De verzegeling met de Heilige Geest (2)

In Christus

Nadrukkelijk wijst Paulus op de verbondenheid met Christus. De uitdrukking 'in Christus' kunnen wij menigmaal in zijn brieven aantreffen. Van nature zijn wij aan Adam verbonden. Wie gelooft is 'in Christus', verbonden aan Hem om uit Hem te leven, Romeinen 5 : 12vv.

Het 'in Christus' klinkt ook als een refrein door Efeze 1. Het geldt ook met betrekking tot de verzegeling met de Geest. Christus en de Geest zijn nauw aan elkaar verbonden.

De in het Oude Testament beloofde Geest - vandaar dat Paulus spreekt van de Geest der belofte - is door Christus als loon op Zijn arbeid ontvangen. Eerst trekt Christus de Zijnen door Zijn Geest tot Zich. Daarop zendt Hij Zijn Geest in hun harten. Door het Evangelie wordt de Geest ontvangen. Galaten 3:2. Waar de schuld door het geloof in Christus is weggedaan, staat van Gods zijde niets in de weg om ons Zijn Geest te geven.

De nauwe band tussen Christus en de Geest, Die aan alle gelovigen geschonken wordt, wordt ook in artikel 27 van onze Nederlandse Geloofsbelijdenis over de algemene christelijke Kerk aangewezen.

Hier wordt gesproken van een 'heilige vergadering der ware christgelovigen, al hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door de Heilige Geest'. Dat ieder die door het geloof aan Christus verbonden is, deel heeft aan het volle heil dat door Christus verworven is, vinden we ook in de Heidelbergse Catechismus. Als in zondag 22 gesproken wordt van de gemeenschap der heiligen zegt ons leerboek onder meer: 'dat de gelovigen allen en een ieder als lidmaten aan de Heere Christus en al Zijn schatten en gaven gemeenschap hebben'. Hier staat de Geest beslist niet buiten.

Het laatste citaat wijst ons tevens op de betekenis van de Gemeente. Al te vaak dreigt deze - en dat geldt ook voor de verzegeling met de Heilige Geest - uit het oog verloren te worden. Het werk van God is wel persoonlijk, maar niet individualistisch. De Geest van Christus woont en werkt in het midden van de Gemeente. Niet voor niets kan Paulus - alweer in de brief aan de Gemeente van Efeze - spreken over de Gemepnte als een woonstede Gods in de Geest, Efeze 2 : 22. Hij troost en leidt haar, en vervult harten en monden met de lof van God. In het midden van de Gerrieente geschiedt de prediking van het Woord, als instrument van de Geest en wordt het geloof gesterkt door de bediening van de sacramenten. Een levend lid van de Gemeente verkeert in het krachtenveld van de Geest.

Ervaring

Het zal duidelijk zijn dat wij ons er voor hebben te hoeden om een bepaalde geestelijke ervaring voor de verzegeling met de Heilige Geest te houden. Op een principieel punt wordt de bijbelse lijn prijsgege­ven. Vreemde leringen kunnen gemakkelijker vat krijgen op de geesten. Maar er is meer. In de Gemeente kunnen wankelmoedige gelovigen ontmoedigd worden en er toe komen aan te nemen dat zij geen kind van God zijn, als zij bepaalde ervaringen missen. Het beklemtonen van de noodzaak van deze ervaring kan zelfs het gevaar van wetticisme in zich bergen.

De indruk kan gewekt worden, dat de genade van God niet genoeg is. Er is een 'extra' of een 'plus' nodig om echt een kind van God te zijn. Tegelijk kan echter niet genoeg benadrukt worden dat de werking en de inwoning en derhalve ook de verzegeling met de Geest niet buiten het bewustzijn en de ervaring omgaan.

De Geest van Christus woont toch in onze harten. En Hij is een werkzame Geest. Het is de Geest der genade en der gebeden, Zacharia 12 : 10, Romeinen 8 : 26. Hij is het Die kracht geeft, 2 Timotheüs 1:7. Hij vernieuwt ons leven en doet ons vruchten dragen tot eer van God, Galaten 5 : 22. Hij getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn, Romeinen 8:16. Als eerstelingengave van God geeft Hij onuitsprekelijke vreugde, Romeinen. 8 : 23, vergelijk 1 Petrus 1:8.

Evenals dit zo is met de Vader en de Zoon, wordt de Geest ook gekend uit Zijn werkingen, voornamelijk die wij in ons gevoelen, Nederlandse Geloofsbelijdenis, art. 9. Als Paulus in Efeze 4 : 30 oproept de Geest, door Welke men verzegeld is, niet te bedroeven, zal hij mede gedacht hebben aan de werkingen van de Geest. De Geest Zelf wijkt immers nimmermeer van een christen. Maar wel kan Hij Zich terugtrekken of Zijn vertroostende werking inhouden. Het vreugdevolle uitzien dat een christen mag hebben, kan verminderd worden. Ook hieruit zien wij dat de verzegeling met de Geest niet buiten het bewustzijn omgaat.

De toekomst

Nog een aspect van de verzegeling met de Heilige Geest willen wij noemen. Namelijk de gerichtheid op de grote toekomst. In Efeze 4 : 30 spreekt Paulus er van dat de gelovigen verzegeld zijn door de Geest tot de dag van de verlossing. De Geest van God blijft bij de gelovige tot op de grote dag van Christus' komst. Zoals goederen die vervoerd worden, gewaarmerkt blijven totdat zij op de plaats van hun bestemming zijn aangekomen, zo blijft de Geest als een zegel bij hem totdat de grote dag is aangebroken.

Hetzelfde verband tussen de Geest in Zijn verzegelende aanwezigheid en de dag der verlossing, treedt aan het licht als Paulus spreekt van de Geest als onderpand.

We treffen het aan in Efeze 1 : 14 in directe aansluiting aan zijn spreken over de verzegeling van de Geest. Hetzelfde doet zich voor in 2 Korinthe 1 : 22. Verder kan nog 2 Korinthe 5 : 5 genoemd worden.

Het begrip 'onderpand' is ontleend aan het economische verkeer van die dagen. Het gold als een eerste aanbetaling. Als een koop gesloten was, werd er door de koper een voorschot op de te betalen prijs verstrekt. Men verplichtte zich zodoende tot de betaling van het gehele bedrag. Zo verstrekt God in de gave van de Geest een voorschot. De eerste penning is betaald.

Het gehele kapitaal zal op Gods tijd volgen. Bij de eerstelingengave van de Geest, Romeinen 8 : 23, valt de nadruk op het genieten. Hier wordt al een voorsmaak ontvangen van de heerlijkheid die wacht. De echte hemelganger proeft hier iets van de zaligheid die komt. Als er echter van een onderpand gesproken wordt, valt de nadruk op de zekerheid.

Het kan in de wereld steeds donkerder worden. De afval van God kan ons benauwen. De vorst der duisternis 'draagt zijn rusting nog' steeds en lijkt steeds driester te worden in plaats van 'als kaf te verdwijnen'. In lichamelijk opzicht kan er aftakeling zijn. De dood als de laatste vijand wacht ons op. Maar te midden van dit alles mag er een uitzicht zijn dat gaat over de grenzen van dood en graf heen. Gods beloften zijn in Jezus Christus ja en amen. Door de duisternis leidt Hij zijn Kerk naar het licht. Door de dood heen naar het eeuwige leven. Wie op het Woord van God heeft leren hopen zal niet bedrogen uitkomen. En daarbij geeft God ons Zijn Geest als een onderpand en garantie. Dr. A. Comrie zegt het zo: dit geeft de ziel goede moed dat, hoe het schip ook geslingerd wordt. God kent wie de Zijnen zijn. Uit al hun droevenissen zullen zij in het volle bezit gesteld worden van die erfenissen, waarvan zij nu een zeker en vast onderpand hebben. De duivel mag brullen als een leeuw, hij mag proberen te bedriegen als een engel van het licht en de wereld mag verdrukken. De vrijgekochten des Heeren zullen tot Sion komen met blijdschap en gejuich. Er zal eeuwige blijdschap op hun hoofd zijn. Want dan zullen de tranen van hun verzegelde ogen afgewassen zijn' (uit een preek over Efeze 1:13).

Wordt vervuld!

In Efeze 5:18 geeft Paulus een opdracht aan de christenen. '... wordt vervuld met de Geest'. Het is een heilige opdracht. Wij hebben te staan naar de doorwerking van Heilige Geest in ons leven. Om meer en meer te leven uit de troost en de rijkdom van het Evangelie. Om te weten de dingen die ons van God geschonken zijn, 1 Korinthe 2 : 12. Ons hart en genegenheden hebben zich naar de vervulling met de Geest uit te strekken. Maar wij hebben het niet te verwachten van onze werkzaamheden. Nog minder van een geestelijk stappenplan dat ons in de goede richting moet brengen. De passieve vorm waarin deze opdracht is gesteld, geeft aan dat het hier om het werk van God gaat. Onze verwachting mag van Hem zijn. Het mag ons dringen tot een aanhoudend en vurig gebed. Het woord van Jezus kan ons ter aanmoediging strekken: indien dan gij die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader de Heilige Geest geven degenen die Hem bidden? 'Lukas 11 : 13.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen