De zegen van Pinksteren (3)

Over het werk van de Heilige Geest

Verkrijgbaar

De vervulling met de Heilige Geest - de Pinksterzegen - is niet alleen onmisbaar, maar gelukkig ook verkrijgbaar. De Heilige Schrift wijst ons de volgende wegen tot de vervulling met de Heilige Geest:

1. Deze zegen kan ontvangen worden in de weg van het Woord. Het is een beloofde zegen (Jes. 44 : 3; Joel 2 : 28, 29). Vanaf het joodse Pinksterfeest in Jeruzalem (Hand. 2) heeft de HEERE deze beloofde zegen gegeven tot vandaag toe. Het Nieuwe Testament en de kerkgeschiedenis getuigen daarvan. Daarom moeten wij lezen èn geloven wat er in de Heilige Schrift staat, dan zullen we deze zegen op Gods tijd ontvangen. Gods beloften biddend onderzoeken en daar gelovig mee bezig zijn voor Gods aangezicht is de weg tot deze zegen.

2. Deze zegen kan ontvangen worden in de weg van de gemeente. In het Nieuwe Testament is de vervulling met de Heilige Geest nergens een individualistisch gebeuren, dat b.v. in de binnenkamer plaatsvindt, hoewel dit wel voorgekomen is in de kerkgeschiedenis. Altijd is er de gemeenschap met mede-gelovigen, die de HEERE ook vaak wil inschakelen, b.v. door middel van voorbede en handoplegging (Hand. 8 : 14-17; 9 : 12, 17; 19 : 6). Voorbede en handoplegging zijn een zaak van geloof en niet van gevoel of ervaring. Ook al ervaren wij niet onmiddellijk de uitwerking van de voorbede en de handoplegging, dat wil niet zeggen, dat zij tevergeefs hebben plaats gevonden. Wij mogen de zegen alsnog verwachten. De HEERE heeft beloofd Zijn eigen middelen te zegenen. Daar mogen we op pleiten. Daar mogen we naar uitzien.

3. Deze zegen kan ontvangen worden in de weg van het geloof. De Heere Jezus heeft Zelf gezegd: Wie in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn buik vloeien'; de stromen van de Heilige Geest: ebed, lofprijzing, getuigen, enz. (Joh. 7 : 38). Paulus vraagt aan de Galaten: Hebt gij de Geest ontvangen uit de werken van de wet of uit de prediking van het geloof? (Gal. 3 : 2). De Heere Jezus is niet alleen het Lam van God, Dat de zonde van de wereld wegneemt, maar ook de Doper in de Heilige Geest (Joh. 1 : 29, 33). Het geloof heeft de levende en de volle Christus nodig.

4. Deze zegen kan ontvangen worden in de weg van gehoorzaamheid, van levensheiliging. Petrus getuigt van 'de Heilige Geest, Die God gegeven heeft aan degenen die Hem gehoorzaam zijn' (Hand. 5 : 32). Waar de Heilige Geest tegengestaan (Hand. 7:51), bedroefd (Ef. 4 : 30) of uitgedoofd (1 Thess. 5:19) wordt, daar kan Hij niet ontvangen worden in Zijn Pinkstervolheid. Daar zijn bekering, schuldbelij­denis en schuldvergeving nodig. Meestal leidt God ons in onze geestelijke armoede, voordat Hij ons wil vervullen met Zijn rijkdom. Hij maakt ons eerlijk voor Hem en voor de mensen. Hij brengt ons in grote verlegenheid, zodat we ons geheel en al aan Hem overgeven en op Hem leren wachten, totdat Hij over ons uitgiet de Geest uit de hoogte (Jes. 32 : 15).

5. Deze zegen kan ontvangen worden in de weg van volhardend gebed. De Heere Jezus heeft Zelf gezegd: Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader de Heilige Geest geven aan degenen, die Hem bidden? (Lk. 11 : 13). In de weg van het eendrachtig en volhardend gebed is het Pinksteren geworden (Hand. 1 : 14; 2 : 1; enz.) en gebleven (Hand. 4 : 31). De Heidelbergse Catechismus zegt in zondag 45: 'dat God Zijn genade en de Heilige Geest alleen aan diegenen geven wil, die Hem met hartelijk zuchten zonder ophouden daarom bidden en daarvoor danken'. Laten we beginnen met de HEERE te danken voor de rijke belofte van de vervulling met Zijn Geest. Die belofte staat zwart op wit in de Bijbel. Die belofte wordt ons gepredikt met bevel van geloof en bekering. Die belofte is betekend en verzegeld in de Heilige Doop. Laten we ons naar de vervulling van die belofte uitstrekken. 'HEERE, ik zal U niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent' (Gen. 32 : 26). Laten we de HEERE ook danken voor de werkingen, de vrucht, de gaven en de bedieningen van de Geest die we reeds ontvangen hebben. Dat alles doet ons naar meer verlangen!

In de gemeente

Hoe kan dit alles nu in het gemeenteleven vorm en gestalte krijgen? 'Onbekend maakt onbemind'. De betekenis van Pinksteren voor het gemeenteleven en voor het christenleven is allereerst een zaak van onderwijs door middel van de prediking, de catechese en het kringwerk. Waarom na Pinksteren geen vervolgprediking over de werkingen van de Geest, de vrucht van de Geest, de gaven en de bedieningen van de Geest? Per jaar kan men één van deze onderwerpen of bepaalde Schriftgedeelten kiezen. In de prediking bij de bediening van de Heilige Doop kan gewezen worden op het verband tussen de doop in water en de doop in de Heilige Geest (Hand. 1 : 5). Het klassieke doopformulier zegt over het gedoopt-worden in de Naam van de Heilige Geest: zo verzekert ons de Heilige Geest door dit heilig sacrament, dat Hij in ons wil wonen en ons tot lidmaten van Christus wil heiligen, ons toe-eigenende wat wij in Christus hebben, namelijk de afwassing van onze zonden en de dagelijkse vernieuwing van ons leven, totdat wij eindelijk onder de gemeente van de uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden'. Hier wordt over de inwoning van de Geest gesproken en tot 'wat wij in Christus hebben' behoort ook dat Hij doopt in de Heilige Geest en in vuur. In het dankgebed na de Heilige Doop wordt gezegd: Wij bidden U ook, door Hem, Uw lieve Zoon, dat Gij deze gedoopte kinderen met Uw Heilige Geest altijd wilt regeren...'. Is dat niet de vervulling met de Heilige Geest?

In de belijdeniscatechese en in de belijdenisdienst kan de vervulling met de Geest ter sprake komen en gestalte krijgen. De openbare geloofsbelijdenis als belijdenis van het geloof, als bevestiging in het ambt van gelovige en als gebed om vervulling met de Heilige Geest onder handoplegging. Voor elk nieuw lidmaat afzonderlijk of voor allen gezamenlijk kan gebeden worden: 'God, onze hemelse Vader, Die u geroepen heeft tot deze heilige dienst, vervuile u met Zijn Geest, versterke u door Zijn hand en regere u zo in uw bediening, dat u daarin vruchtbaar moogt wandelen tot verheerlijking van Zijn Naam, tot opbouw van Zijn gemeente en tot uitbreiding van het rijk van Zijn Zoon Jezus Christus. Amen'.

Verder kunnen we denken aan een kring over het werk van de Heilige Geest als een vervolg op de prediking over dit onderwerp. Het pastorale gesprek kan ook van grote betekenis zijn. Wat een voorrecht om een gemeentelid te mogen leiden tot de volle Pinksterzegen!

Ten aanzien van de gaven van de Geest heeft de kerkenraad een taak. Om deze gaven te ontdekken, te begeleiden en te gebruiken. Onderscheidingsvermogen, wijsheid en voorzichtigheid zijn hierbij onmisbaar. Zonder goede leiding van de ambten kunnen de gaven niet goed functioneren. Zij worden gegeven tot opbouw van de gemeente. Bemoediging en terechtwijzing kunnen daarbij niet gemist worden. In dit alles dienen we ons te laten leiden door Gods Geest en Woord. Niets dwingen, maar wachten op de openingen en mogelijkheden die de HEERE ons op Zijn tijd geeft.

Het gaat om de openbaring van de Heere Jezus door middel van de gaven van Zijn Geest en niet om de ambtsdragers of gemeenteleden die Hij wil gebruiken. Het zijn tekenen van Zijn Koninkrijk, dat wij in volheid verwachten.

Wachten op de HEERE

Op Zijn tijd en op Zijn wijze wil de HEERE de rijke zegen van de doop in of vervulling met Zijn Geest schenken. Wij mogen en wij moeten de bijbelse wegen tot deze zegen gaan, maar wij mogen de vervulling van Gods belofte niet zelf bewerken, door b.v. in vreemde talen proberen te spreken en daaruit de conclusie trekken dat we nu in de Heilige Geest gedoopt zijn. De vervulling met de Heilige Geest en de gaven van de Geest heeft de Heere Jezus in eigen handen gehouden. Hij schenkt die vaak op verrassende wijze, zodat we ons alleen maar verwonderen kunnen en Hem alléén alle eer en dank geven.

O, Heil'ge Geest,
kom tot Uw heerschappij,
schenk een herleving en begin bij mij.
Zegen Uw volk,
maak 't als een bruid bereid,
wachtend op Jezus' komst
in heerlijkheid.

J. Edwin Orr

(Inleiding gehouden in de Pauluskerk te Wezep op woensdag 18 september 1996 voor de Classicale Vergadering van Hattem. Met verwerking van de discussie)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen