Aandacht voor gehandicapten én hun verwanten

'Aanvaard elkaar' was het thema van een tweetal informatieavonden dat vorig jaar werd gehouden op twee locaties in de provincie Gelderland voor ambtsdragers. De avonden werden georganiseerd door de Generale Diakonale Raad, de vereniging 'Op weg met de ander' en de Provinciale Diakonale Commissie Gelderland. Op indringendende wijze werden de aanwezigen geconfronteerd met de praktijk van gehandicapten. Twee ouderparen vertelden hun ervaringsverhalen over het leven van en met hun gehandicapte kinderen en een persoon vertelde zijn eigen levensverhaal als gehandicapte. Veel waardevolle adviezen werden aan de ambtsdragers meegegeven. De bijbelstudies over 1 Kor. 12 vers 1-31 werden verzorgd door mevrouw drs. M. A. Buitink-Heijblom uit Poederoijen. Graag wil ik in enkele artikelen een overzicht geven van hetgeen tijdens de avonden naar voren is gekomen. Het thema raakt niet alleen de Gelderse ambtsdragers, maar gaat alle gemeenten en ambtsdragers aan.

Aan de orde zullen komen:
. de bijbelstudies naar aanleiding van 1 Kor. 12 : 1-31;
• persoonlijke indrukken van de sprekers;
• praktische adviezen en tips voor ambtsdragers.

Eén Geest, vele gaven

Het werk in de gemeente is terugte voeren op één Geest; Hij kan en zal voor de een­heid in het geloof zorgen. Daar kunnen en mogen wij als leden van de gemeente elkaar op aanspreken en op die basis mogen we elkaar ook bemoedigen. We mogen elkaar wijzen op de Heere, Die niet altijd 'inzicht' in de vragen geeft, maar wel uitzicht op Hem wil schenken. Deze ene Geest leidt niet tot 'alles gelijk' maar kent een grote schakering aan gaven, die Hij geeft aan wie Hij wil. De gave van het geloof is voor elk lid van de gemeente. Andere gaven kunnen verschillend zijn en worden aan verschillende leden van de gemeente geschonken. Dit heeft tot gevolg dat we elkaar niet kunnen missen, maar elkaar nodig hebben.

In 1 Korinthe 12 : 7-10 worden vele gaven genoemd die door de Heilige Geest geschonken worden aan verschillende leden van de gemeente. Er wordt hierbij niet gekeken naar menselijke beoordelingscriteria, maar alleen het geloof in de Heere is van doorslaggevende aard. Deze gaven mogen we niet voor onszelf houden alsof het privébezit zou zijn. Ze worden geschonken met het oog op de hele gemeente, met de opdracht en de roeping om die gaven ten dienste te stellen van elkaar (van gehandicapten en van niet-gehandicapten).

Verscheidenheid

De grote verscheidenheid aan gaven geeft een beeld van de rijkdom van het werk van de Heilige Geest en van de reikwijdte van Zijn werk. Als we nagaan welke gaven er zijn, dan komen we in 1 Kor. 12 de volgende tegen: wijsheid, kennis, geloof, gezondmaking, krachten, profetie, onderscheiding der geesten, menigerlei talen, uitlegging der talen. Al deze gaven hebben hun functie in de gemeente van Korinthe. Zoals de Heere in de gemeente van Korinthe juist die gaven gaf die daar speciaal nodig waren, zo wil de Heere ook steeds door de Heilige Geest gaven schenken die de gemeente nu nodig heeft. Als onze ogen open gaan voor de noden van de (leden van de) gemeente maar ook voor de grote mogelijkheden, waar de Heilige Geest ons voor stelt (ook met het oog op de wereld), dan weten we dat we uit Gods genade en Zijn kracht mogen werken met de gaven en talenten, op de plaats, waar Hij ons stelt, tot Zijn eer en ten dienste van de naaste. De grote zendeling W. Carey zei ooit: 'Verwacht grote dingen van God, verricht grote dingen voor God'. Dan is het kleine vaak al groot. Als het maar in dienst van de Heere gebeurt.

Elk lid van de gemeente is onmisbaar

De christelijke gemeente bestaat uit mensen, die door de Heere geroepen zijn uit de duisternis tot het licht. Van nature leven we in de zonde, maar door het leven en werk van de Heere Jezus Christus is er redding voor zondaren, die in het geloof hun hoop op Hem alleen stellen. Het is enkel genade van Gods kant, dat wij en onze (gehandicapte) naaste bij de gemeente mogen horen. Als leden van die gemeente zijn we op deze wijze gelijk aan elkaar.

In 1 Korinthe 12 gebruikt Paulus het beeld van een mensenlijk lichaam om de christelijke gemeente weer te geven. Zoals in een lichaam alle lichaamsdelen nodig en onverwisselbaar zijn, zo heeft elk lid in de christelijke gemeente zijn waarde en onverwisselbare plaats waar hij zijn gaven ten dienste van het geheel van de gemeente, ten diepste in de dienst van de Heere mag besteden. Het past daarom de christelijke gemeente op een goede manier aandacht te hebben voor de zwakste leden en hierin anders te zijn dan de maatschappij, die de zwakkeren opzij duwt. In een christelijke gemeente mag het niet voorkomen dat sommige leden te weinig aandacht krijgen, verwaarloosd of zelfs buitengesloten worden. Wij zijn geroepen aandacht te hebben voor elkaar. Dit niet om elkaar met de vinger na te wijzen, maar wel om zoveel mogelijk te zorgen dat iedereen mee kan komen en in de gemeente zijn taak kan vervullen.

Als één lid lijdt...

De plaats en het werk van één lid in de gemeente heeft invloed op de hele gemeente. Als één lid lijdt, lijdt de hele gemeente; als een lid verheerlijkt wordt, is de hele gemeente verblijd. De christelijke gemeente is een eenheid, en als in die eenheid een klein gedeelte 'minder' is, dan is die eenheid aangetast. Dit is te vergelijken met een cirkel, die bijna rond is. Eén stukje is onduidelijk getekend, en de cirkel is niet mooi. Zo ook de christelijke gemeente: als er bij één lid leed is, dan heeft dit invloed op de hele gemeente. De leden van de gemeente mogen niet zeggen: 'dat is zijn probleem, niet het mijne'; het is veeleer een zaal van de hele gemeente, dus ook van ieder apart. Ieder heeft dan de taak en de roeping om o.a. financiële zorgen, sociale noden, psychische en geestelijke problemen van dat ene lid in het gebed voor te leggen en dan ook te kijken of hij bij kan dragen om dit op te lossen.

Als dit meeleven en hulp bieden in biddende afhankelijkheid van de Heere plaats mag vinden, kunnen we elkaar tot een hand en een voet zijn. Misschien mogen we op deze wijze een middel in Gods hand zijn, dat de Heere wil gebruiken om onze gehandicapte naaste door het donker heen te leiden, zodat er weer uitzicht mag komen op de grootheid en genade van de Heere. Dan kan na een tijdje wel eens blijken dat de gehandicapte naaste ons voorbij is en dichter bij de Heere mag zijn dan wij. Wie is dan gehandicapt?

Als we nadenken over de gehandicapte naaste mogen we twee dingen niet vergeten: 'Een gehandicapte is een persoon', die op meer of mindere wijze in zijn algemene dagelijkse levensverrichtingen beperkt is vanwege een of meerdere handicaps. Met andere woorden: een gehandicapte mag als mens aangesproken worden. We moeten hem in zijn mens-zijn respecteren en zodanig ook met hem omgaan. Vanwege de grote verscheidenheid aan handicaps is het onmogelijk te spreken over DE gehandicapte, alsof alle gehandicapten precies gelijk zijn. Gehandicapten zijn allemaal verschillend, omdat ze allemaal verschillende mensen zijn en verschillende beperkingen hebben. Een gehandicapte is vervolgens in een bepaalde mate beperkt vanwege handicaps, maar in de ontmoetingen mag dit niet overheersen. Ook al zien we vaak eerst de (soms opvallende) handicap. Een gehandicapte is meer dan zijn beperking alleen. Hij heeft net als wij ook een plaats binnen de christelijke gemeente om met de gaven en talenten, die hem geschonken zijn, te werken op de plaats waar de Heere hem stelt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen