Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gods weg met mensen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gods weg met mensen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

'...zo leidde God hen niet op de weg van het land der Filistijnen, hoewel die nader was... Maar God leidde het volk om, langs de weg van de woestijn der Schelfzee... En de HEE­RE trok voor hun aangezicht...' (Exodus 13 : 17a, 18a, 21a)

'OMLEIDING.' U kent dat bord wel, geel met zwarte letters. Vervelend. U moet een omweg maken. Het volk Israël moet dat ook 't Is zelfs een flinke omweg die het maken moet. Een tegenvaller. Eindelijk weg uit Egypte, weg uit dat land van duisternis en dood! Op naar het land van de belofte, de vrijheid tegemoet, leven!

De HEERE, hun God, heeft hen door een sterke hand uitgevoerd (vs. 3); Hij zal hen ook in Kanaan brengen (vs. 5). Mozes gelooft er heilig in. Maar nu komt het... Wat blijkt? Dat de weg van Egypte naar Kanaan geen rechte weg is. Allesbehalve dat! Zeker, de twee punten zijn gegeven, het beginpunt en het eindpunt; die liggen vast, in Gods hand. Gelukkig wel. Maar tussen beide punten loopt geen rechte lijn, maar een kromme... 't Is de HEERE Zelf die hier de lijnen trekt. Hij leidt het volk Israël niet langs de gebruikelijke weg, de karavaanroute, via het noorden, langs de kust van de Middellandse Zee, hoewel die route korter is (vs. 17a). De tocht gaat via het zuiden, dwars door de woestijn. 'Maar God...' (vs. 18a). Gods weg is een omweg.

Moeilijk is dat. Het gaat anders dan we verwachten, zo heel anders dan we wensen, hopen en bidden. Niet de weg binnendoor, de snelste, de makkelijkste, maar de omweg. Ons leven krijgt onverwacht een wending. 'Wat nu? Waar gaat dit heen? ' Bange vragen. Midden in de woestijn. We begrijpen niet waarom. De weg is zo kr­om, een weg met een bocht en meer dan één. We krijgen de liniaal er niet langs...

Waarom God deze weg gaat? Wie zal het zeggen... Kijk eens, wat dragen de Israëlieten daar, op hun reis door de woestijn? Een sarcofaag. Het is de kist met daarin het gebeente van Jozef. Merkwaardig. Wat heeft die kist met dat gebeente nu met de weg van God te maken!? Alles. Deze is een herinnering aan de belofte. Op zijn sterfbed had Jozef gezegd dat God hen zeker zou bezoeken en verlossen. Jozef geloofde er in, hoewel hij er niets, helemaal niets van zag. Hij beval dat men zijn gebeente zou meenemen op reis als het zover zou zijn.

Zie eens, dat geloof wordt niet beschaamd, het geloof in God en Zijn belofte! Daar is het de HEERE om te doen. Daar gaan ze, de kinderen van Abraham, Izaak en Jakob, de nakomelingen van Jozef. Gods belofte wordt heerlijk vervuld. Moed houden, onderweg! Even een blik op die sarcofaag en ze zien het weer. De belofte voedt het oud vertrouwen; de belofte sterkt het aangevochten geloof. Die weg van God, de omweg, is een weg van geloof, van niet zien en het houden op Gods belofte alleen. Daar komt het op aan. 'OMLEIDING', weet u nog van dat bord? Soms staat er nog een bord achter: 'VOLG 2'. Zo ook hier. Op vers 18 volgt vers 19; God leidt om, maar volg de belofte! Houdt die in het oog! Dan komt u toch, toch goed uit.

En de HEERE gaat voor (vs. 21a). Bemoedigend dit slot, vindt u ook niet? God leidt om. 't Is waar, 't is moeilijk. Maar al is Gods weg een omweg, het is geen weg alleen. Hij is erbij, dichtbij. De HEERE. Let op die Naam. Ineens valt die hier. God maakt Zijn Naam waar: Ik ben er. Waar is Hij? Niet op de weg binnendoor, wel op die weg bochtig en krom. Waar is Hij? In de wolkkolom, in de vuurkolom. God, de Heilige, is dichtbij en toch verborgen. Verborgen, ook in de weg die Hij met ons gaat... Onnavolgbaar...

En nu toch maar volgen, want de Heilige is de Herder. Hij leidt op de weg, lezen we. Echt een herder. Dag en nacht. In licht en duister. Over hoogten en door diepten. Midden in de woestijn. Houdt de Herder in het oog, die Goede Herder. De Heere Jezus ging ons voor, op die weg van God, de weg van het kruis. Hij stierf, maar leeft! En wie in Hem gelooft. Hem volgt zal leven.

'OMLEIDING.' Verkeersinformatie vanuit de hemel. Of u er rekening mee wilt houden. Gaat u de weg van het geloof, dan zult u met Israël een omweg maken. Maar de omweg van God, een weg van geloof, is geen weg alleen. Daarom is Gods weg toch de beste weg.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 juli 1998

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's

Gods weg met mensen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 juli 1998

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's