De onderscheiding der geesten

Wij leven in een wereld, waarin vele invloeden op ons afkomen. Door middel van, de televisie, de radio, de krant en het boek staan wij bloot aan een menigte van nieuwe indrukken. Wij verzuimden tot nu toe nog melding te maken van allerlei ontmoetingen en gesprekken, die op hun beurt werking op ons uitoefenen. Er golft overal een zee op ons aan, vooral wanneer wij in een samenleving verkeren die onophoudelijk naar wat nieuws is geneigd. Wij zouden ons misschien van de buitenwereld moeten afsluiten, maar het komt ons voor, dat de Heere onze God ons niet heeft gemaakt met de bedoeling kluizenaars te worden.

Elk van de genoemde elementen zendt een bepaalde geest uit. Maar omdat er nu zovele geesten om ons heen zweven is het dikwijls niet mogelijk die geesten, die invloeden, te toetsen. Desondanks is het nodig te keuren en te onderscheiden, want vóórdat wij het weten gaat dit alles met macht over ons heersen. Zo geraken we in een ommezien verstrikt in een warnet. Wij leven niet meer, wij worden geleefd.

Waar is nu een goede maatstaf te vinden; een waardemeter om kwaad en goed te onderscheiden? Het zal van groot belang zijn ons zulk een toetssteen te bezitten, wülen wij althans niet in de wervelwind van allerlei meningen worden meegesleurd. Onloochenbaar is het, dat wie niet kan toetsen of onderzoeken onherroepelijk blijft hangen in de ideeën van de grote massa. Wij mogen het ook anders zeggen: hij gaat teloor in de horde van de eendagsvliegen, die van dag tot dag om ons heen zoemen. Er komt geen groei, geen opbouw in zijn geestelijk bestaan. Wij hebben in deze tijd juist zo nodig geoefende zinnen. Maar al te velen vinden voldoening in de Atheense manier van leven. Al de inwoners van Athene immers en de vreemdelingen, die aldaar verblijf hielden, vonden voor niets anders tijd, dan om iets nieuws te zeggen en te horen. Intussen was al dit nieuws louter van hori­ zontale aard. Het betrof puur en alleen wereldse dingen, want toen Paulus ging spreken van goddelijke en hemelse zaken in Christus, gaven de méesten niet thuis.

Daar ligt al terstond in vervat, dat een onbedrieglijke maatstaf ter beoordeling van allerlei verschijnselen nu juist in het Woord is gegeven. Daar geeft de Heere ons een aanwijzing om het juiste onderscheid te leren aanbrengen. Temidden van de chaos der geesten en dé bonte veelheid der opinies leren wij. alleen aan de hand van het Woord de goede weg te bewandelen.

Willen wij nu weten wat de onderscheiding der geesten betekent, dan doen wij er goed aan het Woord te raadplegen. Het twaalfde hoofdstuk van de eerste brief aan de Corinthiërs verspreidt hier licht. In de gemeente van Christus was er een merkwaardige beweging, die gepaard ging met vele verschijnselen, die. ons vreemd aandoen. De inwerking van het geloof maakte in de mensen van allerlei los. Vooral de emotionele mens van het Oosten, impulsief van natuur als hij was, geraakte in beweging. Voeg daarbij, dat toendertijd in het Romeinse rijk een geestelijke crisis aan de gang was. Er bestond geen vaste religieuze overlevering. Het geloof in de oude goden ebde weg. De oude tradities raakten versleten. Vele rondzwervende predikers van wijsgerige richting boden verlossing aan. Kortom, overal heerste onzekerheid en verwarring. Het staatkundige leven wankelde op zijn grondvesten, het gezinsleven verloor zijn vaste gang, de persoonlijke zekerheid verdween. Er heerste overal nevel en mist.

Toen kwam daar de Evangelieverkondiging van Paulus. De harten opende zich wonderbaar. Maar mét het Evangelie kwam er ook opening voor allerhande andere gedachten. Vreemde geesten om zo te zeggen. En juist die vreemde geesten bederven het werk van de Heilige Geest. In Corinthe ontving de kerk vele genadegaven. De Heere deed dat daar en toen tot bevestiging van het Evangelie van Christus. Dat er nu verscheidenheid van gaven was onder de gemeenteleden kon niet hinderen. De Geest kan zich gevarieerd openbaren, maar er zijn wel grenzen. In geestelijke dingen kan het ongecontroleerd, overgeestelijk toegaan. En nu wil Paulus geen woekeringen.

De apostel noemt een paar genadegaven op. Wij noemen ze tegenwoordig charismata. Bijvoorbeeld: het Woord der wijsheid, dat is, inzicht in Gods voornemen omtrent Gods heil in Christus. De gave der kennis, dat is het inzicht omtrent verborgenheden, die God tot opbouw der gemeente openbaart. Wij denken ook aan de gave der genezing van zieken. Zonder twijfel zijn er nog meer charismata geweest. Leiding geven en onderwijs geven. Paulus doet maar een willekeurige greep. Maar - al die genadiegaven en bekwaamheden hebben één oorsprong, namelijk de Heilige Geest. Maar zij hebben gezamenlijk ook één doel: de opbouw der gemeente. Het bezit van één of meerdere van zulke genadegaven mag nooit leiden tot trots en heerszucht en aanmatiging. Integendeel: het dient tot harmonie, tot de eer van God en het houdt diep afhankelijk van de Heere. De gaven, die de kerk van de Geest Gods ontvangt kunnen we onderscheiden in buitengewone charismata en de gewone genadegaven. De buitengewone charismata zijn de gaven van tongentaal, van de genezing, van de profetie, van de voorzegging, van de uitdrijving van boze geesten. Deze buitengewone gaven gaf de Geest van Christus bijzonder op en kort na de Pinksterdag. Hij gaf ze in een bepaalde gemeente, in een bepaalde periode. Maar dan altijd als een tijdelijk iets. Profetieën en tongen zullen verdwijnen. Alleen blijven: geloof, hoop en liefde. Nu kan mogelijk de Geest Gods in bepaalde tijden deze gaven weer tevoorschijn brengen. De Heere is vrij. Maar deze genadegaven zijn niet noodzakelijk tot zaligheid en zeker niet onmisbaar om het volle Evangelie in deze wereld te brengen en te beleven.

De gewone gaven zijn geloof, hoop en liefde. Deze blijven duurzaam nodig in deze bedeling. Maar de Heilige Schrift openbaart ons nog zoveel meer van het werk van de Geest, dat wij bij deze drie gaven niet mogen blijven staan. In dit goddelijk werk van de toepassing des heils is veel meer wat wij nodig hebben tot de volle wasdom van het geestelijk leven. Dat vele kunnen wij zo onderscheiden dat er zijn gaven die betrekking hebben op de aanvang, de wording van ons leven met Christus. Voorts gaven, die zien op de voortgang en groei van dit leven als landeren Gods. En tenslotte gaven die bedoelen de voltooiing en het eeuwige doel van ons leven.

Het komt ons nu vóór, dat in dit totale geheel van gaven de onderscheiding der geesten een zinvolle functie bezit. Dit charisma beoogt te beoordelen de waarde, de uitwerking der gaven. Wanneer sommigen de buitengewone gaven bovenmate roemen gaan, zegt dit charisma: Ho, ho, ga niet boven de maat uit. Als het evenwicht ontbreekt tussen buitengewoon en gewoon, maar evenzeer als de liefde ontbreekt ten bate van wijsheid en kennis - zie, dan roept het charisma van de onderscheiding der geesten: Pas op! Er is scheefgroei!

Spreken in tongen bijvoorbeeld is duidelijk van minder waarde dan de klare prediking. Leiding geven gewichtiger dan uitoefenen van krachten. De hoogste van alle charismata is de liefde. Zij moet alle gaven doortrekken en verwarmen. Zij is blijvend van waarde. Deze plaats van de gave der onderscheiding ligt derhalve in het beoordelen van het evenwicht; niet minder in het bewaren van de rechte koers. Deze gave zal nooit heersen, maar altijd dienen. Deze gave waakt temidden van de roering der geesten om het schip van de kerk veilig te loodsen door de branding heen. Deze gave is doorgaans het bezit van geesten, die diep zien en ver kunnen kijken. Ze is een gave om de onderstroom der tijden te kunnen waarnemen. De winden te voelen waaien door het tijdsgewricht van heden. Dit charisma is het voorrecht van hen, die doorgaans eenzaam leven. Maar wel dicht bij God. Zij hebten een scherp gehoor, een tere tastzin. Bovenal leven zij dicht bij de Heilige Schrift.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen