'Uw onbezweken trouw'

Evenals andere dagen trok Mozes erop uit met de schapen. Vandaag verandert zijn leven echter grondig. Want Mozes ontmoet de Heere God. Wat een moment: God ontmoeten. Onvergetelijk!

Mozes ziet een braambos in brand staan. Dat trekt zijn aandacht. Maar ondanks het vuur verbrandt de struik niet.

Terwijl Mozes dichterbij komt klinkt Gods stem: 'Mozes, Mozes'. Waarop Mozes zegt: 'Zie, hier ben ik'. De Heere antwoordt: 'Kom niet dichterbij, trek uw schoenen uit, u staat op heilige grond'. En dan maakt God Zich bekend: 'Ik ben de God van uw vader, de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob'.

Het brandende braambos is het teken van Gods heiligheid. Niet om Mozes te verteren. De braamstruik verbrandt niet. God wil met Mozes te maken hebben. En dat, terwijl aan Mozes' handen bloed kleeft. Hier buigt de Heilige Zich in diep erbarmen neer over Zijn knecht, die in eerbied en stil ontzag voor de heilige God staat. Ook hier onderstreept het teken Gods spreken. Sprekend maakt God Zich bekend: 'Ik ben de God van uw vader, de God van Abraham, de God van Izak, de God van Jakob'.

De God van uw vader, die u samen met uw moeder, heeft verborgen. Die uit het geloof hebben geleefd, die u uit het geloof hebben opgevoed, die u in geloof in de Nijl hebben gelegd. Uw vader, die met u heeft gebeden, die u Mijn dienst heeft voorgeleefd. Mozes, nu kom Ik naar u. En Ik ben nog dezelfde, de levende God!

De God van uw vader zoekt u op, noemt uw naam. Hij vraagt naar u. Gezegend bent u als uw vader God dient of diende. Zo'n vader (en moeder) is een geschenk van de Heere! En al is vader er misschien niet meer, de God van vader leeft nog. En die God vraagt ook naar uw hart en naar uw leven. Opdat u Hem dient. Zo vader - zo zoon, zo moeder - zo dochter. Dat heeft niets met automatisme te maken. Het is genade alleen, Gods onbezweken trouw.

En Ik ben de God van Abraham, de God van Izak, de God van Jakob! De God van de geslachten! De God, Die trouw houdt tot in eeuwigheid! De God en Vader van onze Heere Jezus Christus! De God van het verbond door de jaren en de eeuwen heen. De aartsvaders leefden uit de beloften! Ze hebben in het geloof geleefd en zo de Zaligmaker gezien en omhelsd!

Wat gingen ze door de crisis, wat zijn ze beproefd en aangevochten. Maar hun God droeg hen er door. Hun God hield hen vast. Ook toen het uitzichtloos was. Denkt u aan Abraham. Het leek niets meer te worden. De lijn liep dood in zijn onvruchtbaarheid. Maar de God van Abraham, Izak en Jakob gaf uitkomst. Van vader op zoon ging Hij voort met Zijn werk.

Hij maakte Zich bekend en maakt Zich bekend ook nu. De God der eeuwen. Hij droeg de geslachten door de diepten naar huis. Zij waren vreemdelingen en verwachten de stad waarvan hun God de Kunstenaar en Bouwmeester is.

Zo is Hij!

Hij, Die met u worstelt als met Jakob tot uw behoud!

De God en Vader van onze Heere Jezus Christus! Zalig als u zich aan Hem gewonnen geeft door Zijn Geest, als u uw verzet opgeeft. Wij zijn kleine, vergankelijke, zondige mensen. In Hem ligt uw behoud. 'Mozes, Mozes...' Hij roept u bij uw naam... Hij weet dat u van ver staat. Hij wil u, in Christus, door Zijn Geest, aan Zijn hart. En de God der eeuwen, de God der vaderen, draagt u mee in Zijn erbarmen, in Zijn handen. Hij droeg de vaderen door de nachten en de diepten. Toen er geen hoop meer was, toen hun geloof scheen op te houden, was Hij er in genade, in eeuwige trouw.

Zijn verbondstrouw geeft hoop ook vandaag aan Zijn gemeente in de crisis van de tijd. De vaderen waren vele keren eenlingen. Abraham trok erop uit. Izak woonde in tenten. Jakob moest zelfs naar Egypte. Amram had niets dan vijanden om zich heen. En God droeg ze er door. Hij is trouw aan Zijn verbond. In vreze en beven doen wij ook in de situatie van kerk en gemeente, van aanvechting en bestrijding een beroep op Zijn trouw. We klagen over duisternis en Godsgemis. In eens klinken daar weer de woorden van de Overkant, de woorden uit Gods mond: 'Ik ben de God van uw vader, de God van Abraham, van Izak en van Jakob'. Ook vandaag!

Aan Hem verbonden is er ook gemeenschap met allen die de Heere Jezus Christus liefhebben met een even dierbaar geloof als wij. Gemeenschap met allen die in de strijd van het geloof staan.

Maar ook met de kerk die reeds thuis is, met Abraham en Izak en Jakob. Met vader en moeder, met hen die hebben overwonnen, die de kroon der ere dragen. God is immers een God der levenden en niet der doden. Zij vormen de wolk der getuigen. Zij sporen u aan om vol te houden. Zij zijn de levende getuigen van Gods genade en

trouw. Bij Hem vinden al Zijn vreemdelingen rust. Met Hem, door Hem zien we over de golven van de tijd heen en vinden vrede voor ons hart!

Ik denk dat Mozes daarom heeft gedicht: 'HEERE! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht'. 'Heere, aan U vertrouw ik mij toe. U bent mijn God.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen