegen. We leren niet op één dag alles van Christus kennen. Zag u tijdens de lijdensweken niemand, dan Jezus alleen?

Noodzaak en mogelijkheid

Is het bloed van Christus aan de deurpost van uw hart? Dit bloed nodigt zondaars. Brengt vreugde in plaats van smart. Niemand behoeft te denken: Voor mijn zonden is er geen vergeving. In Christus is een ruimte van zaligheid. Zijn offer is overvloedig genoegzaam tot verzoening van de zonden van de hele wereld. Wijder kan het niet. Ruimer kan het niet. Wanneer u niet zalig wordt, ligt dit niet aan het offer van Christus. Wie door eigen schuld verloren gaat, kan zich er nooit op beroepen, dat de waarde van Christus' offer zo klein en beperkt was, dat het behoud onmogelijk was. Het evangelie van de verzoening wordt ook nu nog gepredikt. Met welk doel? 'Opdat gij gelooft, dat Jezus is de Christus, de Zoon van God; en opdat gij, gelovende, het leven hebt in Zijn Naam'. De kracht van Christus' bloed geldt nog. We kunnen als vuile zondaren door het bloed van Christus als kinderen van God aangenomen worden. Het evangelie houdt ons het vergoten bloed van Christus voor. Als enig redmiddel. Dit bloed is onmisbaar. Daarachter is het veilig. Zonder het bloed van Christus staat een zondaar schuldig voor God. Bedekt met het bloed zijn we met God verzoend. 'Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onze Heere Jezus Christus'.

Niet voor de mensen
Matth. VI: 16
I
Voor de mensen klaag uw leed
Niet te luide, niet te lange.
Niet te bange:
Meest vertoning scheurt haar kleed.
Pronk niet met geleden smarte;
Stilte is tolk van 't diep gemoed.
Meer dan wanhoops tranenvloed.
De eedle ziel, bij 't heilig lijden.
Heeft haar fierheid; vreest der schaar
Oppervlakkig treurgebaar.
Als de troost der ongewijden;
Wat voor allen niet voor haar! -
Moge een traan het oog ontglijden.
Echte droefheid bleek maar schoon.
Draagt haar wonden niet ten toon.
Doch de nachtwaak ziet haar strijden.
Doch haar Trooster kent haar rouw.
En die zij beweent haar trouw!
II
Kunt gij 't overvloeiend hart
Niet beheersen? 't Juk der smart,
't Heilig kruis niet stille dragen?
Móet ge luide uw jammer klagen.
Handenwringen, Waarom vragen?
Uitkomst zoeken in geween?
Ga. beproefde,
Zielsbedroefde.
Gij ook — in de hof, alléén!
Niet voor allen slaak uw klachte;
Voor de Kenner der gedachte.
Voor de Hoorder der gebeén.
Stort uw ziele uit, klaag en ween!
Ween en — bid! en 's Heren vrede,
— Engel, die vertroostend lacht —
Licht en kracht.
Op uw tranen, op uwe bede.
Zullen dalen in uw nacht.
Straks, o gij van God verkwikte!
'Zalf uw hoofd' en beur 't omhoog.
Wis de tranen uit het oog.
Dat de Hemel tegenblikte!
Toon ons geen mismaakt gelaat;
Laat óns in uw kalme trekken.
Van de rouw die niet vergaat.
Dieper, 't echte spoor ontdekken!
Eenvoud, waarheid in de smart!
Tuige ons de adel van uw hart!

P. A. de Genestet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen