De vreemdeling in ons midden

Met veel interesse heb ik de artikelen gelezen die collega Van den End schreef onder bovenstaande titel (WV 1996, nrs. 37-40), waarin onder meer onze roeping ten aanzien van de vele asielzoekers in ons land aan de orde kwam.

Hij eindigt: 'Zorg voor de vreemdeling in ons midden, voor de arme en verstoten mens elders is de opdracht van Godswege aan Zijn gemeente.'

Het blijkt intussen niet zo gemakkelijk om deze bijbelse zorg voor die vreemdeling-in-ons-midden in de praktijk te vertalen en gestalte te geven. Wat moet je doen, wat kun je doen, waar moet je beginnen? Een voorbeeld uit de praktijk kan wellicht stimuleren om concreet over deze opdracht na te denken.

Gastkerk

Onze Bethlehemsekerkgemeente, een hervormde wijkgemeente in Zwolle, werd vorig jaar betrokken bij een plan om gastkerk te zijn voor asielzoekers in onze stad. In de Overijsselse hoofdstad is nog niet zo lang een Opvang- en onderzoekcentrum voor asielzoekers (OC) gevestigd.

Mannen, vrouwen en kinderen met allerlei nationaliteiten worden hier voor een kortdurend verblijf ondergebracht.

In deze periode vindt een uitgebreid onderzoek naar de motieven van de asielaanvraag plaats, een procedure die zo'n drie maanden in beslag neemt. Daarna vertrekken de bewoners van het centrum weer, in de regel naar een Asielzoekers Centrum (AZC).

'Hebben wij als kerken een taak voor deze mensen? '

Deze vraag kwam vorig jaar met klem op ons af. En daar kwam nog een vraag bij: 'Realiseren wij ons wel dat een deel van deze asielzoekers christen is? ' De vreemdeling in onze poort blijkt soms een broeder of zuster in het geloof te zijn! Zo groeide vanuit bijbels perspectief (zie de vorige artikelen) een plan om iets - zij het heel bescheiden - voor deze vluchtelingenvan-verre te kunnen betekenen.

Kort gezegd proberen wij in onze stad een stukje kerkelijke gastvrijheid te bieden aan de bewoners van het opvangcentrum, geconcentreerd rond de zondagse erediensten.

Een flink aantal kerken in Zwolle (inmiddels meer dan 20) heeft afspraken gemaakt over samenwerking bij deze kerkelijke opvang van asielzoekers. In overleg met de directie van het Zwolse opvangcentrum is afgesproken dat één of twee kerken, telkens voor een periode van twee maanden, als gastkerk fungeren. Het daadwerkelijk gastkerk-zijn wordt op dit moment opgepakt door de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt, de Nederlands Gereformeerde Kerk, de Christelijke Gereformeerde Kerken en onze gemeente.

Kern van het gastkerk-project is dat asielzoekers worden uitgenodigd om de zondagmorgendienst bij te wonen. Na de dienst is er dan gelegenheid tot gesprek en soms groeien er diepere contacten. Ook andere activiteiten - zoals een broodmaaltijd - worden georganiseerd.

Gastkerk in de praktijk

Op dit moment, de periode oktober en november, is onze Bethlehemsekerkgemeente aan de beurt om gastkerk te zijn. Bijna 50 vrijwilligers zijn bereid gevonden dit stukje gemeentewerk mede te dragen. Globaal gaat het om de volgende activiteiten:

* Al vroeg in de week wordt de (gast)predikant benaderd om tijdig een samenvatting van zijn preek te geven, samen met de liturgie. Vervolgens wordt een vertaling gemaakt in het Engels, Frans, Turks en Arabisch. Hiervoor zijn contacten gelegd binnen en buiten de gemeente. Het Arabisch is heel belangrijk, aangezien veel van onze gasten afkomstig blijken te zijn uit het Midden-Oosten - Irak, Iran, Syrië - en verder uit landen als Libië, Afghanistan, Sudan en Zaïre. Wij stellen hen zo in staat om een belangrijk deel van de dienst ook écht te kunnen volgen en meebeleven. Op zaterdagavond wordt in het OC geïnventariseerd welke bewoners interesse hebben de dienst bij te wonen. Het bewonersbestand wisselt snel. Van de ene op de andere dag worden zij soms overgeplaatst en verschijnen weer nieuwe gezichten. In de afgelopen weken kwamen gemiddeld 40 bewoners naar onze diensten.

* Op zondagmorgen worden onze gasten opgehaald en begeleid rond de kerkdienst. Na deze dienst is er koffie en gesprek, soms met heel de gemeente. Een enkele keer is er een broodmaaltijd. In de voorlichting aan de gemeente wordt benadrukt: 'Belangrijker dan alles wat wordt georganiseerd is dat de gasten een warme belang­ stelling en betrokkenheid in Christus vanuit de gemeente ervaren'.

Persoonlijke indrukken

Wie een OC betreedt, komt in een andere wereld. Dat was mijn eerste indruk toen ik op een zaterdagavond samen met enkele gemeenteleden begin oktober ging kennismaken met verschillende bewoners. Na het inleveren van onze paspoorten mochten we het terrein op. Mensen uit alle windstreken zijn hier samengebracht. Allerlei talen, culturen en gewoonten in één complex. Vaak mensen met een aangrijpende levensgeschiedenis achter zich. Sommigen zijn alleen hier, anderen kwamen met een heel gezin. Wat zal de toekomst hen brengen? Bijbels gezien zeggen we het nog anders: het zijn onze naasten, om Christus' wil! Ook zij kunnen niet buiten Gods Woord. Wij gaan Zijn toekomst tegemoet!

Wie in de lange gangen bij de genummerde kamers aanklopt, merkt bijna overal: je bent welkom. We moeten vooral even gaan zitten, al is heel de kamer vol. Over gastvrijheid gesproken! Grenzen vallen weg, als het gesprek - soms heel gebrekkig door het taalprobleem - gaat over de kerk en over de Heere Jezus Christus. Op zondagmorgen bleken ook enkele moslims in de dienst aanwezig te zijn.

Op die eerste zondagmorgen zijn bijna veertig gasten in ons midden gekomen, waar ze hartelijk werden verwelkomd. Sommigen konden de dienst maar zeer ten dele volgen, maar heel de dienst toonden ze hun betrokkenheid! We ervoeren ook als gemeente deze ontmoeting als bijzonder. Rond het Woord van God vallen verschillen in achtergrond, taal en huidskleur weg. Het dankgebed werd besloten met het 'Onze Vader' in het Engels.

Tijdens de ontmoeting na de dienst ontmoette ik een Irakees gezin, gevlucht voor Saddam Hoessein. Op tafel lag hun Arabische Bijbel, gedrukt in Libanon.

En een zwarte broeder uit Sudan zei: 'Ik ben zeer gesterkt in het geloof in Christus.' Ik weet niet hoeveel hij verstaan heeft van de prediking van het Woord, maar in ieder geval bedoelde hij ook de ondervonden gemeenschap, de gemeenschap der heiligen, in het zingen en het gemeenschappelijk gebed.

Leermomenten

1. Het gastkerk-zijn voor de asielzoekers uit het Zwolse OC wordt door de Bethlehemsekerkgemeente ervaren als een zegenrijk gebeuren. Zegenrijk voor onszelf in de eerste plaats. We zijn de Heere dankbaar en zien het als een voorrecht dat wij in alle bescheidenheid iets voor de vreemdeling in onze poort mogen betekenen. 'Vergeet de herbergzaamheid niet!' (Hebreeën 13 : 2a)

2. Onze visie op buitenlanders die in ons land hun toevlucht zoeken, wordt bijgesteld. Allerlei negatieve vooroordelen, die ook onder ons leven, moeten worden opgeruimd. De vluchtelingen die wij hebben ontmoet, zijn niet in Nederland gekomen voor hun plezier. Het is vaak bittere noodzaak.

3. Verder blijken onder deze naasten veel 'huisgenoten van het geloof' te zijn. Het doet weldadig aan om hun hartelijkheid en

levende betrokkenheid bij de dienst van Christus te ervaren. Paulus zag de broeders en greep moed (Hand. 28 : 15). Het is de vraag wie er meer gesterkt zijn in het geloof, zij of wij!

4. 'Want de HEERE UW God is een God der goden en een Heere der heren, Die (...) de vreemdeling liefheeft, dat Hij hem brood en kleding geeft. Daarom zult gij de vreemdeling liefhebben, want gij zijt vreemdelingen geweest in Egypteland.' (Deut. 10 : 17-19).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen