Barmhartigheid

Het Bijbelse begrip 'barmhartigheid' hoort thuis in de buurt van woorden als 'genade', 'goedertierenheid' en 'liefde'. Belangrijk is het gevoel, de emotie, waarmee het bewijzen van barmhartigheid gepaard gaat. Het is een woord dat de relatie tussen God en Zijn gunstgenoten bepaalt. Barmhartigheid komt in het Oude Testament van een woord dat 'moederschoot' of 'ingewanden' betekent. In deze lichaamsdelen werd het gevoel van hartelijke bewogenheid en liefde gelokaliseerd. Wat een genadige ontferming als er van de HEERE beleden mag worden dat Hij zo ook met innerlijke ontferming genadig en barmhartig is. Hij doet barmhartigheid aan duizenden dergenen die Hem liefhebben en Zijn geboden onderhouden (Ex. 20 : 6 en Deut. 5 : 10). Het gaat daarbij ook om Zijn verbondstrouw, waarmee Hij Zijn volk door alles heen draagt. Nehemia getuigt ervan als Hij bidt: Hebt Gij hen nochtans door Uw grote barmhartigheid niet verlaten in de woestijn; ' (Neh. 9 : 19). Gods barmhartigheid komt tot uiting in de wonderen van verlossing; 'Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden' (Ps. 106 : 46).

Het is opvallend hoeveel keer het woord 'eleos' (denk aan het kyrie eleison), dat in het Nieuwe Testament vaak vertaald is met 'barmhartigheid' voorkomt in Lukas 1. Het staat daar in het kader van de verbondstrouw van de HEERE, bezongen rond de wonderen van de 'moederschoot' van Elizabeth en Maria. Maria zingt ervan: Hij heeft Israël Zijn knecht opgenomen, opdat Hij gedachtig ware der barmhartigheid' (Luk. 1 ; 54) en ook Zacharias, die jubelt over 'de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte' (Luk. 1 : 78). Barmhartigheid is dus een woord dat de heilsgeschiedenis verklaart. Heel treffend dat we het ook weer vinden in Paulus' getuigenis over de verkiezing van Israël en de gemeente: Want gelijkerwijs ook gijlieden eertijds Gode ongehoorzaam geweest zijt, maar nu barmhartigl^eid verkregen hebt door dezer ongehoorzaamheid; Alzo zijn ook dezen nu ongehoorzaam geweest, opdat ook zij door uw barmhartigheid zouden barmhartigheid verkrijgen' (Rom. 11 : 30, 31).

Jezus Christus Zelf is het levende toonbeeld van Gods grote barmhartigheid. Er wordt regelmatig gezegd dat hij 'innerlijk bewogen' is van ontferming en barmhartigheid als Hij de ellendige toestand aanschouwt waarin de mensen verkeren. Het raakt Hem dieper dan wie ook maar en het beweegt Hem tot hulp: En Jezus, innerlijk bewogen zijnde met barmhartigheid, raakte hun ogen aan; en terstond werden hun ogen ziende, en zij volgden Hem' (Matth. 20 : 34).

Het mag niet vergeten worden dat voor ons barmhartigheid van God ontvangen niet kan zonder dat er door ons ook barmhartigheid wordt bewezen aan de naaste. Jakobus wijst erop in alle ernst op deze relatie: Want een onbarmhartig oordeel [zal] [gaan] over dengene, die geen barmhartigheid gedaan heeft; en de barmhartigheid roemt tegen het oordeel' (Jak. 2 : 13). Het is een blijk van het nieuwe leven dat de Geest ons ook 'vol van barmhartigheid' maakt (Jak. 3 : 17). Dat bepaalt ook de heiliging in verwachting van de volle openbaring in Christus' toekomst: Bewaart uzelven in de liefde Gods, verwachtende de barmhartigheid van onze Heere Jezus Christus ten eeuwigen leven' (Jud. 1 : 21).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen