In memoriam ds.G.Willemsen

Vrijdag 29 december 1995 is in vol vertrouwen op de Heere overleden dominee Gerrit Willemsen, sinds 26 maart 1995 weduwnaar van E. H. M. van Schouwenburg. Hij werd geboren op 14 februari 1909 te Ede. Hieronder volgt het één en ander over zijn leven en arbeid in de wijngaard des Heeren.

Onderwijzer te Gouda

Gerrit Willemsen begon zijn loopbaan als onderwijzer aan de Groen van Prinstererschool te Gouda. Dat was vlak voor en in de oorlog. Zelf ben ik leerling geweest op deze school. Dat was echter vanaf september 1945, zodat ik meester Willemsen niet heb meegemaakt. Jammer eigenlijk, 't Zou best leuk geweest zijn. We spraken nog wel eens over 'onze' school. Als ik denk aan die oude school, dan zie ik hem helemaal voor mij. De klassen met de ouderwetse banken, in het midden de grote zwarte cokes-gestookte kachels, de groen geverfde deuren en ramen, de onderste matglasruiten en de grote kiepramen bovenin die met een touw geopend en gesloten konden worden. En niet te vergeten de bruin omlijste zwarte borden voorin de klas. In die oude. school onderwees Gerrit Willemsen vanachter zijn hoge lessenaar of staande bij het bord een gedeelte van de Goudse jeugd. Echter, daar kwam het verlangen om predikant te mogen worden. Hij maakte kennis met het predikantschap van dichtbij. Zijn vrouw was de dochter van de in Amsterdam bekende en geliefde dominee Van Schouwenburg. Toen haar ouders op jonge leeftijd overleden werd ze verder opgevoed bij dominee en mevrouw De Jongh.

En hij werd zeer gestimuleerd door de bekende ds. H. S. J. Kalf die toen in Gouda stond.

Ambtelijke loopbaan

In 1944 verhuisde het gezin Willernsen naar Amsterdam. Want Gerrit werd hulpprediker bij dominee J. H. F. Remme. Alweer zo'n bekende naam uit vroeger jaren.

Niet zo'n gemakkelijke tijd, dat laatste oorlogsjaar in de hoofdstad van ons land. Vlak na de oorlog kwam het beroep van de gemeenten Zuilichem en Nieuwaal. Hij mocht het beroep aannemen en diende deze gemeenten van 1945 tot 1948. Wat een enorme overgang van het bruisende Amsterdam naar het stille Zuilichem en Nieuwaal, daar bij de Waal. Er was echter genoeg te doen in en rond zijn beide gemeenten in de Bommelerwaard. Pratend over die tijd kwam vroeg of laat natuurlijk ook de naam van ds. Jac. van Dijk naar boven, toen ook predikant in de Bommelerwaard. Op 11 januari 1948 werd ds. Willemsen bevestigd tot predikant van onze gemeente te Hierden. Hij diende onze gemeente tot 1962. Daarna werd hij conrector aan het chr. college Nassau Veluwe te Harderwijk en wel tot 1976. Toen mocht hij hoe langer hoe meer gaan genieten van de 'oude dag'. I.v.m. zijn werk te Harderwijk moest het gezin Willemsen de Hierdense pastorie verlaten. Het woonde nu hier dan daar, het langst in Doornspijk. Hierden bleef echter trekken en de laatste jaren woonden ds. en mevr. Willemsen weer onder ons. Dat was een mooie tijd. Voor het echtpaar Willemsen, genietend van de genegenheid van de Hierdenaren. En in Hierden genoten we van het oude predikantsechtpaar met hun jonge hart. Op de reis door het leven was naast God, zijn trouwe echtgenote, zijn steun en toeverlaat. Zij was echt de vrouw achter het ambt. Raadgevend, relativerend, corrigerend. En moest hij er soms diep onderdoor dan beurde ze hem met haar vrolijkheid weer op.

Over zijn werk

Dominee Willemsen was een uitstekend catecheet. Hij catechiseerde nog van achter het catheder voor een verzameling van zo'n 40 a 50 catechisanten. Maar, hij had de wind er goed onder. Ja, wat wil je, oud onderwijzer en later leraar. Het zat hem in het bloed. Oud-catechisanten en oud-leerlingen kunnen er nu nog enthousiast over vertellen.

Dominee Willemsen was een fijngevoelig pastor. Hij wist waar nood en verdriet was. Wat heeft hij vele bezoeken gebracht om mensen te troosten en te wijzen op de Trooster. Daarbij had hij niet gemakkelijk praten. Tezamen met zijn vrouw en gezin moest hij drie kinderen naar het graf brengen. Vele gemeenteleden van toen hebben het tijdelijke met het eeuwige verwisseld, maar zij die nog leven denken dankbaar terug aan de pastorale bezoeken.

Hij en zijn vrouw waren ook sociaal bewogen mensen. Terwijl ze het zelf niet breed hadden in de arme tijd, konden hulpbehoeftigen op hen rekenen.

Dominee Willemsen was prediker, naar Schrift en belijdenis, vertroostend en waarschuwend. Opmerkelijk was, dat hij die zoveel verhalen en anekdotes wist te vertellen die welhaast nooit voor zijn preken gebruikte. Wat dat betreft heeft hij nimmer een voorbeeld genomen aan zijn inspirator van weleer, ds. H. S. J. Kalf.

Levensavond

Mijn vrouw en ik leerden het echtpaar Willemsen kennen in de avond van hun leven. Het was altijd fijn om bij hen op bezoek te gaan. Te genieten van de humor van beiden, van de vrolijkheid en de gevatheid van mevrouw en de degelijkheid van dominee Willemsen. En wat een verhalen. Verhalen uit de oude doos, soms zelf voor ons een soort vaderlandse kerkgeschiedenis uit het recente verleden. Hoe langer hoe meer, vergeeft u mij het beeld, gingen dominee en mevrouw Willemsen lijken op twee oude grachtenhuizen die elkaar overeind houden. Als je één huis weghaalt, stort het andere in. Mevrouw Willemsen ging van hem heen op 26 maart 1995. Toen werd het heel stil een eenzaam in het leven van dominee Willemsen. Zeker, er waren veel lieve mensen om hem heen. Zijn kinderen en vele anderen. Maar, zij was er niet meer. Zijn aardse huis, voor die tijd al langzaam maar zeker, werd nu snel afgebroken. 86 jaar oud is hij dus op 29 december 1995 overleden.

Tot slot

Dominee Gerrit Willemsen, door God gesierd met vele gaven om een goed predikant te kunnen zijn, is niet zalig geworden omdat hij dominee was. Neen, hij wist tot in het diepst van zijn bestaan: alleen genade. God moet het doen. Op Uw zaligheid wacht ik Heere.

God gaf hem genade om te leven. God gaf hem ook genade om te sterven. Daarom staan op de rouwbrief en de rouwadvertenties de woorden uit Psalm 43 : 4 ber. door hem zelf daarvoor uitgekozen: Dan ga ik op tot Gods altaren' en we zingen daar in onszelf achter aan: tot God mijn God, de bron van vreugd...'.

Wat doet het Je goed als iemand sterft in hetzelfde geloof dat hij je altijd heeft voorgehouden.

Zo weten wij dominee Willemsen bij zijn vrouw in de triomferende kerk bij de HEE RE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen