Jongeren over huisbezoek...

In een vorig artikel gaven jongeren hun eerste reacties op huisbezoek.

We spraken o.m. over:

- Waarom huisbezoek en of het moet blijven

- Huisbezoek met of zonder jongeren

- Een pastorale brief over huisbezoek We luisteren nog even naar andere ervaringen en ook naar suggesties en wensen om huisbezoek ook voor jongeren beter te laten verlopen.

Openheid en vertrouwen

'Als een ouderling heel gewoon doet en open en eerlijk is, durf ik gemakkelijker iets te zeggen bij huisbezoek! (Els, 20 jaar)

'Soms heb ik het idee, dat ouderlingen geen gewoon leven hebben; alleen maar geestelijk denken. Ik denk dan 'ze begrijpen mij natuurlijk toch niet'!' (Bert, 20 jaar)

'Eén ouderling ken ik wat beter, want die komt wel vaker even aan, hem durf ik wel in vertrouwen te nemen, maar anderen ken ik gewoon te weinig'. (Bernard, 18 jaar)

'Bij ons komt de ouderling b.v. even aan om de kaarten voor catechisatie op te halen en vraagt dan ook hoe het bij ons is. Het is maar kort, maar toch groeit er zo een beter contact'. (Jan, 19 jaar)

Voor een goed gesprek is openheid en vertrouwen nodig. Jongeren vragen zich af of er wel aan deze voorwaarden is voldaan bij de huisbezoeken die worden afgelegd.

Openheid roept openheid op. Als ouderlingen open en eerlijk-reageren op vragen van jongeren en proberen te begrijpen hoe jongeren in dit leven staan en hun vragen heel serieus nemen, dan is de kans veel groter dat ook jongeren zelf echt meedoen bij het huisbezoek. Openheid en vertrouwen moet groeien. Als ouderlingen tussendoor wel eens even langskomen, blijkt dit heel waardevol te zijn. Aanleiding kan zijn een examen, een sollicitatie, herhaalde afwezigheid in de kerkdienst of op catechisatie, enz. Een belangstellend telefoontje in zulke situaties kan ook echt bijdragen aan het ontstaan van een vertrouwensrelatie.

Toen we op een bezinningsavond voor ambtsdragers het belang van openheid en vertrouwen aan de orde stelden, reageerde een van de ouderlingen met de opmerking 'openheid moeten we zelf nog leren, zelfs in de kerkenraad zijn we niet echt open naar elkaar. We zouden daar eens meer tijd en aandacht aan moeten geven'.

Zijn reactie riep veel herkenning op. Als we te gast zijn op een kerkenraad, verzorgen we meestal een open bijbelstudie, waarbij iedereen open vertelt, wat hem heeft aangesproken in het - bijbelgedeelte. Ambtsdragers zeggen dan heel open wat zij hebben ontdekt en gehoord bij het luisteren naar Gods Woord. Uit reacties blijkt dan vaak, dat ze niet eerder zo open en eerlijk met elkaar in gesprek raakten. Jammer eigenlijk, want openheid begint bij onszelf. Veel jongeren zijn tegenwoordig gewend om open op elkaar te reageren nadat ze samen naar de Bijbel hebben geluisterd. Veel ouderen hebben hier iets in te halen. Hier kunnen ouderen duidelijk iets van jongeren leren.

Vragen en luisteren

Echte belangstelling kun je tonen door vragen en luisteren. Uit reacties van jongeren blijkt, dat hier nogal eens iets mis gaat. 'ledere keer vraagt de ouderling op welke school ik zit, of welk werk ik doe, maar of hij goed luistert betwijfel ik, want een volgende keer weet hij er niets meer van'. (Henk, 18 jaar)

'Kort na m'n belijdenis kwam de ouderling langs. Dat vond ik heel attent. Hij vroeg hoe ik het beleefd had. Voordat ik op zijn vraag kon reageren, begon hij te vertellen hoe dat bij hem was geweest.

Zo kreeg ik zijn verhaal te horen, 'k Had toen geen behoefte meer m'n eigen beleving te vertellen. Misschien dacht hij, dan kan zij daarna gemakkelijker haar verhaal vertellen. Juist niet dus!' (Ellen, 22 jaar)

Het is natuurlijk vaak goed bedoeld, maar om echt iets voor de ander te betekenen, moeten we vooral goed luisteren en laten merken dat we horen wat die ander zegt. Soms denk ik dat we te weinig de stilte aandurven. Als er even stilte valt, willen we dit te vlug en te vaak opvullen. Zo krijgt de ander geen kans en bloeit er niet een echt gesprek op. Een gesprek is meer dan tegen iemand aanpraten.

Een goed gesprek is op elkaar reageren. Een heel bijzonder gesprek bloeit op als we samen reageren op wat we bij het bijbellezen hebben gehoord. Dat maakt een huisbezoek extra waardevol.

Graag ook in gesprek rond de Bijbel

'Bij ons lezen de ouderlingen altijd aan het einde van het huisbezoek uit de Bijbel. Soms zeggen ze daar zelf nog iets over, maar daar wordt dan niet meer over doorgepraat. Dat vind ik eigenlijk best jammer. (Jan, 18 jaar)

'Waarom doen ze dat niet na b.v. een half uur, dan heb je gelijk een begin voor een goed gesprek, want vaak komt een meer geestelijk gesprek maar moeizaam op gang. (Els, 20 jaar)

'Van mij mogen ze na 10/15 minuten wel direct vragen hoe we alles beleven.

Zo van: wat betekent de kerkdienst voor je en heb je iets aan catechisatie. Dan kom je tenminste vlug bij het doel van huisbezoek. (Bernard, 20 jaar)

'In onze gemeente vraagt de ouderling of een bepaald bijbelgedeelte ons de laatste tijd bijzonder heeft aangesproken. B.v. in een kerkdienst, bij het lezen thuis, of bij een bijzondere gebeurtenis. Nu wij weten dat dit kan, praten we er voor het huisbezoek al over. Zo worden we er zelf helemaal bij betrokken. Dat geeft vaak een fijn gesprek. (Karin, 22 jaar)

Jongeren zijn vaak heel direct, meer dan wij ouderen gewend zijn.

We zullen daar bewust rekening mee moeten houden als we ook jongeren bij huisbezoek willen betrekken. Het voorstel om met bijbel lezen niet tot het eind te wachten, maar het meer in het midden te plaatsen, verdient serieuze overweging. Zo lopen we minder het gevaar 'over' het Woord te praten en is de kans groter dat we samen 'vanuit' het Woord in gesprek raken.

Meer dan huisbezoek...

'Vragen we niet te veel van ouderlingen. Een goed contact met andere gemeenteleden bij verschillende activiteiten kan toch ook veel betekenen'. (Ria, 21 jaar)

'Daar ben ik het helemaal mee eens. In onze grote gemeenten moeten we zoeken naar mogelijkheden van ontmoetingen in kleine kring. Bij ons heb je in elke sectie een huiskring die vier of vijf keer per jaar samenkomt. Gemeenteleden leren zo oog en hart voor elkaar te hebben en niet alles af te schuiven op de ambtsdragers'. (Gerard, 21 jaar)

Jongeren zijn vaak heel reëel in hun vragen en verwachtingen. Duidelijk blijkt dit ook uit de laatste reacties. Eerlijk zeggen ze 'ouderlingen kunnen ook niet alles, we mogen dankbaar zijn dat ze bereid zijn hun tijd te geven voor de herderlijke zorg in de gemeente'.

Misschien moeten we in onze gemeenten toch meer zoeken naar mogelijkheden, waarbij gemeenteleden naast de eredienst elkaar regelmatig ontmoeten:

- om elkaar beter te leren kennen

- om elkaar in het oog te krijgen en te houden

- om elkaar te helpen, te bemoedigen en te vermanen

- om voor elkaar te leren bidden, bij zorg, eenzaamheid en verdriet, maar ook voor de taken die we mogen vervullen.

We moeten ons bewust zijn dat er vroeger veel meer onderling contact was dan tegenwoordig, terwijl we het nu, in deze geseculariseerde wereld, als gemeenteleden meer dan ooit nodig hebben.

Een buurtavond, een huiskring of groothuisbezoek blijken in verschillende gemeenten een welkome aanvulling op het huisbezoek. Het ambt aller gelovigen kan op deze wijze ook heel mooi gestalte krijgen, omdat we op deze manier andere gemeenteleden echt op onze weg krijgen.

Luisteren naar jongeren

Nog even terug naar de jongeren. Zij signaleren ook helder de goede dingen die er zijn.

'Onlangs hadden wij ook huisbezoek. Er kwam heel veel ter sprake voornamelijk ook zorgen en verdriet. Bij het gebed bleek dat de ouderling goed had geluisterd. Heel zuiver en teer bracht hij alles bij God. Dat heeft mij geweldig goed gedaan'. (Herbert, 22 jaar)

Als we open en eerlijk naar jongeren luisteren hoe zij het gemeente-zijn en de verschillende activiteiten beleven, kunnen we als ouderen veel van hen leren en onze zorg voor de kudde nog beter vorm en inhoud geven. Laten we open staan voor hun reacties en vragen, dat verhoogt de betrokkenheid en zeker ook de kwaliteit van ons werk. Uiteindelijk zijn we samen aangewezen op de zegen van God. Hij heeft ons echter ook elkaar gegeven om elkaar aan te vullen en op te scherpen. Laten we daar gebruik van maken!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen